การวัดและประเมินผลการเรียนรู้

1. เพื่อให้มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและเทคนิคการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ 
2. เพื่อให้สามารถวางแผนการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ได้
 3. เพื่อให้สามารถออกแบบและพัฒนาเครื่องมือการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ได้ 
4. เพื่อให้สามารถนำผลการวัดและประเมินการเรียนรู้ไปปรับปรุงการจัดการเรียนรู้และหลักสูตรได้
 5. เพื่อให้มีความตระหนักในจรรยาบรรณของนักวัดและประเมินผลการศึกษา

พัฒนารูปแบบกิจกรรมการเรียนการสอน

ศึกษาและปฎิบัติเกี่ยวกับหลักการ แนวคิด จุดมุ่งหมาย การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ของผู้เรียน จุดประสงค์การเรียนรู้ การสร้างและพัฒนาคุณภาพแบบวัดผล การเรียนรู้ทฤษฎีและปฎิบัติ คุณสมบัติและความน่าเชื่อถือของเครื่องมือวัดผล การวิเคราะห์คุณภาพเครื่องมือวัดผล การประเมินตามสภาพจริง นำผลการประเมินไปใช้ในการพัฒนาผู้เรียน
 

1. อาจารย์ประจำรายวิชาให้นักศึกษาติดต่อโดยตรงและติดต่อสื่อสารผ่านทางสื่ออิเล็คทรอนิกส์ 2. อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการและความเหมาะสม 

1. ปฏิบัติตนตามหลักคุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ 2. สามารถแก้ปัญหาด้านคุณธรรม จริยธรรมและวิชาชีพโดยคำนึงถึง สิทธิมนุษยชน ค่านิยมพื้นฐาน และจรรยาบรรณวิชาชีพ 3. ความรับผิดชอบและซื่อสัตย์สุจริตต่อหน้าที่ ทั้งในด้านวิชาการ วิชาชีพ ชุมชน และสังคม 4. เป็นแบบอย่างที่ดีต่อผู้อื่นทั้งในด้านการดำรงตนและการปฏิบัติงาน

บรรยาย ตั้งคำถาม อภิปรายกลุ่ม วิเคราะห์งานวิจัยทางการศึกษาเกี่ยวกับประเด็นจริยธรรม

พฤติกรรมการเข้าเรียนและการมีส่วนร่วมในกิจกรรม ส่งงานที่ได้รับมอบหมายตรงเวลา ประเมินผลการอภิปรายกลุ่ม วิเคราะห์งานวิจัยทางการศึกษา ประเมินจากการอ้างอิงอย่างเหมาะสมและถูกต้องของรายงาน ประเมินร่วมกันระหว่างผู้สอนและผู้เรียน

1. มีความรู้ความเข้าใจในระเบียบวิธี รูปแบบ ขั้นตอน และกระบวนการวิจัยทางการศึกษา 2. ประยุกต์ความรู้และความเข้าใจในสาระสำคัญของกระบวนการวิจัย และการนำผลการวิจัยทางการศึกษาไปใช้ในการดำเนินชีวิตประจำวันได้อย่างถูกต้องเหมาะสม 3.  มีทักษะในการแสวงหาความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยทางการศึกษา 4. มีทักษะในการวางแผนการวิจัยทางการศึกษา

บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การทำงานกลุ่ม วิเคราะห์งานวิจัยทางการศึกษา การมอบหมายงาน

ทดสอบย่อย ทดสอบกลางภาคและปลายภาค การตอบคำถาม รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์

1. ตระหนักรู้ในศักยภาพของตน เพื่อพัฒนาตนเองให้มีความสามารถที่นำไปสู่การแสวงหาความรู้ที่มีประสิทธิภาพ 2. สามารถสืบค้น ทำความเข้าใจ วิเคราะห์ และประเมินข้อมูล แนวคิด และหลักฐานใหม่ ๆ จากแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย และนำข้อมูลที่ได้ไปใช้ในการแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ 3. สามารถใช้ทักษะและความเข้าใจอันถ่องแท้ในเนื้อหาสาระทางวิชาการ เพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่มีคุณภาพในการทำงาน 4. สามารถพัฒนาวิธีการแก้ไขปัญหาที่มีประสิทธิภาพสอดคล้องกับสถานการณ์และบริบททางสังคมที่เปลี่ยนไป โดยคำนึงถึงความรู้และผลกระทบจากการตัดสินใจ

บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การทำงานกลุ่ม วิเคราะห์งานวิจัยทางการศึกษา การมอบหมายงาน

การตอบคำถาม รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์

1. มีปฏิสัมพันธ์อย่างสร้างสรรค์กับบุคคลที่เกี่ยวข้อง 2. สามารถทำงานเป็นทีมในบทบาทผู้นำและสมาชิกกลุ่มในบริบทหรือสถานการณ์ที่แตกต่างกัน 3. สามารถแสดงออกซึ่งภาวะผู้นำในการผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดี ในสถานการณ์ที่หลากหลายและสถานการณ์เฉพาะหน้า 4. มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่อสังคม และรับผิดชอบในการพัฒนาตนเอง องค์การและสังคมอย่างต่อเนื่อง

บรรยายร่วมกับอภิปราย การทำงานกลุ่ม ตั้งคำถาม มอบหมายงาน การนำเสนอผลงาน

การตอบคำถาม รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์

1. สามารถสื่อสารทั้งการฟัง พูด เขียน ทำรายงานและนำเสนอได้อย่างมีประสิทธิภาพ 2 มีทักษะในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการิเคราะห์ แปลความหมาย และนำเสนอข้อมูลสารสนเทศเกี่ยวกับการวิจัยทางการศึกษา 3. สามารถสืบค้นข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตเพื่อทำรายงาน เตรียมและนำเสนอโดยใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม 
 

บรรยายร่วมกับอภิปราย การทำงานกลุ่ม มอบหมายงาน 
 

รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์

สามารถวางแผนวัดการวัดและประเมินผล
สามารถสร้างและพัฒนาเครื่องมือวัดผล
สามารถวิเคราะห์คุณภาพเครื่องมอวัดผล
สามารถออกแบบการวัดผล
สามารถนำผลการวัดไปพัฒนาการเรียนรู้

ทำกิจกรรมวิเคราะห์และเขียนจุดประสงค์การเรียนรู้
ทำกิจกรรมการสร้างเครื่องมือวัดผลด้านพุทธิพิสัย เจตพิสัยและทักษะพิสัย
ทำกิจกรรมวิเคราะห์ข้อสอบ
วางแผนและออกแบบการวัดผล
ทำกิจกรรมวิเคราะห์และหาคุณภาพเครื่องมือวัดผล
ตัดเกรด

ผลการฝึกปฎิบัติ
ทดสอบ

อรอนงค์ นิยมธรรม. (2562). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ตาก.

ชวาล แพรัตกลุ. (2552). เทคนิคการวัดผล. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ชวลิต ชูกาแพง. (2550). การประเมินการเรียนรู้. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. พิชิต  ฤทธิ์จรูญ. (2545). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มีสท์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2545). การวัดและประเมินผลกลุ่มวิชาเฉพาะ หน่วยที่ 1-7. พิมพ์ครั้งที่ 3 นนทบุรี: มสธ. ________. (2545). การวัดและประเมินผลกลุ่มวิชาเฉพาะ หน่วยที่ 9-15. พิมพ์ครั้งที่ 3 นนทบุรี: มสธ. ________. (2548). ประสบการณ์วิชาชีพการวัดและประเมินผลการศึกษา. หน่วยที่ 1-7. พิมพ์ครั้งที่ 4 นนทบุรี: มสธ. ________. (2548). ประสบการณ์วิชาชีพการวัดและประเมินผลการศึกษา. หน่วยที่ 9-15. พิมพ์ค์รังที่ 4 นนทบุรี: มสธ. ราตรี นันทสุคนธ์. (2553). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา (ฉบับปรับปรุง). สุราษฎร์ธานี: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. วิรัช วรรณรัตน์. (2539). การวัดและประเมินผลการศึกษา. สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ทิวัตถ์ มณีโชติ. (2549). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ. ภัทรา นิคมานนท์. (2540). การประเมินผลการเรียน. กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์จํากัด. สมศักดิ์ ภูวิภาดาวรรธนะ. (2544). การยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและการประเมินตามสภาพจริง. เชียงใหม่: The Knowledge Center. ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2558) . การแปลความหมายคะแนน. สืบค้นเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 62. จาก www.watpon.com. พวงแก้ว ปุณยกนก. (2546). “การประเมินพุทธิพิสัย” ใน รวมบทความการประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ไพฑูรย์ โพธิสาร. (มปป). “ระดับคะแนน” ในการวัดผลและประเมินผลการศึกษาสารานุกรมศึกษาศาสตร์. กรุงเทพฯ: ก๊อปปี้ แอนด์ พริ้นท์. ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2546). “การประเมินจิตพิสัย” ในการประเมินผลการเรียนรู้แนวใหม่. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เยาวดี วิบูลย์ศรี. (2549). การวัดผลและการสร้างแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงการณ์มหาวิทยาลัย. ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2539). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก. สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2556). การวัดและประเมินผลการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. อุดรธานี: โรงพิมพ์อักษรณ์ศิลป์. สมนึก ภัททิยธนี. (2545). การวัดผลการศึกษา. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์. สมหวัง พิธิยานุวัฒน์. (2535). “ความรู้พื้นฐานสําหรับการประเมินโครงการทางการศึกษา” ในรวม บทความทางการประเมินโครงการ. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สุวิมล ว่องวาณิช. (2546). การประเมินผลการเรียนรู้แนวใหม่. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สุนทร คําโตนด. (2531). การสร้างแบบทดสอบ. อุดรธานี: คณะวิชาครุศาสตร์ วิทยาลัยครูอุดรธานี. สุนันท์ ศลโกสุม. (มปป). การทดสอบภาคปฏิบัติ ในการวัดผลและประเมินผลการศึกษา สารานุกรม ศึกษาศาสตร์ อันดับที่ 3. กรุงเทพฯ :ก๊อปปี้ แอนด์ พริ้นท์. เอมอร จังศิริพรปกรณ์ .(2546). “การประเมินผลการเรียนรู้” ในการประเมินผลการเรียนรู้แนวใหม่ กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์. อเนก เพียรอนุกุลบุตร. (2527). การวัดและประเมินผลทางพลศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์. อำนวย เลิศชยันตี. (2542). การประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศิลป์สนองการพิมพ์. B.S. & Others. (1956). Taxonomy of Ecucational Objectives, Handbook : Cognitive Domian. New York : Mckay. Bloom, Benjamin. S . (1979). Taxonomy of Educational Objectives: The Classification of Goals, Handbook Cognitive Domain. Longman Inc. Cohen, Ronald Jay. (2010). Psychological Testing and Assessment An Introduction to Tests & Measurement. 7th ed. New York: McGraw–Hill. D. charles & Antes. ,C. Richard. (1990). Classroom measurement and Evaluation. IIIinois : Publishers, nc. Ebel, R. L. & Frisbie, D. A. (1986). Essentials for Educational Measurement. New Jersey: Printice – Hall Inc. Farr, R. &Tone, B. (1994). Portfolio and Performance Assessment. Fort Worth.TX : Harcourt Brace & Company. Gedye, Sharon. (2009, January). Formative assessment and feedback a review. Planet Issue. 23(1): 40 – 44.
F & John A.Upshur. (1996). “Portfolio and Conference. “Classroom- Base Evaluation in Secound Language Education. NewYork : Cambridge University Press.
Gipps, Caroline V. (2012). Beyond testing : towards a theory of educational assessment. New York: Routledge. Gronlund, N. E. (1985). Measurment and Evaluation in Teaching. 5th ed. New York : McMillan Publishing Co.,Inc.
N. E. & Linn, R. L. (1990). Measurement and Evaluation in Teaching. 6th Ed. York : Macmillan Publishing Company.
Herrera, Socorro G.; Murry, Kevin G. & Cabral, Robin M. (2007). Assessment Accommodations for Classroom Teachers of Culturally and Linguistically Diverse Students. Boston: Pearson Education Ltd. Hopkins, Charles D.; & Antes, Richard L. (1990). Classroom measurement and . 3rd ed. Itasca: Peacock. Hou, Likun, de la Torre, Jimmy; & Nandakumar, Ratna. (2014, March–June). The Random Effect DINA model. Journal of Educational Measurement. 51(1): 75 – 97. Lin, Robert L. (1995). Measurement and Assessment in Teaching. 7th ed. NJ: Pearson Education Ltd. Marshall, J.C. & Hales, L.W. (1972). Essential of Testing. London: Addition-Wesley Pulishing. Miller, M. David; Linn, Robert L. & Gronlund, Norman E. (2009). Measurement and Assessment in Teaching. 10th ed. NJ: Pearson Education Ltd. Nitko, Anthony J. (2004). Educational Assessment of Students. 4th ed. NJ: Pearson Education Ltd. Nitko, A.J. (2007). Educational Assessment of Students. Englewood Cliffs, N.J : Prentice Hall, Inc. Ronald, Reynold B.; & Wilson, Livingston Victor. (2009). Measurement and Assessment in Education. 2nd ed. New Jersey: Pearson Education. Scannell & Tracy. (1975). Testing and Measurement in the classroom . Boston : Houghton Mifflin Co. Stanley,J.C. & Hopkin K.D. (1972). Educational and Psychological Measurement and Evaluation. New Jersey : Hall,Inc. Hopkins. Stanley, J .C. & Hopkin, K.D. (1972). Educational and Psychological Measurement and Evaluation. New Jersey: Hall, Inc.

นักศึกษาประเมินผู้สอนและประเมินรายวิชา นักศึกษาเป็นผู้สะท้อนคิด (Reflective Journal) 

การสังเกตพฤติกรรมผู้เรียน ผลงานและการนำเสนอ ผลการทดสอบ

ปรับปรุงเนื้อหารายวิชา  ปรับปรุงสื่อการเรียนการสอน พัฒนางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ใช้หลักการประเมินตามสภาพจริง (Authentic Assessment) พิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเรียน ผลงาน และผลการทดสอบ ร่วมกับให้นักศึกษาตรวจสอบผลการเรียนรู้ของตนเองและประเมินตนเอง

ปรับปรุงรายวิชาทุก 3-5 ปี สัมมนาผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกเพื่อหาแนวทางในการวางแผนปรับปรุงรายวิชา