ออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม

Eco-Friendly Product Design

รู้และเข้าใจทฤษฎีความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับแนวคิด หลักการ วงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ วัสดุเหลือใช้จากธรรมชาติและเศษวัสดุสังเคราะห์ การค้นคว้าข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลและมีทักษะในการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
เพื่อให้นักศึกษามีความรู้พื้นฐาน เป็นการเตรียมความพร้อมด้านปัญหาในการนำความรู้ ความเข้าใจด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อสิ่งแวดล้อม เพื่อเป็นพื้นฐานการเรียนในวิชาที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบผลิตภัณฑ์เพื่อสิ่งแวดล้อม ทั้งนี้ควรมีการเปลี่ยนแปลงตัวอย่างอ้างอิง ให้สอดคล้องกับแนวโน้มด้านวัสดุ เทคโนโลยีและนวัตกรรม ที่มีความก้าวหน้าไปตามยุคสมัย
ศึกษาและฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับแนวคิด หลักการ วงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ วัสดุและกรรมวิธีการผลิต การค้นคว้าข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อสร้างกรอบแนวคิดในการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
 -   อาจารย์ประจำรายวิชา  ประกาศเวลาให้คำปรึกษาทางออนไลน์
 -    อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
1.1 ซื่อสัตย์สุจริต มีวินัย และมีความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม

1.1.2 มีทัศนคติที่เปิดกว้าง ยอมรับฟังแนวคิดของผู้อื่น
1.1.3 มีจิตอาสา จิตสำนึกสาธารณะ
2.1 บรรยายพร้อมยกตัวอย่างกรณีศึกษาเกี่ยวกับประเด็นทางจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบสาธารณะภัณฑ์ และผลิตภัณฑ์บริการ

1.2.2 อภิปรายกลุ่มหรือรายบุคคล
1.2.3 กำหนดให้นักศึกษาหาตัวอย่างที่เกี่ยวข้อง หรือกำหนดบทบาทสมมุติ
1.3.1   พฤติกรรมการเข้าเรียน และส่งงานที่ได้รับมอบหมายตามขอบเขตที่ให้และตรงเวลา
1.3.2   มีการอ้างอิงเอกสารที่ได้นำมาทำรายงาน อย่างถูกต้องและเหมาะสม
1.3.3   ประเมินผลรายงานที่มอบหมาย
             ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม  การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมแบบยั่งยืน  ความสัมพันธ์ระหว่างผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมและสิ่งแวดล้อม  แนวคิดการออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม  และวิธีการออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
2.1.1   รอบรู้ในศาสตร์ทางศิลปกรรม และศาสตร์อื่นที่เกี่ยวข้อง
2.1.2   มีความสามารถในการค้นคว้าแก้ปัญหา และพัฒนาทางด้านศิลปกรรมศาสตร์อย่างเป็นระบบ
2.1.3   มีความรู้ในทางศิลปะที่สัมพันธ์กับบริบททางสังคม ภูมิปัญญาและ วัฒนธรรม
2.1.4   มีความรู้เกี่ยวกับมาตรฐานหรือธรรมเนียมปฏิบัติในการประกอบวิชาชีพด้านศิลปกรรมศาสตร์ในสาขาวิชาที่ศึกษา   
บรรยาย  อภิปราย การทำงานกลุ่ม  การทำรายงาน และมอบหมายโครงงาน Project – based Learning และเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ
2.3.1   สอบกลางภาค สอบปลายภาค ด้วยข้อสอบที่เน้นการวัดหลักการและทฤษฏี
2.3.2   ประเมินจากการทำรายงาน การค้นคว้าข้อมูล  หรือโครงงาน Project – based Learning
           พัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีการคิดอย่างเป็นระบบ มีการวิเคราะห์ เพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น จากการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
     3.1.1   สามารถค้นคว้า รวบรวมและประเมินข้อมูลจากแหล่งข้อมูลที่หลากหลายอย่างมีวิจารณญาน
     3.1.2   สามารถวิเคราะห์ สังเคราะห์และเสนอแนวทางแก้ปัญหาได้อย่างสร้างสรรค์    
      3.1.3   สามารถบูรณาการความรู้กับศาสตร์อื่นเพื่อสร้างสรรค์ผลงานทางวิชาการและวิชาชีพได้
      3.1.4   มีความคิดสร้างสรรค์และมีปฏิภาณไหวพริบในการสร้างผลงาน        
3.2.1   การมอบให้นักศึกษาทำโครงงานพิเศษที่ให้วิเคราะห์และแก้ไขปัญหา และการนำเสนอผลงาน
3.2.2   อภิปรายกลุ่ม/รายบุคคล
3.2.3   วิเคราะห์กรณีศึกษา  ในการเสนอโครงการออกแบบสาธารณะภัณฑ์ และผลิตภัณฑ์บริการ
3.3.1   สอบปลายภาค  โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์สถานการณ์ หรือวิเคราะห์แนวคิดในการออกแบบผลิตภัณฑ์
3.3.2   วัดผลจากการประเมินโครงการ  การนำเสนอผลงาน
3.3.3   สังเกตพฤติกรรมการแก้ไขปัญหา
4.1.1   มีภาวะผู้นำเข้าใจบทบาทหน้าที่ของตนเอง รับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นและมนุษยสัมพันธ์ที่ดี 
4.1.2   มีความรับผิดชอบต่องานของตนเอง และสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ
4.1.3   สามารถแสดงความคิดเห็นอย่างมีเหตุผล ตรงไปตรงมา และเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่าง
4.2.1   จัดกิจกรรมกลุ่มในการวิเคราะห์กรณีศึกษา
4.2.2   มอบหมายงานรายกลุ่มและรายบุคคล
4.2.3   การนำเสนอรายงาน
4.3.1  ประเมินจากรายงานที่นำเสนอ  พฤติกรรมการทำงานเป็นทีม
4.3.2  ประเมินจากงานที่มอบหมาย  
5.1.1   สามารถสื่อสารด้วยการพูด ฟัง อ่าน เขียนในการสื่อสารโดยทั่วไปตลอดจนใช้วิธีการสื่อสารทางศิลปกรรม และนำเสนองานได้อย่างมีประสิทธิภาพ 
5.1.2   สามารถเลือกใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการสืบค้นข้อมูลเพื่อการสร้างสรรค์ผลงานหรือการนำเสนอผลงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
5.1.3   มีความสามารถในการประยุกต์ใช้ความรู้เชิงตัวเลข หรือเทคโนโลยีที่เหมาะสมสำหรับงานศิลปกรรม
5.2.1   มอบหมายงานให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จากเว็บไซต์ และทำรายงานโดยเน้นการนำตัวเลข หรือมีสถิติอ้างอิง จากแหล่งที่มาข้อมูลที่น่าเชื่อถือ
5.2.2   นำเสนอโดยรูปแบบและเทคโนโลยีที่เหมาะสม
5.3.1   ประเมินจากรายงาน และรูปแบบการนำเสนอด้วยสื่อเทคโนโลยี
5.3.2   ประเมินจากการมีส่วนร่วมในการอภิปรายและวิธีการอภิปรายรวมถึงการทำงานเป็นทีม
     6.1.1 มีทักษะในการทำตามแบบและปฏิบัติงานได้ตามข้อแนะนำ             
     6.1.2 มีทักษะในการหาแนวทางปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง
     6.1.3 มีทักษะในการปฏิบัติงานสร้างสรรค์ผลงาน
6.2.1 ศึกษาข้อมูลเพื่อสร้างแนวคิดในการออกแบบ
6.2.2 การอภิปรายกลุ่ม ร่วมแสดงความคิดเห็น
6.2.3 ให้นักศึกษาลงมือปฏิบัติสร้างสรรค์ผลงานสองมิติและสามมิติรวมทั้งนำเสนอผลงาน
6.3.1 ประเมินตามสภาพจริงโดยประเมินจากผลงานปฏิบัติของนักศึกษาที่มอบหมาย
6.3.2 แนวคิดในการออกแบบผลงาน
6.3.3 กระบวนการทำงานตามขั้นตอนของการสร้างสรรค์ผลงาน
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1. คุณธรรม จริยธรรม 2. ความรู้ 3. ทักษะทางปัญญา 4. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5. ทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสารและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ 6. ทักษะพิสัย
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 2 3 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 1 2 3 1 2 3
1 BAAID145 ออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 2.3.1, 3.3.1 สอบกลางภาค สอบปลายภาค 9 17 15% 15%
2 2.3.2, 3.3.2, 3.3.3, 4.3.1, 4.3.2, 5.3.1, 5.3.2, 6.3.1, 6.3.2, 6.3.3 การอภิปรายกลุ่ม/รายบุคคล งานปฏิบัติ โครงงาน (Project-Based Learning) 1-8 3-8 10-17 5% 25% 30%
3 1.3.1, 1.3.2,1.3.3 การเข้าชั้นเรียน การส่งงานตามเวลาที่กำหนด ตลอดภาคการศึกษา 10%
1. กิตติภูมิ  มีประดิษฐ์. มนุษย์อุตสาหกรรมและสภาพแวดล้อม. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี : โรงพิมพ์เอส อาร์ พริ้นติ้ง, 2542.
2. เกษม  จันทร์แก้ว. วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2544.
3. คณะทำงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์เกษตรกรรมทางเลือก. มาตรฐานผลิตภัณฑ์เกษตรกรรมทางเลือก. กรุงเทพฯ : พิมพ์ดี,                   
               2539.
4. ชาญณรงค์  พรรุ่งโรจน์. การวิจัยทางศิลปะ. กรุงเทพฯ : บริษัทด่านสุทธาการพิมพ์, 2543.
5. ชวลิต  ดาบแก้ว. งานพลาสติก. กรุงเทพฯ : โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮาส์ จำกัด, 2525.
6.เทวินทร์  สิริโชคชัยกุล. ระบบการจัดการสิ่งแวดล้อม ISO14000. พิมพ์ครั้งที่ 3. นนทบุรี : เอ็มเพาเวอร์เมนท์, 2540.
7. ธีระชัย  สุขสด. การออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม . กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์, 2544.
8. นวลน้อย  บุญวงษ์. หลักการออกแบบ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2539.
9. พิชิต  เลี่ยมพิพัฒน์. พลาสติก. พิมพ์ครั้งที่ 10.  ม.ป.ท. : สำนักพิมพ์ หจก. ป. สัมพันธ์พานิชย์, 2536.
10. พิชิต  สุขเจิญพงษ์. การจัดระบบคุณภาพตามมาตรฐาน ISO9000 / QS-9000. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว,
                2541.
11. พิทยา  ว่องกุล. สถานการณ์สิ่งแวดล้อมไทย 2537. กรุงเทพฯ : อัมรินทร์ พริ้นติ้ง, 2537.
12. มนตรี  ยอดบางเตย. ออกแบบผลิตภัณฑ์. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์, 2538.
13. มหาวิยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. ชุดวิชากฎหมายเอกสารการสอนสิ่งแวดล้อม หน่วยที่ 1-7. พิมพ์ครั้งที่ 5. สุโขทัย : โรง 
                พิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2533.
14. มีชัย  วรสายัณห์. มนุษย์และสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์, 2535.
15. ศิริวรรณ  เสรีรัตน์. การตลาดเพื่อสิ่งแวดล้อมในทัศนของนิสิต/นักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตใน
                  สถาบันอุดมศึกษาสังกัดกรุงเทพมหานครและปริมณฑล.  กรุงเทพฯ : วิสิทธิ์พัฒนา, 2539.
16. สภาสตรีแห่งชาติ. วารสารฉลาดบริโภค ปีที่ 26 มกราคม-ธันวาคม. กรุงเทพฯ : ชินอักษรการพิมพ์, 2544.
17. สามัคคี  บุณยะวัฒน์. สิ่งแวดล้อม เทคโนโลยีและชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพมหาวิทยาลัยเกษตร-
                   ศาสตร์, 2545.
18. สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย. คู่มือเลือกซื้อผลิตภัณฑ์คุณภาพเพื่อสิ่งแวดล้อม. ม.ป.ท. : ม.ป.ป.
19. สถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. “ช่วยลดปัญหาการจัดการขยะมูลฝอยด้วยหลัก 5 R”  วารสาร
                   สิ่งแวดล้อม. ปีที่ 7 ฉบับที่ 25, 2546 : 34.
20. สุดาดวง  เรืองรุจิระ. นโยบายผลิตภัณฑ์และราคา. กรุงเทพฯ : ประกายพรึก, 2538.
ไม่มี
เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับหัวข้อในการทำรายงาน
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาไว้ดังนี้

การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์  ดังนี้
2.1   การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน
2.2   ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3   การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ  2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน  ดังนี้
3.1   สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
3.2   การวิจัยในและนอกชั้นเรียน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1  การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2   มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา  ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา  ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา  เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น  ดังนี้
5.1   ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2   เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์