การบริหารงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต

Management for Productivity Improvement

เพื่อให้นักศึกษาได้ศึกษาวัตถุประสงค์และหลักการในการเพิ่มผลผลิต องค์ประกอบในการเพิ่มผลผลิต ความสูญเสียที่เกิดขึ้นในกระบวนการผลิต หลักการ เทคนิค และเครื่องมือในการเพิ่มผลผลิต ศึกษาและฝึกปฎิบัติการใช้เทคนิคการเพิ่มผลผลิตโดยพิจารณาจากการทำงานเกี่ยวข้องกับระบบการผลิตแบบลีน (Lean Manufacturing) โดยใช้เทคนิคการศึกษาการทำงาน (Work Study) และหลักการทางกายศาสตร์ การใช้เทคนิคการเพิ่มผลผลิตโดยพิจารณาคุณค่า และรูปแบบของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวกับการใช้เรื่องวิศวกรรมคุณค่า (Value Engineering)
พัฒนารายวิชาเพื่อให้เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐานการประกันคุณภาพการศึกษา และพัฒนาผู้เรียนให้ครบทั้งด้านคุณธรรม จริยธรรม ความรู้ ทักษะทางปัญญา ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ รวมทั้งทักษะการสื่อสารและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
ศึกษาวัตถุประสงค์และหลักการในการเพิ่มผลผลิต องค์ประกอบในการเพิ่มผลผลิต ความสูญเสียที่เกิดขึ้นในกระบวนการผลิต หลักกสน เทคนิกและเครื่องมือในการเพิ่มผลผลิต ศึกษาและฝึกปฏิบัติการใช้เทคนิคการเพิ่มผลผลิตโดยพิจารณาจากการทำงานเกี่ยวข้องกับระบบแบบลีน (Lean Manufacturing) โดยใช้เทคนิกการศึกษางาน (Work Study) แหละหลักการทางกายศาสตร์ การใช้เทคนิคการเพิ่มผลผลิตโดยพิจารณาคุณค่า และรูปแบบของผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับการใช้เรื่องวิศวกรรมคุณค่า (Value Engineering) การใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าที่สุดและใช้ผลิตภัณฑ์มาตรฐานในการผลิต การมีนิสัยอุตสาหกรรม การใช้เทคนิคการเพิ่มผลผลิตโดยพิจารณาระบบการจัดการของวัสดุระบบวางแผนความต้องการของวัสดุ ระบบเวลาทันพอดี (Just in Time : JIT) การใช้เครื่องมือต่างๆที่ใช้ในการเพิ่มผลผลิตทำให้เกิดผลิตภาพในการปฏิบัติงานและการบริหารคลังสินค้า กลยุทธ์การบริหารงานแบบญี่ปุ่น (Monodzukuri) การวัดประสิทธิภาพโดยผลรวมของเครื่องจักร (OEE) การผลิตแบบทันเวลาพอดี (JIT) ระบบป้องกันความผิดพลาด (POKA-YOKE)
5 ชั่วโมง
1.1 คุณธรรม จริยธรรมที่ต้องพัฒนา 
1.1 คุณธรรม จริยธรรมที่ต้องพัฒนา  1.1.1 มีระเบียบ วินัย ตรงต่อเวลา มีความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม เคารพกฎระเบียบและข้อ บังคับ ต่าง ๆ ขององค์กรและสังคม 1.1.2 มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตาม สามารถทางานเป็นหมู่คณะ สามารถแก้ไขข้อขัดแย้งตาม ลาดับ ความสำคัญ เคารพสิทธิและรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น รวมทั้งเคารพในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ 1.1.3 สามารถวิเคราะห์และประเมินผลกระทบจากการใช้ความรู้ทางวิศวกรรมต่อบุคคล สังคม และสิ่งแวดล้อม 1.1.4 มีจรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ และมีความรับผิดชอบในฐานะผู้ประกอบวิชาชีพรวมถึง เข้าใจถึงบริบททางสังคมของวิชาชีพวิศวกรรมในแต่ละสาขา ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
บรรยายพร้อมยกตัวอย่างประเด็นทางจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาการทำงาน สอนให้นักศึกษาเป็นผู้มีความรับผิดชอบและตรงต่อเวลาจากการมอบหมายงาน การส่งงาน การเข้าชั้นเรียน การรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น สอดแทรกความซื่อสัตย์ต่อตนเอง และสังคม ความมีจรรยาบรรณทางวิชาชีพของวิศวกร
1.3 วิธีการประเมินผล 
1.3 วิธีการประเมินผล  1.3.1 พฤติกรรมการเข้าเรียน และส่งงานที่ได้รับมอบหมายตามขอบเขตที่ให้และตรงเวลา 1.3.2 พฤติกรรมระหว่างเรียน การตอบคาถาม การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในชั้นเรียน
2.1 ความรู้ที่ต้องได้รับ  2.1.1 มีความรู้และความเข้าใจทางคณิตศาสตร์พื้นฐาน วิทยาศาสตร์พื้นฐาน วิศวกรรมพื้นฐาน เพื่อประยุกต์เข้ากับงานทางด้านวิศวกรรมศาสตร์ที่เกี่ยวข้องและการสร้างนวัตกรรมทางเทคโนโลยี 2.1.2 มีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการที่สำคัญทั้งในเชิงทฤษฎีและปฏิบัติในเนื้อหาของสาขาวิชาเฉพาะด้านทางวิศวกรรมอุตสาหการ 2.1.3 สามารถบูรณาการความรู้ในสาขาวิชาที่ศึกษากับความรู้ศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง 2.1.4 สามารถวิเคราะห์และแก้ไขปัญหาด้วยวิธีการที่เหมาะสม รวมถึงการประยุกต์ใช้เครื่องมือที่เหมาะสม 2.1.5 สามารถใช้ความรู้และทักษะในสาขาวิชาของตนในการประยุกต์แก้ไขปัญหาในงานจริงได้
สอนบรรยายและปฎิบัติสาธิตการใช้เครื่องมือ และอุปกรณ์ในการบริหารงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต ถาม ตอบ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นในชั้นเรียนให้ทำแบบฝึกหัดในชั่วโมง จัดกระบวนการเรียนการสอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ
2.3 วิธีการประเมินผล  2.3.1 สอบกลางภาค สอบปลายภาค 2.3.2 ประเมินจากงานที่ได้รับมอบหมาย
3.1.1 มีแนวความคิดอย่างเป็นระบบและมีวิจารณญาณที่ดี 3.1.2 สามารถคิด วิเคราะห์และแก้ไขปัญหาด้านวิศวกรรมได้อย่างมีระบบรวมถึงการใช้ข้อมูลประกอบการตัดสินใจในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ 3.1.3 สามารถสืบค้นข้อมูลและแสวงหาความรู้เพิ่มเติมได้ด้วยตนเอง เพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตและทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางองค์ความรู้และเทคโนโลยีใหม่ ๆ
3.2.1 การมอบหมายงาน
3.3.1 พิจารณาจากผลงานที่มอบหมาย 3.3.2 สอบกลางภาค สอบปลายภาค โดยเน้นข้อสอบที่วัดความรู้ในหลักการบริหารงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต
4.1.1 สามารถสื่อสารกับกลุ่มคนที่หลากหลาย และสามารถสนทนาทั้งภาษาไทยและภาษา ต่างประเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพ สามารถใช้ความรู้ในสาขาวิชาชีพ มาสื่อสารต่อสังคมได้ในประเด็นที่เหมาะสม 4.1.2 สามารถวางแผนและรับผิดชอบในการพัฒนาการเรียนรู้ทั้งของตนเอง และสอดคล้องกับทางวิชาชีพอย่างต่อเนื่อง 4.1.3 รู้จักบทบาท หน้าที่ และมีความรับผิดชอบในการทำงานตามที่มอบหมาย ทั้งงานบุคคลและงานกลุ่ม สามารถปรับตัวและทางานร่วมกับผู้อื่นทั้งในฐานะผู้นาและผู้ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ สามารถวางตัวได้อย่างเหมาะสมกับความรับผิดชอบ 4.1.4 มีจิตสานึกต่อความรับผิดชอบด้านความปลอดภัยในการทำงาน และการรักษาสภาพแวดล้อมต่อสังคม
4.2.1 ใช้วิธีการสอนแบบเปิดโอกาสในการแสดงความคิดเห็นเพื่อฝึกการยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่นด้วยเหตุผล 4.2.2 ส่งเสริมการเคารพสิทธิและการรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
สังเกตพฤติกรรมการทำงาน ความรับผิดชอบในการทำงาน การดูแลรักษาอุปกรณ์ในห้องเรียนและความตรงต่อเวลาในการส่งงาน
5.1.1 มีทักษะในการใช้คอมพิวเตอร์สาหรับงานที่เกี่ยวข้องกับวิชาชีพได้เป็นอย่างดี 5.1.2 สามารถประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่ทันสมัยได้อย่างเหมาะสมและมีประสิทธิภาพ 5.1.3 ฝึกให้นักศึกษาใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์และสืบค้นข้อมูล ได้อย่างทันสมัยและเหมาะสม
5.2.1 มอบหมายงานให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จากแหล่งสืบค้นข้อมูลต่าง ๆ web site สื่อการสอน ต่าง ๆ 5.2.2 มอบหมายงานที่ใช้การคิดคำนวณ เชิงตัวเลข
5.3.1 ประเมินจากงานที่ได้รับมอบหมาย 5.3.2 ประเมินจากรายงาน สอบกลางภาค สอบปลายภาค
6.1.1 มีทักษะปฏิบัติงานการวางแผนการบริหารวัสดุคงคลังได้อย่างมีประสิทธิภาพ
6.2.1 ให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบ
6.3.1 สังเกตพฤติกรรมการปฏิบัติงาน 6.3.2 ประเมินจากงานที่ได้รับมอบหมาย
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 2.1.1, 2.1.2, 3.1.1 - สอบกลางภาค - สอบปลายภาค 9 กับ 17 30% 30%
2 3.2.1, 3.2.2 การศึกษาค้นคว้า ตลอดภาคการศึกษายกเว้นสัปดาห์สอบ 10%
3 1.1.2, 1.1.4, 3.1.2, 4.1.1, 5.1.1, 5.1.2 การเข้าชั้นเรียน ความประพฤติ การมีส่วนร่วม อภิปราย และเสนอความคิดเห็นในชั้นเรียน ตลอดภาคการศึกษา 30%
1. พจมาน เตียวัฒนรัฐติกาล. การบริหารและจัดการองค์กรอุตสาหกรรม, สำนักพิมพ์: ส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น), 2550.
2. ศลิษา ภมรสถิตย์. การจัดการคุณภาพและการเพิ่มผลผลิต, สำนักพิมพ์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2558.
3. ประจวบ กล่อมจิตร. โลจิสติกส์-โซ่อุปทาน : การออกแบบและจัดการเบื้องต้น, สำนักพิมพ์: ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2556.                             
4. พลพธู ปียวรรณ, สุภาพร เชิงเอี่ยม. ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ, สำนักพิมพ์: ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2552.
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาได้ดังนี้ 1.1 การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน 1.2 แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา 1.3 ข้อเสนอแนะผ่านเว็บบอร์ด ที่อาจารย์ผู้สอนได้แจ้งให้กับนักศึกษาเพื่อใช้เป็นช่องทางในการสื่อสาร
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์ ดังนี้ 2.1 ผลการเรียนของนักศึกษา 2.2 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อที่ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอนด้วยการทำการวิจัยในชั้นเรียน การจัดการเรียนการสอนโดยให้นักศึกษามีส่วนร่วม
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการทดสอบ และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้ 4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร 4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ด้วยการปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อที่ 4 ดำเนินการปรับปรุงกิจกรรมการสอนและแผนการสอนให้มีความเหมาะสมกับปัจจุบัน