การบริหารศัตรูพืชแบบผสมผสาน

Integrated Pest Management

๑. เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ ความเข้าใจ และมีทักษะเกี่ยวกับนิเวศวิทยาเพื่อการบริหารศัตรูพืชแบบผสมผสาน กลยุทธ์ในการบริหารศัตรูพืช เครื่องมือและจริยธรรมในการบริหารศัตรูพืช
๒. เพื่อให้นักศึกษานำไปใช้ประโยชน์เพื่อเป็นแนวทางการจัดการศัตรูพืชทางการเกษตรที่ปลอดภัย
๓. เพื่อให้นักศึกษาเข้าใจจริยธรรมในการจัดการศัตรูพืช เมื่อนักศึกษาได้ศึกษาตัวอย่างการจัดการศัตรูพืชทางการเกษตร
๔. เพื่อให้นักศึกษาเข้าใจการจัดการศัตรูพืชระดับนานาชาติ ข้อจำกัดทางสังคมและการเมือง
เพื่อให้มีการปรับปรุงรายเนื้อหาเพิ่มเติมให้ทันสมัยสอดคล้องกับหลักสูตรที่มีการปรับปรุง ขึ้นใหม่
ศึกษาและฝึกปฏิบัตินิเวศวิทยาเพื่อการบริหารศัตรูพืชแบบผสมผสาน กลยุทธ์ในการบริหารศัตรูพืช เครื่องมือและจริยธรรมในการบริหารศัตรูพืช
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคลหรือรายกลุ่มตามความต้องการ 2 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
    3.1 วันจันทร์ และพุธ เวลา 15.00 – 17.00 น. ห้องทำงาน สาขาพืชศาสตร์  โทร 09-07539051
   3.2  e-mail; janruangsaw@gmail.com, pattama_ja@rmutl.ac.th   ทุกวัน
๑ มีความรู้และความเข้าใจทั้งในด้านทฤษฎีและหลักปฏิบัติ ในเนื้อหาที่ศึกษาด้านศัตรูพืชทางการเกษตรและวิธีการควบคุม
๒ สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีของงานด้านศัตรูพืช
๓. สามารถบูรณาการความรู้ด้านศัตรูพืชกับความรู้ในศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อนำมาประยุกต์ใช้และต่อยอดเพื่อสร้างความรู้ใหม่ด้านการเกษตร
๑. บรรยาย มอบหมายงานค้นคว้าข้อมูลที่เกี่ยวข้อง นำมาสรุปและเขียนรายงาน
๒. ปฏิบัติการในห้องปฏิบัติการและภาคสนาม
๓. การทำงานกลุ่มเพื่อศึกษางานด้านศัตรูพืชโดยเน้นการวิเคราะห์ปัญหา และนำความรู้ที่ค้นคว้ามาแก้ปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพ
๑. ประเมินความซื่อสัตย์ จากการทำงานที่มอบหมาย โดยไม่คัดลอกงานของผู้อื่น และมีการอ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูลในการทำเอกสารต่าง ๆ เพื่อให้เกียรติแก่ผู้เป็นต้นฉบับตามหลักจรรยาบรรณ และประเมินจากการถาม-ตอบความคิดเห็นของนักศึกษา เมื่อมีการยกตัวอย่างกรณีศึกษา
๒. ประเมินความรับผิดชอบและความมีวินัยของนักศึกษาจากการเข้าเรียน การส่งงานมอบหมายให้ตรงเวลา และประเมินการทำงานกลุ่มในชั้นเรียน
๓. สังเกตและประเมินพฤติกรรมตลอดภาคการศึกษา
๑. มีทักษะการเรียนรู้ด้วยตัวเอง และทักษะการสร้างความรู้ใหม่เชิงวิชาการอย่างเป็นระบบ
๒. มีการแก้ไขปัญหาด้านศัตรูพืช โดยใช้ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศหรือเทคโนโลยีดิจิทัล
๓. สามารถสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพทั้งในรูปแบบที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ
๔. มีทักษะในการปฏิบัติ การประยุกต์ความรู้ และมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ ด้านศัตรูพืชเพื่อแก้ปัญหาทางการเกษตร
๕. มีทักษะในการนำความรู้มาคิดวิเคราะห์และสังเคราะห์ประเด็นหรือปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
๑. ยกตัวอย่างกรณีศึกษาทางการเกษตร เพื่อให้นักศึกษาได้วิเคราะห์สาเหตุของปัญหา ทำความเข้าใจ และประเมินผลข้อมูลเพื่อแก้ปัญหานั้น โดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
๒. ให้นักศึกษาได้ปฏิบัติการแก้ปัญหาจริงในสภาพการจำลอง (ห้องปฏิบัติการและ/หรือโรงเรือน)
๓. ให้นักศึกษาทำใบความรู้ (one page) เพื่อสรุปความเข้าใจ โดยนำผลการแก้ปัญหาในสภาพการจำลอง มาวิเคราะห์ และหาข้อมูลเพิ่มเติ่มด้านแนวทางการแก้ปัญหา
๔. มอบหมายงานด้วยการสืบค้นข้อมูลด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อนำเสนองานด้วยวิธีโปสเตอร์ และวาจา
๑. ประเมินจากการอภิปรายผลการนำเสนอและการถาม-ตอบในชั้นเรียน โดยเน้นเหตุผลการนำความรู้ที่เรียนมาประยุกต์ใช้
๒. ประเมินจากการนำความรู้ที่เรียนมาประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาจริงในสภาพการจำลอง (ห้องปฏิบัติการและ/หรือโรงเรือน)
๓. การอภิปรายผล และการหาข้อมูลเพิ่มเติมที่น่าเชื่อถือ
พัฒนาผู้เรียนให้มีความรับผิดชอบ มีวินัย มีจรรยาบรรณวิชาชีพ มีคุณธรรม จริยธรรมตามคุณสมบัติหลักสูตร ดังนี้
๑. มีความตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม การเสียสละ และความซื่อสัตย์สุจริต
๒. มีเจตนคติและจรรยาบรรณที่ดีต่องานด้านการบริหารศัตรูพืช
๓. มีวินัย ตรงต่อเวลา ขยัน และมีความรับผิดชอบต่อตนเอง วิชาชีพ สังคม และสิ่งแวดล้อม
๔. เคารพในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ปฏิบัติตามกฎระเบียบ ข้อบังคับต่าง ๆ ขององค์กรและสังคม
๑. สอดแทรกคุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณด้านศัตรูพืช และยกตัวอย่างกรณีศึกษาเพื่อให้นักศึกษาเข้าใจหลักการปฏิบัติงานด้านศัตรูพืช
๒. ปลูกฝังให้นักศึกษามีระเบียบวินัย โดยเน้นการเข้าเรียนและการส่งงานให้ตรงเวลา ฝึกให้ทำงานกลุ่มเพื่อให้เรียนรู้ความอดทน การทำงานเป็นทีม และหน้าที่ความรับผิดชอบของตนเองในทีม
๓. ชี้แจงและกำหนดข้อตกลง เงื่อนไขในการเรียนการสอน เพื่อให้นักศึกษาปฎิบัติตาม
๑. ประเมินความซื่อสัตย์ จากการทำงานที่มอบหมาย โดยไม่คัดลอกงานของผู้อื่น และมีการอ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูลในการทำเอกสารต่าง ๆ เพื่อให้เกียรติแก่ผู้เป็นต้นฉบับตามหลักจรรยาบรรณ และประเมินจากการถาม-ตอบความคิดเห็นของนักศึกษา เมื่อมีการยกตัวอย่างกรณีศึกษา
๒. ประเมินความรับผิดชอบและความมีวินัยของนักศึกษาจากการเข้าเรียน การส่งงานมอบหมายให้ตรงเวลา และประเมินการทำงานกลุ่มในชั้นเรียน
๓. สังเกตและประเมินพฤติกรรมตลอดภาคการศึกษา
๑. มีมนุษย์สัมพันธ์และมารยาทสังคมที่ดี
๒. มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตาม ใฝ่รู้ ใฝ่เรียน และสามารถทำงานเป็นทีม
๓. มีจิตสาธารณะให้ความช่วยเหลือในการแก้ไขปัญหาเพื่อส่วนรวม และอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
๔. มีความเข้าใจในคุณค่าของศิลปะ วัฒนธรรม เอกลักษณ์ของความเป็นไทย ยึดมั่นในอุดมการณ์ที่ถูกต้อง
๑. จัดให้นักศึกษาทำงานกลุ่ม เพื่อดูการทำงานร่วมกับผู้อื่น  ความรับผิดชอบต่อหน้าที่และงานที่ได้รับมอบหมาย  การมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีต่อผู้ร่วมงานและการรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
๒. วางตนได้เหมาะสมกับกาลเทศะ และแนวทางปฏิบัติของส่วนรวม
๑. ประเมินผลกิจกรรมกลุ่ม
๒. ประเมินจากพฤติกรรมและการแสดงออกของนักศึกษาในชั้นเรียนตลอดภาคการศึกษา
-
-
-
-
-
-
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1. ความรู้ 2. ทักษะ 3. จริยธรรม 4. ลักษณะบุคคล
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 2 3 1 2 3 4 5 1 2 3 4 1 2 3 4
1 MSCGT110 การบริหารศัตรูพืชแบบผสมผสาน
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 3, 4 การเข้าชั้นเรียน การส่งรายงานตรงเวลา การแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน การมีส่วนร่วมกิจกรรมในชั้นเรียน ทุกสัปดาห์ตลอดภาคการศึกษา 10 %
2 1, 2, 3, 4 งานมอบหมาย สืบค้นข้อมูล การนำเสนองาน ทุกสัปดาห์ตลอดภาคการศึกษา ๕๐ %
3 1, 2 การสอบกลางภาค 9 20 %
4 1, 2 การสอบปลายภาค 17 20 %
กลุ่มงานวิจัยการปราบศัตรูพืชทางชีวภาพ. (2534). การควบคุมแมลงศัตรูพืชโดยชีววิธี.
กองกีฏและสัตววิทยา กรมวิชาการเกษตร. จิราพร เพชรรัตน์. (2535). การควบคุมแมลงศัตรูพืชและวัชพืชโดยชีววิธี. คณะทรัพยากรธรรมชาติ
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ หาดใหญ่ สงขลา. ชุมพล กันทะ. (2533). หลักการป้องกันกำจัดแมลงศัตรูในโรงเก็บ. ภาควิชากีฏวิทยา คณะเกษตรศาสตร์
มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ณรรฐพล วัลลีย์ลักษณ์. (มปป). แมลงศัตรูผักของประเทศไทย. ภาควิชากีฏวิทยา
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรุงเทพฯ. ทวี หอมชง. (2543). แมลงศัตรูของคนและสัตว์. แอ๊ดวานซ์ อะโกร กรุงเทพฯ. บรรพต ณ ป้อมเพชร. (2525). การควบคุมศัตรูพืชและวัชพืชโดยชีววิธี. ศูนย์วิจัยควบคุมศัตรูพืชโดย
ชีวินทรีย์แห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ. พระราชบัญญัติกักพืช (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2542. 2542. ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา, 116 (ตอนที่
39 ก), 1-9. วรรณวิไล อินทนู. (2547). การวินิจฉัยโรคพืชและการจัดการโรค. ภาควิชาโรคพืช คณะเกษตร
กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วิบูลย์ จงรัตนเมธี. (2543). การตรวจวัดประชากรศัตรูพืช. ใน สืบศักดิ์ สนธิรัตน์ (บก.) การจัดการศัตรูพืช
(หน้า 5-14). กรุงเทพฯ: รั้วเขียว. สิริวัฒน์ วงษ์ศิริ. (2526). แมลงศัตรูพืชทางการเกษตรของประเทศไทย. ภาควิชาชีววิทยา คณะ
วิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สุธรรม อารีกุล. (2508). แมลงศัตรูสำคัญทางเศรษฐกิจของประเทศไทย. ภาควิชากีฏวิทยา
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สุรเชษฐ์ จามรมาน, วิบูลย์ จงรัตนเมธีกุล, สืบศักดิ์ สนธิรัตน์ และดวงพร สุวรรณกุล. (2543). หลักการและวิธีการจัดการ. ใน สืบศักดิ์ สนธิรัตน์(บก.). การจัดการศัตรูพืช. (หน้า 44-58). กรุงเทพฯ: รั้วเขียว.
วรรณวิไล อินทนู. (2547). การวินิจฉัยโรคพืชและการจัดการโรค. ภาควิชาโรคพืช คณะเกษตร
          กำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
บรรพต ณ ป้อมเพชร. (2525). การควบคุมศัตรูพืชและวัชพืชโดยชีววิธี. ศูนย์วิจัยควบคุมศัตรูพืชโดย
ชีวินทรีย์แห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ. พระราชบัญญัติกักพืช(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา, 116 (ตอนที่
39 ก), 1-9.
เว็ปไซต์เกี่ยวกับศัตรูพืช
เว็ปไซต์กรมวิชาการเกษตร (DOA)
1.1 ใช้แบบประเมินผู้สอน 
1.2 ใช้แบบประเมินรายวิชา 
 
    2.1  ผลการเรียนของนักศึกษา
    2.2  การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ  2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน  ดังนี้
    3.1  สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
    3.2  การวิจัยในและนอกชั้นเรียน
 ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1  การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2   มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
 
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา  ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา  เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น  ดังนี้
5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2  เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์