การควบคุมสภาวะแวดล้อมในอาคาร

เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับอิทธิพลของสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่มีผล ต่อมนุษย์และสถาปัตยกรรม เข้าใจการออกแบบอาคารและอุปกรณ์ต่างๆ ที่สามารถควบคุมสภาวะแวดล้อมได้อย่างเหมาะสม เข้าใจการนำพลังงานจากธรรมชาติมาใช้ประโยชน์ทางสถาปัตยกรรม

เพื่อให้นักศึกษามีความรู้พื้นฐาน เกี่ยวกับอิทธิพลของสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่มีผลต่อมนุษย์ การออกแบบโดยวิธีธรรมชาติ การพัดผ่านของกระแสลม ความสัมพันธ์ของอุณหภูมิและความชื้น การนำพลังงานจากธรรมชาติมาใช้ประโยชน์ทางสถาปัตยกรรม เพื่อนำมาออกแบบสถาปัตยกรรมที่มีแนวโน้มของการทันต่อกระแสโลก

ศึกษาอิทธิพลของสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่มีผลต่อมนุษย์ การออกแบบให้สอดคล้องกับสภาพภูมิประเทศ ภูมิอากาศ และสร้างสภาวะน่าสบายให้แก่ผู้ใช้อาคาร โดยคำนึงถึงสภาวะโลกร้อน ปัญหาด้านทรัพยากร พลังงาน การพัฒนาที่ยั่งยืน เทคโนโลยีการควบคุมสภาพแวดล้อมทั้งโดยวิธีธรรมชาติและวิธีกล การศึกษาด้วยตนเอง 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์

- อาจารย์ประจำรายวิชา ประกาศเรื่องการวัดและประเมินผลการเรียนในชั่วโมงแรก
- อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)

มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลา และมีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและสิ่งแวดล้อม

สอดแทรกเรื่องคุณธรรม จริยธรรมในการสอน รวมทั้งมีการจัดกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม สอนความรู้ จรรยาบรรณทางด้านวชาการและวิชาชีพในรายวิชา สอนให้มีระเบียบวินัย ฝึกให้รู้หน้าที่ในการทำงาน มีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคม และสิ่งแวดล้อม

ประเมินจากการตรวจสอบแผนการสอนเรื่องของคุณธรรม ในทุกวิชา ประเมินจากผลการดำเนินงานตามแผนการสอน และประเมิรจารการสังเกตพฤติกรรม

2.1.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งทางด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมศาสตร์ 2.1.2 สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาสถาปัตยกรรมศาสตร์ 2.1.3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษาในสถาปัตยกรรมศาสตร์กับความรู้ในศาสตร์อื่นๆที่เกี่ยวข้อง

ใช้การเรียนการสอนหลากหลายรูปแบบ โดดเน้นหลักการทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงาน โดยทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี ทั้งนี้ ให้เป็นไปตามลักษณะของรายวิชา ตลอดจนเนื้อหาสาระของรายวิชานั้นๆ นอกจากนี้ อาจจัดให้มีการเรียนรู้จากสถานการณ์จริงโดยการศึกษาดูงานหรือเชิญผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ตรงมาเป็นวิทยากรพิเศษเฉพาะเรื่อง ตลอดจน การฝึกประสบการณ์หรือฝึกปฏิบัติงานในสถานประกอบการ

ประเมินจากผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและผลการปฏิบัติงานของนักศึกษา ในด้านต่างๆคือ 2.3.1 การทดสอบย่อย 2.3.2 การสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน 2.3.3 ประเมินจากรายงานที่นักศึกษาจัดทำ 2.3.4 ประเมินจากการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน 2.3.5 ประเมินจากผลงานที่ปฏิบัติ 2.3.6 ประเมินจากแผนดำเนินงานวิทยานิพนธ์ที่นำเสนอ 2.3.7 ประเมินจากการฝึกประสบการณ์หรือฝึกปฏิบัติงานในสถานประกอบการ

3.1.1 มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ 3.1.2 มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างเป็นระบบ

ใช้กรณีศึกษา การออกแบบสถาปัตยกรรมหรือการจัดทำวิทยานิพนธ์ การมอบหมายงานให้นักศึกษาสืบค้นข้อมูลวิเคราะห์ สังเคราะห์และสรุปข้อมูล การนำเสนองาน โดยอภิปรายเดี่ยวหรือกลุ่ม ร่วมแสดงความคิดเห็น

ประเมินตามสภาพจริงจากผลงาน การปฏิบัติงานของนักศึกษา และการนำเสนองาน

สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม

สอดแทรกเรื่องความสำคัญของการมีมนุษยสัมพันธ์ การมีมารยาททางสังคมมอบหมายงานหรือจัดกิจกรรมโดยหมุนเวียนกันทำหน้าที่ผู้นำและผู้ตาม การเคารพสิทธิและการยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น การประสานงานกับบุคคลภายนอก การแสดงความคิดเห็นและการวิพากษ์วิจารณ์งานของผู้อื่น

ประเมินจากพฤติกรรมและการแสดงออกในการนำเสนองาน และผลงานกลุ่มในชั้นเรียนและประเมินจากพฤติกรรมที่แสดงออกในการร่วมกิจกรรมต่างๆ

สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์และประยุกษ์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม

จัดกิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชา ให้นักศึกษาได้วิเคราะห์สถานการณ์จำลอง และสถานการณ์เสมือนจริง แล้วนำเสนอการแก้ปัญหาอย่างเหมาะสม เรียนรู้เทคนิคการประยุกต์เทคโนโลยีสารสนเทศให้นักศึกษาค้นคว้างานที่ต้องอาศัยการประมวลผล โดยการใช้ตัวเลขเพื่อการจัดการข้อมูลการนำเสนอที่เหมาะสมกับเนื้อหาข้อมูลและสภาพของผู้สื่อสาร

ประเมินจากความถูกต้องในการใช้ข้อมูลและตัวเลข การเลือกใช้เครื่องมือทางเทคโนโลยีสารสนเทศที่เหมาะสม ประเมินจากการอธิบาย การนำเสนอ

6.1.1 มีทักษะในการทำตามแบบและปฏิบัติงานได้ตามข้อแนะนำ 6.1.2 มีทักษะในการหาแนวทางปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตัวเอง

ใช้วิธีการสอน ด้วยวิธีคัดลอกแบบ ทำตามแบบและใบงาน การใช้กรณีศึกษา การออกแบบสร้างสรรค์ผลงานตามแนวทางของการปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง

ประเมินตามสภาพจริงโดยประเมินจากการปฏิบัติงานและผลงาน

[1]กรมพัฒนาและส่งเสริมพลังงาน กระทรวงวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม, แนวทางการ ประหยัดพลังงานในบ้านอยู่อาศัย, พิมพ์ครั้งที่ 6, กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2540.   [2]กองทุนเพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์พลังงาน สำนักงานคณะกรรมการนโยบายพลังงานแห่งชาติ, การอนุรักษ์พลังงานในระบบไฟฟ้าแสงสว่าง, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดอุดมศึกษา, 2545.   [3]กองพัฒนาพลังงานทดแทน สำนักงานวิจัยและพัฒนาการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย, พลังงานทดแทน พลังงานแห่งอนาคต, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ, 2546.   [4]จุไรพร ตุมพสุวรรณ, พฤติกรรมการถ่ายเทความร้อนผ่านวัสดุมุงหลังคาบ้านพักอาศัยในเขต ร้อนชื้น,วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีอาคาร ภาควิชาสถาปัตยกรรม บัณฑิตวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2540.   [5]จุไรพร ตุมพสุวรรณ, รายงานประกอบวิชาสัมมนาเทคโนโลยีอาคาร, ภาควิชาเทคโนโลยีอาคาร คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2539.   [6]ตรึงใจ บูรณสมภพ, การออกแบบอาคารที่มีประสิทธิภาพในการประหยัดพลังงาน, พิมพ์ครั้งที่ 1,กรุงเทพมหานคร : บริษัทอมรินทร์พริ้นติงแอนด์พับลิชชิง จำกัด(มหาชน) , 2539.   [7]ธนิต จินดาวณิค, สถาปัตยกรรมและเทคโนโลยี, สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร, 2540.   [8]ปรีชญา มหัทธนทวี ดร., การใช้แสงสว่างธรรมชาติภายในอาคารเพื่อการประหยัดพลังงาน: สร้างสรรค์อาคารสบาย, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ : สมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปภัมภ์, 2547.   [9]พรรณชลัท สุริโยธิน, คมกฤช ชูเกียรติมั่น, อุษณีย์ มิ่งวิมล, การวิเคราะห์สภาพภูมิอากาศเพื่อนำไปใช้ในการออกแบบอาคาร: สาระศาสตร์สถาปัตย์, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2541.   [10]พัทธวดี รุ่งโรจน์ดี,ผลกระทบของรูปทรงและคุณสมบัติการสะท้อนของแสงธรรมชาติภายใน เอเทรียมสำหรับภูมิอากาศเขตร้อนชื้น,วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีอาคาร ภาควิชาสถาปัตยกรรม บัณฑิตวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542.   [11]มาลินี ศรีสุวรรณ รศ., การศึกษาความสัมพันธ์ของทิศทางกระแสลมกับการเจาะช่องเปิดที่ ผนังอาคารสำหรับภูมิอากาศร้อนชื้นในประเทศไทย, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ :J. Print, 2543.   [12]วิเชียร สุวรรณรัตน์ ผศ, ภูมิอากาศวิทยาและการออกแบบสถาปัตยกรรม, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพ, 2531.   [13]ศิริชัย หงษ์วิทยากร,ประวัติศาสตร์ภูมิสถาปัตยกรรม,เอกสารคำสอน,2542   [14]สมสิทธิ์ นิตยะ รศ., การออกแบบอาคารสำหรับภูมิอากาศเขตร้อนชื้น, พิมพ์ครั้งที่ 2, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2545.   [15]สุนทร บุญญาธิการ, เทคนิคการออกแบบบ้านประหยัดพลังงานเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542.   [16]สุนทร บุญญาธิการ, ธนิต จินดาวณิค,รายงานผลวิจัย การวิเคราะห์สภาวะน่าสบายและสภาพแวดล้อมที่เกี่ยวข้องของอาคารสถาปัตยกรรมไทย, รายงานผลวิจัยจากทุนวิจัยรัชดาภิเษกสมโภช. กรุงเทพ, 2536.   [17]สุนทร บุญญาธิการ ศ., บ้านชีวาทิตย์ บ้านพลังงานแสงอาทิตย์เพื่อคุณภาพชีวิตผลิตพลังงาน, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547.   [18]สุนทร บุญญาธิการ ศ. ดร.,บทสรุป:สร้างสรรค์อาคารสบาย, พิมพ์ครั้งที่ 1, กรุงเทพฯ : สมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์, 2547.   [19]สุนทร บุญญาธิการ รศ.ดร.,ภาพรวมการออกแบบอาคารอนุรักษ์พลังงาน เอกสารประกอบการสัมนา โครงการวิจัยและถ่ายทอดเทคโนโลยี การออกแบบอาคารเพื่อการอนุรักษ์พลังงาน , สถาบันวิจัยพลังงาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2541.

ไม่มี

เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับหัวข้อในประมวลรายวิชา เช่น -สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน,การประหยัดพลังงานเครื่องปรับอากาศ (ออนไลน์). สืบค้นจาก:http://www.med.cmu.ac.th/energy/How 2 Air.html. (วันที่สืบค้น : 28 มกราคม 2549).   -สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน,การประหยัดพลังงานหลอดไฟฟ้า (ออนไลน์). สืบค้นจาก :http://www 2.dede.go.th/new-homesafe/webban/book/lamp.html. (วันที่สืบค้น : 10 มกราคม 2549).

การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา ข้อเสนอแนะผ่านห้องสนทนา ที่อาจารย์ผู้สอนได้แนะนำเป็นช่องทางการสื่อสารกับนักศึกษา

2.1 การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน 2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา 2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้

หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้ 3.1 สัมมนาการจัดการเรียนการสอน 3.2 การศึกษาดูงานนอกชั้นเรียน

ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ สอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้ 4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยผู้เชี่ยวชาญจากภายนอกสาขา หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร 4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม

จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้ 5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4 5.2 เรียนเชิญอาจารย์ผู้สอนที่มีความเชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์หรือประสบการณ์การทำงานของวิทยากร