การบริหารจัดการการผลิตพืชเพื่อธุรกิจ

Crop Production Management for Agribusiness

1. สามารถอธิบายกระบวนการผลิตพืชและมาตรฐานสินค้าที่ผลิตเพื่อธุรกิจ
2. สามารถอธิบายการจัดกลุ่มและรวมกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิต และการสร้างเครือข่ายผู้ผลิตและผู้เกี่ยวข้อง
3. สามารถอธิบายการผลิตพืชอาหารปลอดภัยและการประเมินผลผลิต
4. สามารถอธิบายการบริหารจัดการฟาร์มพืชไร่และพืชสวนเพื่อธุรกิจ
5. สามารถอธิบายการผลิตพืชเพื่อุตสาหกรรม และการจัดการผลผลิตหลังการเก็บเกี่ยว
6. สามารถอธิบายการวบรวมผลผลิตระบบการขนส่งสินค้าเกษตร และความรู้ทางธุรกิจ
เพื่อให้สามารถพัฒนาศักยภาพและประยุกต์ใช้องค์ความรู้และเทคโนโลยีด้านการบริหารจัดการการผลิตพืชเพื่อธุรกิจ เพื่อให้สอดคล้องต่อการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีใหม่ๆ ตลอดจนความก้าวหน้าต่างๆ ในสถานการณ์การผลิตพืชเพื่อธุรกิจที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
ศึกษาการจัดกลุ่มและรวมกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิต การสร้างเครือข่ายผู้ผลิตและผู้เกี่ยวข้อง เช่น สหกรณ์การเกษตร บริษัท เป็นต้น การบริหารจัดการฟาร์มโดยเฉพาะฟาร์มขนาดใหญ่ การจัดการผลผลิตหลังการเก็บเกี่ยว การรวบรวมผลผลิตระบบการขนส่งสินค้าเกษตร และความรู้ทางธุรกิจ เช่น การจัดทำบัญชี การจัดการองค์กรธุรกิจ การวางแผนธุรกิจ ฯลฯ มีการศึกษานอกสถานที่
The study of farmer alliance for production, building network of production groups and related units, i.e., cooperatives, companies, etc., farm management, management for postharvest produces, compiling and transportation of produces, and knowledge on business, i.e., accounting, business plan, etc.   This course includes a study visit
3.1 อาจารย์ประจำรายวิชา ให้คำปรึกษาตามตารางผู้สอน
3.2 อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 2 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
ยบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 2 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
1.1 มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าและคุณธรรมจริยธรรมเสียสละและ ซื่อสัตย์สุจริต
1.2 มีวินัยขยัน อดทน ตรงต่อเวลาและความรับผิดชอบต่อตนเองสังคมและสิ่งแวดล้อม
1.3 จรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ
1.4 สามารถจัดการปัญหาทางคุณธรรม จริยธรรมเชิงวิชาการหรือวิชาชีพที่
ซับซ้อนโดยสามารถวางแผนจัดลำดับความสำคัญได้
1.5 เคารพสิทธิและรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นรวมทั้งเคารพในคุณค่าและ
ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
1.6 เคารพกฎระเบียบและข้อบังคับต่างๆ ขององค์กรและสังคม
ปลูกฝังให้นักศึกษามีระเบียบวินัยโดยเน้นการเข้าเรียน สม่ำเสมอและตรงเวลา  มีความรับผิดชอบ  โดยในการทำงานกลุ่มนั้นต้องฝึกให้รู้หน้าที่ของการเป็นผู้นำกลุ่มและการเป็นสมาชิกกลุ่มมีการรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น มีความซื่อสัตย์โดยต้องไม่กระทำการทุจริตในการสอบหรือนำผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเองนอกจากนี้อาจารย์ผู้สอนทุกคนต้องสอดแทรกเรื่องคุณธรรมจริยธรรม กฎระเบียบและข้อบังคับต่างๆ ขององค์กรและสังคม รวมถึงการสร้างให้มีความตระหนักในสิ่งแวดล้อมและส่วนรวม  มีการจัดกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม เช่น การยกย่องนักศึกษาที่ทำดีทำประโยชน์แก่ส่วนรวมเสียสละ
1.3.1 ประเมินจากการรับผิดชอบในงานการส่งงานตามกำหนดระยะเวลาที่มอบหมายและการเข้าร่วมกิจกรรม
1.3.2 ประเมินจากการเข้าร่วมกิจกรรมเพื่อส่วนรวมและสร้างประโยชน์แก่สังคม
1.3.3 ไม่ทุจริตในการสอบและคัดลอกงานผู้อื่นมาเป็นของตน
1.3.4 ประเมินจากการยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น และมีเหตุผลในการวินิจฉัยปัญหา
2.1.1 มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและทฤษฎีที่สำคัญในเนื้อหา
2.1.2 สามารถเชื่อมโยงทฤษฎีความรู้ ความเข้าใจ เข้ากับงานวิจัยและการปฏิบัติทางวิชาชีพอย่างลึกซึ้ง
2.1.3 สามารถสร้างความรู้ใหม่ๆ ตลอดจนสามารถประยุกต์ นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม
2.1.4 มีความรู้และตระหนักในระเบียบข้อบังคับที่ใช้อยู่ในสภาพแวดล้อมของระดับชาติและนานาชาติที่อาจมีผลกระทบต่อวิชาชีพ
2.2.1 ใช้การเรียนการสอนในหลากหลายรูปแบบโดยเน้นหลักการทางทฤษฎีและยกตัวอย่างในสภาพแวดล้อมจริงโดยทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีให้เป็นไปตามเนื้อหาสาระของรายวิชา
2.2.2 ให้มีการเรียนรู้จากสถานการณ์จริงโดยการศึกษาดูงาน หรือเชิญผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ตรงมาเป็นวิทยากรพิเศษเฉพาะเรื่อง (กรณีที่นักศึกษาต้องการ และมีงบประมาณสนับสนุน)
2.3.1 การทดสอบย่อย
2.3.2 การสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน
2.3.3 ประเมินจากรายงานหรือโครงการที่นำเสนอที่นักศึกษาจัดทำ หรือการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
3.1.1 มีทักษะในการนำความรู้มาวิเคราะห์และสังเคราะห์ประเด็นหรือปัญหาที่ซับซ้อนได้อย่างสร้างสรรค์เป็นระบบ
3.1.2 สามารถพัฒนาความคิดใหม่ๆ โดยบูรณาการความรู้ที่ศึกษา ตลอดถึงการใช้เทคนิคการวิจัยในสาขากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
3.2.1 กระบวนการสืบค้น (Inquiry Process) โดยกรณีศึกษาทางการประยุกต์เทคโนโลยีสารสนเทศ
3.2.2 การสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem Based Learning : PBL) และให้นักศึกษาทำงานและอภิปรายกลุ่ม
ประเมินตามสภาพจริงจากผลงานของนักศึกษา เช่นประเมินจากการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน การทดสอบโดยใช้แบบทดสอบหรือสัมภาษณ์ เป็นต้น
4.1.1 มีมนุษยสัมพันธ์ และมารยาทสังคมที่ดี
4.1.2 สามารถแก้ไขปัญหาทางวิชาชีพที่มีความซับซ้อนหรือความยุ่งยากระดับสูงได้ด้วยตนเองสามารถตัดสินใจในการดำเนินงานด้วยตนเอง
4.1.3 สามารถประเมินตนเองได้รวมทั้งวางแผนในการปรับปรุงตนเองให้มีประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานระดับสูงได้
4.1.4 มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามสามารถทำงานเป็นหมู่คณะรวมทั้งแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
4.1.5 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4.2.1 สามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้เป็นอย่างดี
4.2.2 มีความรับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย
4.2.3 สามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์และวัฒนธรรมองค์กรที่ไปปฏิบัติงานได้เป็นอย่างดี
4.2.4 มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ร่วมงานในองค์กรและกับบุคคลทั่วไป
4.2.5 มีภาวะผู้นำ
ประเมินจากพฤติกรรมและการแสดงออกของนักศึกษาในการนำเสนอรายงานกลุ่มในชั้นเรียนและสังเกตจากพฤติกรรมที่แสดงออกในการร่วมกิจกรรมต่างๆ  และความครบถ้วนชัดเจนตรงประเด็นของข้อมูล
5.1.1 มีทักษะในการใช้ข้อมูลทางคณิตศาสตร์และสถิติในการศึกษาค้นคว้าสรุปและเสนอแนะแก้ไขปัญหาในด้านต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
5.1.2 สามารถนำเสนอรายงานทั้งในรูปแบบที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการผ่านสิ่งตีพิมพ์ทางวิชาการและวิชาชีพ
5.1.3 สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์และประยุกต์ใช้สารสนเทศและเทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม
5.1.4 สามารถใช้ภาษาไทยและต่างประเทศเพื่อการสื่อสาร และใช้เทคโนโลยีสารสนเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพ
จัดกิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชา ให้นักศึกษาได้วิเคราะห์สถานการณ์จำลองและสถานการณ์เสมือนจริงแล้วนำเสนอการแก้ปัญหาที่เหมาะสมเรียนรู้เทคนิคการประยุกต์เทคโนโลยีสารสนเทศในหลากหลายสถานการณ์
5.3.1 ประเมินจากเทคนิคการนำเสนอโดยใช้ทฤษฏีการเลือกใช้เครื่องมือทางเทคโนโลยีสารสนเทศหรือคณิตศาสตร์และสถิติที่เกี่ยวข้อง
5.3.2 ประเมินจากความสามารถในการอธิบายถึงข้อจำกัด เหตุผลในการเลือกใช้เครื่องมือต่างๆ การอภิปรายกรณีศึกษาต่างๆ มีการนำเสนอต่อชั้นเรียน
ไม่มี
ไม่มี
ไม่มี
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1. คุณธรรม จริยธรรม 2. ความรู้ 3. ทักษะทางปัญญา 4. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5. ทักษะในการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1. มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าและคุณธรรมจริยธรรมเสียสละและ ซื่อสัตย์สุจริต 2. มีวินัยขยัน อดทน ตรงต่อเวลาและความรับผิดชอบต่อตนเองสังคมและสิ่งแวดล้อม 3. จรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ 4. สามารถจัดการปัญหาทางคุณธรรม จริยธรรมเชิงวิชาการหรือวิชาชีพที่ ซับซ้อนโดยสามารถวางแผนจัดลำดับความสำคัญได้ 5. เคารพสิทธิและรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นรวมทั้งเคารพในคุณค่าและ ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ 6. เคารพกฎระเบียบและข้อบังคับต่างๆ ขององค์กรและสังคม 1. มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและทฤษฎีที่สำคัญในเนื้อหา 2. สามารถเชื่อมโยงทฤษฎีความรู้ ความเข้าใจ เข้ากับงานวิจัยและการปฏิบัติทางวิชาชีพอย่างลึกซึ้ง 3. สามารถสร้างความรู้ใหม่ๆ ตลอดจนสามารถประยุกต์ นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม 4. มีความรู้และตระหนักในระเบียบข้อบังคับที่ใช้อยู่ในสภาพแวดล้อมของระดับชาติและนานาชาติที่อาจมีผลกระทบต่อวิชาชีพ 1. มีทักษะในการนำความรู้มาวิเคราะห์และสังเคราะห์ประเด็นหรือปัญหาที่ซับซ้อนได้อย่างสร้างสรรค์เป็นระบบ 2. สามารถพัฒนาความคิดใหม่ๆ โดยบูรณาการความรู้ที่ศึกษา ตลอดถึงการใช้เทคนิคการวิจัยในสาขากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง 1. มีมนุษยสัมพันธ์ และมารยาทสังคมที่ดี 2. สามารถแก้ไขปัญหาทางวิชาชีพที่มีความซับซ้อนหรือความยุ่งยากระดับสูงได้ด้วยตนเองสามารถตัดสินใจในการดำเนินงานด้วยตนเอง 3. สามารถประเมินตนเองได้รวมทั้งวางแผนในการปรับปรุงตนเองให้มีประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานระดับสูงได้ 4. มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามสามารถทำงานเป็นหมู่คณะรวมทั้งแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม 5. สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม 1. มีทักษะในการใช้ข้อมูลทางคณิตศาสตร์และสถิติในการศึกษาค้นคว้าสรุปและเสนอแนะแก้ไขปัญหาในด้านต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ 2. สามารถนำเสนอรายงานทั้งในรูปแบบที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการผ่านสิ่งตีพิมพ์ทางวิชาการและวิชาชีพ 3. สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์และประยุกต์ใช้สารสนเทศและเทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม 4. สามารถใช้ภาษาไทยและต่างประเทศเพื่อการสื่อสาร และใช้เทคโนโลยีสารสนเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพ
1 MSCPT103 การบริหารจัดการการผลิตพืชเพื่อธุรกิจ
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 2.1, 2.2, 2.3, 2.5 1) สอบกลางภาค (หน่วยที่ 1-4) 2) สอบปลายภาค (หน่วยที่ 5-9) 10, 17 35%, 35%
2 2.1, 2.2, 2.3, 2.4, 2.5 1) การนำเสนองานวิจัยและรายงาน 2) การทำงานกลุ่มและผลงานที่ได้รับมอบหมาย ตลอดภาคการศึกษา และ 16 20%
3 2.1, 2.4 1) การเข้าชั้นเรียน 2) การแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน ตลอดภาคการศึกษา 10%
1. กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2560. งานขับเคลื่อนของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สืบค้นใน http://www.harvardasia.co.th/wp-content/uploads/2018/01/03Doc141259.pdf (12 มิถุนายน 25632).
2. กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2560. ยุทธศาสตร์เกษตรและสหกรณ์ ระยะ 20 ปี.
สืบค้นใน http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER2/DRAWER049/GENERAL/DATA0000/00000022.PDF
(12 มิถุนายน 25632).
3. วิริยะ คล้ายแดง. 2561. เกษตรแปลงใหญ่. สืบค้นใน https://cdc.parliament.go.th/ewtadmin/ ewt/parliament_parcy/ewt_dl_link.php?nid=51649&filename=house2554 (12 มิถุนายน 2563).
4. สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. 2559. แผนพัฒนาการเกษตร ในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12
(พ.ศ. 2560 -2564). กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 81 น.
5. ฐิติรัตน์ มีมาก ฉัตยาพร เสมอใจ และคมกฤช ปิติฤกษ์. 2552. การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
6. นิพนธ์ พัวพงศกร บุญจิต ฐิตาภิวัฒนกุล สุเมธ องกิตติกุล ชัยสิทธิ์ อนุชิตวรวงศ์ ชลัท ทัพประเสริฐ สุวรรณา ตุลยวศินพงศ์ นิภา ศรีอนันต์ เศก เมธาสุรารักษ์ กัมพล ปั้นตะกั่ว และมาเรียม กรีมี. 2553. รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาแนวทางการจัดการห่วงโซ่อุปทาน และโลจิสติกส์ของสินค้าเกษตร ภายใต้โครงการการศึกษาวิจัยตลอดจนติดตามประเมินผลเพื่อเสนอแนวทางนโยบายการปรับโครงสร้างภาคการผลิต การค้า และการลงทุน. สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. สืบค้นใน: https://tdri.or.th/wp-content/uploads/2012/09/a148.pdf. (12 มิถุนายน 2562).
7. ธวัชชัย รัตน์ชเลส วิลาวัณย์ คำปวน และธีรนุช เจริญกิจ.  2556. มะม่วง การผลิตและเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว. ศูนย์นวัตกรรมหลังการเก็บเกี่ยว สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา, เชียงใหม่.  836 หน้า.
10. โรจน์ลักษณ์ ปรีชา   มนัสชัย จึงตระกูล คมสันติ์ ศรีคงเพ็ชร และวัชรพงศ์ รัชตเวชกุล. มปป.  ก้าวสู่บริบทใหม่ของอุตสาหกรรมอ้อยและน้ำตาลไทย. สำนักงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ธนาคารแห่งประเทศไทย. สืบค้นใน: www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/Doclib_Seminar60/41_Paper_SugarcaneIndust.pdf. (12 มิถุนายน 2562)
11. ศานิต สวัสดิกาญจน์. 2557. พืชอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
12. กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. 2561. สรุปสาระสาคัญโครงการตามนโยบายสาคัญ (Agenda) 15 โครงการ. สืบค้นใน: www.moac.go.th/dwl-files-401291791023. (12 มิถุนายน 2562).
13. กระทรวงอุตสาหกรรม. 2559. แผนยุทธศาสตร์กระทรวงอุตสาหกรรม พ.ศ. 2560-2564. สืบค้นใน: www.sme.go.th/upload/mod_download/เล่มแผนยุทธศาสตร์ อก.60-64.pdf.  (12 มิถุนายน 2562).
14. เชฐชุดา เชื้อสุวรรณ. 2561. แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2561-63: อุตสาหกรรมน้ำตาล. สืบค้นใน: www.krungsri.com/bank/getmedia/52084452-70af-45c4-834d-1c34e49d5241/IO_Sugar_2018_TH.aspx. (12 มิถุนายน 2562).
15. ฐิติรัตน์ มีมาก ฉัตยาพร เสมอใจ และคมกฤช ปิติฤกษ์. 2552. การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
16. นิพนธ์ พัวพงศกร บุญจิต ฐิตาภิวัฒนกุล สุเมธ องกิตติกุล ชัยสิทธิ์ อนุชิตวรวงศ์ ชลัท ทัพประเสริฐ สุวรรณา ตุลยวศินพงศ์ นิภา  ศรีอนันต์  เศก เมธาสุรารักษ์  กัมพล ปั้นตะกั่ว และ มาเรียม กรีมี. 2553. รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาแนวทางการจัดการห่วงโซ่อุปทาน และโลจิสติกส์ของสินค้าเกษตร ภายใต้โครงการการศึกษาวิจัยตลอดจนติดตามประเมินผลเพื่อเสนอแนวทางนโยบายการปรับโครงสร้างภาคการผลิต การค้า และการลงทุน. สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. สืบค้นใน: https://tdri.or.th/wp-content/uploads/2012/09/a148.pdf. (12 มิถุนายน 2562).
17. ธวัชชัย รัตน์ชเลส วิลาวัณย์ คำปวน และธีรนุช เจริญกิจ.  2556. มะม่วง การผลิตและเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว. ศูนย์นวัตกรรมหลังการเก็บเกี่ยว สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา, เชียงใหม่.  836 หน้า.
18. พิทยา สรวมศิริ. มปป. บทที่ 12 พืชอุตสาหกรรม (INDUSTRIAL CROPS). สืบค้นใน: https://mis.agri.cmu.ac.th%2Fcourse%2Fcourse_lecture_download.asp. (12 มิถุนายน 2562).
19. ดนัย บุณยเกียรติ และนิธิยา รัตนาปนนท์.  2548.  การปฏิบัติภายหลังการเก็บเกี่ยวผักและผลไม้.  สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, กรุงเทพมหานคร. 236 น.
20. โรจน์ลักษณ์ ปรีชา   มนัสชัย จึงตระกูล  คมสันติ์ ศรีคงเพ็ชร  และวัชรพงศ์ รัชตเวชกุล. มปป.  ก้าวสู่บริบทใหม่ของอุตสาหกรรมอ้อยและน้ำตาลไทย. สำนักงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ธนาคารแห่งประเทศไทย. สืบค้นใน: www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/Doclib_Seminar60/41_Paper_SugarcaneIndust.pdf. (12 มิถุนายน 2562)
21. ศานิต สวัสดิกาญจน์. 2557. พืชอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
22. ส่วนเศรษฐกิจรายสาขา ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจและเศรษฐกิจฐานราก. Industry Update: อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม . สืบค้นใน: www.gsb.or.th/getattachment/d3c44486-b58d-4df5-adcc-5254c9c69579/food_61_62.aspx. (12 มิถุนายน 2562).
23. สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. 2552. รายงานสถานการณ์วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมปี 2552 และแนวโน้มปี 2553. สรุปผลการศึกษา SMEs ประเทศไทย: บทบาทเชิงเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม. สืบค้นใน: www.sme.go.th/upload/mod_download/Chapter7-20171024122055.pdf. (12 มิถุนายน 2562).
24. สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. 2561. กิจกรรมจัดทําองค์ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการประกอบธุรกิจงานพัฒนาองค์ความรู้สําหรับ SME (Knowledge Center) ปีงบประมาณ 2561: ห่วงโซ่อุปทานสินค้าการเกษตร: บทบาทเชิงเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม. สืบค้นใน: http://www.sme.go.th/upload/mod_download/download-20181005092317.pdf. (12 มิถุนายน 2562)
25. เบญจมาศ อยู่ประเสริฐ ยุพา อินทราเวช ทิวา แซมเพชร จิระนุช ชาญณรงค์กุล ประยูร แก้วปลอด ยอดธงไชย รอดแก้ว ศันสนีย์ นิติธรรมยง และรัตนาพร เลิศชู. 2559. AEK102 การพัฒนาองค์กรเกษตรกร วิสาหกิจชุมชนและเครือข่าย. สืบค้นใน: www.k-station.doae.go.th/doc/AEK_102.pdf, (5 กรกฎาคม 2559).
26. Brown, C.A.  (2011). Understanding Food : Principles and Preparation (4th Ed.).  Boston, USA : Cengage.
Chen, M. and Blankenship, R.E.  (2011).  Expanding the solar spectrum used by photosynthesis. Trends in Plant Science, 16, 427-431John, P.J. and  Jacob,  P.  2008. A Handbook on Postharvest Management of Fruits and Vegetables. Daya Publishing House, Delhi.  147 p.
27. Fellows, P. J.  2000.  Food Processing Technology Principles and Practice. 2nd Ed. CRC Press LLC, New York. 608 p.
28. Fellows, P.J. 2009.Food Processing Technology. 3rd edition. Cambridge: Woodhead Publishing.
29. Hounsome, N. and Hounsome, B.  2011.  Biochemistry of vegetables: major classes of primary (Carbohydrates, amino acids, fatty acids, vitamins, and organic Acids) and secondary metabolites (terpenoids, phenolics, alkaloids, and sulfur-containing compounds) in vegetables.  in N. Sinha, H. Hui, E. Özgül Evranuz, M. Siddiq and J. Ahmed. (eds.), Handbook of Vegetables and Vegetable Processing. Blackwell Publishing Ltd, USA.
30. Minatel, I.O., Borges, C.V., Ferreira, H.A., Chen, C.O., & Lima, G.P.  2017.  Phenolic compounds: Functional properties, impact of processing and bioavailability.  IntechOpen.  Retrieved from https://www.intechopen.com/books/phenolic-compounds-biological-activity/phenolic-compounds-functional-properties-impact-of-processing-and-bioavailability, May 1, 2020.
31. Postharvest Management of Vegetables. n.d..  Postharvest fundamentals : Vegetable Physiology : Structure and Composition. Retrieved from https://www.postharvest.net.au/postharvest-fundamentals/vegetable-physiology/structure-and-composition/.
32. Radovich, T.J.K.  2011.  Biology, Biochemistry, Nutrition, Microbiology, and Genetics, pp. 3-22.  in N. Sinha, H. Hui, E. Özgül Evranuz, M. Siddiq and J. Ahmed. (eds.), Handbook of Vegetables and Vegetable Processing.  USA: Blackwell Publishing Ltd.
33. Robert, C.W.  1994.  Minimally Processed Refrigerated Fruits and Vegetables.  Chapman & Hall One Penn Plaza, New York.  368 p.
34. Valero, D. and Serrano, M.  2010.  Postharvest Biology and Technology For Preserving Fruit Quality.  USA: CRC Press, Taylor & Francis Group.
เอกสารด้านธุรกิจการเกษตร การลงทุนด้านการเกษตรและอุตสาหกรรมการเกษตร
คำสำคัญ Agri -  business, Agricultural system
ให้นักศึกษาทุกคนประเมินประสิทธิผลของรายวิชา ซึ่งรวมถึง วิธีการสอน การจัดกิจกรรมใน และนอกห้องเรียน สิ่งสนับสนุนการเรียนการสอน ซึ่งมีผลกระทบต่อการเรียนรู้ และผลการเรียนรู้ที่ได้รับและเสนอแนะเพื่อการปรับปรุงรายวิชา ด้วยระบบคอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัย
2.1 การสังเกตการณ์สอนของผู้สอน 2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา 2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้ 3.1 การจัดสัมมนาความรู้ใหม่ๆ ทางการบริหารการผลิตพืชเพื่อธุรกิจในชั้นเรียน 3.2 การแทรกตัวอย่างงานวิจัยที่เกี่ยวข้องในบทเรียน 3.3 การบรรยายความรู้ความก้าวหน้าด้านบริหารการผลิตพืชเพื่อธุรกิจจากวิทยากรภายนอกตามโอกาส
ระหว่างการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามหรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชา โดบการทวนสอบโดยคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้ 5.1 ปรับปรุงรายวิชาตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4 จากผู้ทรงคุณวุฒิและนักศึกษา 5.2 เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอนหรือเพิ่มอาจารย์พิเศษ เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์หรืออุตสาหกรรมต่างๆ