การจัดการความปลอดภัยในอุตสาหกรรม

Industrial Safety Management

1.1 บอกความเสี่ยง สาเหตุการเกิดอุบัติเหตุ และการป้องกันในโรงงานอุตสาหกรรม
1.2 อธิบายหลักการจัดการความปลอดภัยในโรงงาน และการควบคุมภาพแวดล้อมโรงงาน
1.3 มีความรู้และเข้าใจเกี่ยวกับระบบคุณภาพต่าง ๆ ที่นำมาใช้บริหารความปลอดภัยในโรงงานอุตสาหกรรม และโปรแกรมพื้นฐานในการจัดการสภาวะแวดล้อมสำหรับกระบวนการผลิต
1.4 เข้าใจความปลอดภัยในการใช้เครื่องมืออุปกรณ์ และเครื่องจักร การเคลื่อนย้ายวัสดุ และวัตถุอันตราย
1.5 ประยุกต์ความรู้พื้นฐานที่มีอยู่กับความรู้ และเทคโนโลยีใหม่ ๆ ตลอดจนความก้าวหน้าต่าง ๆ เกี่ยวกับกฎหมายและมาตรฐานความปลอดภัยที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
 2.1 เพื่อให้เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรของสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ
2.2 เพื่อปรับปรุงรายละเอียดของวิชาให้เหมาะสมกับการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ปัจจุบัน ทั้งด้านความรู้ ความเข้าใจ ให้เป็นไปตามเกณฑ์ของหลักสูตร และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ร่วมกับงานที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน
ศึกษาเกี่ยวกับสาเหตุการเกิดอุบัติเหตุ และการป้องกันในโรงงานอุตสาหกรรม หลักการจัดการความปลอดภัยในโรงงาน และการควบคุมภาพสภาวะแวดล้อมโรงงาน  การบริหารความปลอดภัยในโรงงานอุตสาหกรรม  ความปลอดภัยในการใช้เครื่องมืออุปกรณ์ และเครื่องจักร ความปลอดภัยในการเคลื่อนย้ายวัสดุ และวัตถุอันตราย  กฎหมาย และมาตรฐานความปลอดภัย
Introduction to the causes of accidents and protection in the industry; principles of plant safety and factory environment control; safety management in the industry; safety of equipment, machinery, material handling and hazardous materials; legal and safety standards.
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 3 ชั่วโมง/สัปดาห์ (เฉพาะรายที่ต้องการ)
เมื่อสิ้นสุดรายวิชานี้ นักศึกษาจะมีคุณลักษณะ หรือมีความสามารถ ดังนี้
1.1 มีจิตสำนึกและตระหนักในการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพ
1.2 แสดงออกอย่างสม่ำเสมอถึงความซื่อสัตย์สุจริต
˜1.3 มีวินัยและความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม
˜1.4 เคารพกฎระเบียบและข้อบังคับต่าง ๆ ขององค์กรและสังคม
1.5 เคารพสิทธิและรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
1. บรรยายพร้อมยกตัวอย่างกรณีศึกษาเกี่ยวกับประเด็นทางจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับรายวิชา
2. ยกตัวอย่างกรณีศึกษาที่ขาดวินัย และความรับผิดชอบต่อตนเอง และสังคม ในฐานะนักวิทยาศาสตร์การอาหาร ตลอดจนผลกระทบที่ตามมา
3. สอดแทรกและส่งเสริมด้านคุณธรรม จริยธรรมในวิชา มีการตรวจเช็คการเข้าเรียน การแต่งกาย พฤติกรรมต่าง ๆ ในชั้นเรียน ปลูกฝังให้นักศึกษามีความรับผิดชอบในงานที่มอบหมาย และมีความซื่อสัตย์ในการสอบ
4. กำหนดหลักเกณฑ์ต่าง ๆ เช่น ให้เข้าห้องเรียนตรงเวลาและเข้าเรียนอย่างสม่ำเสมอสามารถดูรายละเอียดวิธีการสอนแต่ละแบบได้ในเว็บไซด์งานพัฒนาหลักสูตร
1. การตรวจสอบการเข้าเรียน การตรงต่อเวลา การส่งงาน โดยประเมินทั้งแบบรายบุคคลและรายกลุ่ม
2. มีการอ้างอิงเอกสารที่ได้นำมาทำรายงาน อย่างถูกต้องและเหมาะสม
3. ไม่มีการทุจริตในการสอบ
4. ประเมินผลจากพฤติกรรมที่แสดงออกในชั้นเรียน ในการรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น การเคารพผู้อาวุโส และอาจารย์
2.1 มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและทฤษฎีที่สำคัญในเนื้อหาที่ศึกษา
2.2 มีความรู้ในสาขาวิชาอื่น ได้แก่ วิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ การบริหารจัดการการพัฒนาผลิตภัณฑ์ สามารถบูรณาการความรู้ในที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง
2.3 สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการ รวมถึงงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหาและต่อยอดองค์ความรู้ และมีความรู้ในแนวกว้างของสาขาวิชาที่ศึกษาเพื่อให้เล็งเห็นการเปลี่ยนแปลง และเข้าใจผลกระทบของเทคโนโลยีใหม่ ๆ
˜2.4 รู้กฎระเบียบ ข้อกำหนดทางเทคนิค รวมถึงการปรับเปลี่ยนตามกาลเวลาเพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป
1. สอนแบบบรรยาย อธิบายเนื้อหาพร้อมยกตัวอย่าง และตั้งคำถาม (Questioning) เพื่อให้เกิดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม (Participatory Learning) โดยให้นักศึกษาซักถาม และแสดงความคิดเห็น และมีกิจกรรมเสริมนอกชั้นเรียนโดยมีการมอบหมายงานให้เป็นกลุ่ม เพื่อให้นักศึกษาฝึกทำงานร่วมกับผู้อื่น และมีการนำเสนองานที่มอบหมายตามระยะเวลาที่กำหนด
2. ศึกษาจากสถานการณ์จริง มีการอภิปรายกลุ่มย่อย มีการศึกษาด้วยตนเอง และการค้นคว้าทางอินเตอร์เน็ต
3. มอบหมายให้นักศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมและจัดทำเป็นรายงานตลอดจนนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
 
ทั้งนี้กลยุทธ์ที่จะเลือกใช้ดังกล่าวขึ้นอยู่ด้วยความเหมาะสมกับสถานการณ์และความจำเป็นที่สอดคล้องกันกับองค์ความรู้ในแต่ละหัวข้อหรือบทเรียน
1. การสอบวัดความรู้
2. ถาม-ตอบปัญหาในชั้นเรียน
3. ทำรายงานรายบุคคลและหรือรายงานกลุ่มเพื่อประเมินความสนใจการมีส่วนร่วมในชั้นเรียน
4. การนำเสนองานที่ได้มอบหมายในชั้นเรียน
3.1 มีความสามารถในการค้นหาข้อเท็จจริง ทำความเข้าใจและประเมินข้อมูลสารสนเทศ แนวคิดและหลักฐานใหม่ ๆ จากแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย และใช้ข้อสรุปที่ได้ในการแก้ไขปัญหา หรืองานอื่น ๆ โดยไม่ต้องอาศัยคำแนะนำ
˜3.2 สามารถคิดวิเคราะห์อย่างเป็นระบบ ในการวิเคราะห์ปัญหาที่ซับซ้อน และเสนอแนวทางแก้ไขอย่างสร้างสรรค์
3.3 สามารถใช้ทักษะและความเข้าใจ ในบริบททางวิชาชีพและวิชาการ  เช่น การตรวจวิเคราะห์อาหาร การควบคุมและประกันคุณภาพ การวิจัย และงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง
3.4 มีทักษะในภาคปฏิบัติที่ได้รับการฝึกฝน ตามเนื้อหาสาระสำคัญของสาขาวิชา
1. วิเคราะห์กรณีศึกษาจากผู้ประกอบการจริง โดยกำหนดผลิตภัณฑ์อาหารแล้วแบ่งกลุ่มให้นักศึกษาทำการค้นคว้าด้วยตนเองในส่วนของระบบประกันคุณภาพอาหาร กฎหมาย และมาตรฐานความปลอดภัยและนำเสนอผลการศึกษา
2. การมอบหมายงานด้วยการสืบค้นข้อมูลด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ
3. การนำเสนองานด้วยวาจา รวมกับการอภิปรายผล  พร้อมแนวทางไปสู่การแก้ปัญหา หรือเสนอแนวทางปฏิบัติที่มีความน่าเชื่อถือและความเป็นไปได้บนพื้นฐานของนักวิทยาศาสตร์การอาหาร
4.1 มีความรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมายทั้งของตนเองเเละรับผิดชอบงานในกลุ่ม
4.2 สามารถปรับตัวทำงานร่วมกับผู้อื่นทั้งในฐานะผู้นำกลุ่มและสมาชิกกลุ่มได้อย่างมีประสิทธิภาพ
4.3 วางตัวและแสดงความคิดเห็นได้เหมาะสมกับบทบาทหน้าที่และความรับผิดชอบ
4.4 สามารถวางแผนและรับผิดชอบการพัฒนาการเรียนรู้ทั้งของตนเองและทางวิชาชีพอย่าง
1. การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม  (Participatory Learning)กิจกรรมการบูรณการร่วมระหว่างการเรียนการสอนกับงานบริการวิชาการสู่ชุมชน
2. จัดกิจกรรมกลุ่มในการวิเคราะห์กรณีศึกษาในลักษณะของการทำงานเป็นทีม
3. มอบหมายงานรายกลุ่มและรายบุคคล เช่น รายงานบทความที่เกี่ยวข้องกับรายวิชา
4. การนำเสนองานด้วยวาจา
1. ประเมินตนเองและเพื่อนด้วยแบบฟอร์มที่กำหนด
2. พฤติกรรมการทำงานเป็นทีม
3. รายงานที่นำเสนอและผลงานที่ทำเป็นกลุ่ม
5.1 สามารถระบุและนำเทคนิคทางสถิติหรือคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง มาใช้ในการวิเคราะห์แปลความหมายและเสนอแนวทางในการแก้ปัญหาได้อย่างสร้างสรรค์
š5.2 สามารถสรุปประเด็นและสื่อสาร ทั้งการพูดและการเขียน รู้จักการเลือกใช้รูปแบบของการนำเสนอที่เหมาะสมสำหรับเรื่องและผู้ฟังที่ต่างกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ
š5.3 สามารถระบุ เข้าถึง และคัดเลือกแหล่งข้อมูลความรู้ที่เกี่ยวข้องกับสาระสำคัญของวิชานั้น ๆ จากแหล่งข้อมูลสารสนเทศทั้งในระดับชาติและนานาชาติ
š5.4 มีวิจารณญาณในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่เหมาะสม และใช้อย่างสม่ำเสมอเพื่อการรวบรวมข้อมูล แปลความหมายและสื่อสารข้อมูลข่าวสารและแนวความคิด
š5.5 สามารถใช้คอมพิวเตอร์ในการจัดเก็บข้อมูลต่าง ๆ ได้อย่างเหมาะสม
š5.6 สามารถติดตามความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี นวัตกรรมและสถานการณ์โลก โดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
š5.7 สามารถใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน และภาษาอังกฤษในระดับใช้งานได้อย่างเหมาะสม
1. มอบหมายงานให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จาก website และสื่อต่าง ๆ และทำรายงานโดยเน้นการอ้างอิงจากแหล่งที่มาข้อมูลที่น่าเชื่อถือ โดนส่วนหนึ่งนักศึกษาจะต้องค้นคว้าจากวารสารหรือฐานข้อมูลที่เป็นภาษาอังกฤษ
2. นำเสนองานกลุ่มต่อชั้นเรียนโดยใช้รูปแบบและเทคโนโลยีที่เหมาะสม พร้อมข้อเสนอแนะเพื่อเน้นให้นักศึกษาใช้ภาษาที่ถูกต้อง ชัดเจนและกระชับ  รวมถึงการเลือกวิธีการนำเสนอที่เข้าใจง่าย อย่างเป็นระบบ
1. ประเมินจากการนำเสนอรายงานหน้าชั้นเรียน การนำเสนอความรู้ใหม่
2. การใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง รูปแบบการนำเสนอที่เหมาะสม ความต่อเนื่องของเนื้อหาที่นำเสนอ
3. การใช้สื่อที่เหมาะสมนำเสนอ
4. เอกสารรายงานของนักศึกษา และการสอบ
6.1 มีทักษะในการบริหารจัดการในด้านเวลา เครื่องมือ อุปกรณ์และวิธีการรวมถึงความสามารถในการทำงานเป็นกลุ่ม มีการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบ
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1.คุณธรรมจริยธรรม 2.ความรู้ 3.ทักษะทางปัญญา 4.ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคลและความรับผิดชอบ 5.ทักษะการวิเคราะห์ เชิงตัวเลขและการใช้ เทคโนโลยีสารสนเทศ
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 5 6 7
1 BSCFT130 การจัดการความปลอดภัยในอุตสาหกรรม
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 1.3, 1.4, 4.1 - จำนวนครั้งการเข้าเรียนต้องเกิน 80% - การมีส่วนร่วมกิจกรรมในชั้นเรียน - การส่งงานตรงเวลา - คะแนนกิจกรรมส่วนมหาวิทยาลัย - ความมีน้ำใจต่อเพื่อนและคณาจารย์ ทุกสัปดาห์ 5%
2 2.1, 2.4, 3.2, 5.1 - การสอบย่อย - ไม่ทุจริตในการสอบ 1–15 (เว้น 9) 5%
3 2.1, 2.4, 3.2, 5.1 - การสอบกลางภาค (หน่วยที่ 1-4) - ไม่ทุจริตในการสอบ 9 35%
4 2.1, 3.2, 4.1, 5.1, 5.2, 5.3, 5.4, 5.5, 5.6, 5.7 การนำเสนองาน/งานมอบหมาย 16–17 20%
5 2.1, 2.4, 3.2, 5.1 การสอบปลายภาค (หน่วยที่ 5-7) - ไม่ทุจริตในการสอบ จิตพิสัย 18 35%
กรมควบคุมมลพิษ . 2544 การขนส่งวัตถุอันตราย   กรมควบคุมมลพา   กระทรวงวิทยาศาสตรื เทคโนโลยี             และสิ่งแวดล้อม    กรุงเทพฯ
กองสุขาภิบาลและสิ่งแวดล้อมกรุงเทพมหานคร.2554 คู่มือการบริหารและจัดการสารเคมีอันตรายในสถาน  ประกอบการ   กรุงเทพฯ
กระทรวงแรงงาน .2555 กฎกระทรวงแรงงาน   กรุงเทพฯ
วิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทย.2538  วิศวกรรมความปลอดภัยพื้นฐานของวิศวกร  โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์        มหาวิทยาลัย
วราวุฒิ ครูส่ง.  2547.  การประกันคุณภาพในอุตสาหกรรมอาหาร.  โครงการคณะอุตสาหกรรมเกษตร.  สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.  ดี สแควร์อินเตอร์เนชั่นแนล.  196 น.
สุวิมล กีรติพิบูล.  2546.  ระบบประกันคุณภาพด้านความปลอดภัยของอาหารHACCP.  ภาควิชาเทคโนโลยีทางอาหาร คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.  สำนักพิมพ์ ส.ส.ท.  196 น.
รัตนา อัตตปัญโญ.  2544.  หลักการควบคุมคุณภาพและการประกันคุณภาพ.  ภาควิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร คณะอุตสาหกรรรมเกษตร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.  เชียงใหม่.  277 น.
พิสิฐ รังสฤษฏ์วุฒิกุล.  2552.  เอกสารประกอบการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่อง การจัดการระบบประกันคุณภาพโรงงานอุตสาหกรรมเกษตร สาขาวิชาอุตสาหกรรมเกษตร คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ลำปาง.  ลำปาง
วิเชียร วรพุทธพร.  การจัดทำระบบเอกสารในระบบ GMP.  วารสารศูนย์บริการวิชาการ ปีที่12  ฉบับที่1 ประจำเดือนมกราคม-มีนาคม 2547,  6 น.
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมระบบการจัดการอาชีวอนามัยและความปลอดภัย: ข้อกำหนดมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติมกอช. 9024-2550
เว็บไซด์มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมอาหาร มาตรฐานผลิตภัณฑ์ผลิตภัณฑ์ชุมชน อย. หรือกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์
E-learning ของมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง
- สำนักงานมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ                    http://www.acfs.go.th/index.php
- the Rapid Alert System for Food and Feed           http://ec.europa.eu/food/safety/rasff/index_en.htm
- U.S. Food and Drug Administration                                http://www.fda.gov
ใช้การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนกับผู้เรียน และการตั้งคำถามระหว่างบรรยาย เพื่อกระตุ้นการแสดงออกทางความคิด และประเมินประสิทธิผลของรายวิชาโดยนักศึกษา ดังนี้
1.1 แบบประเมินประสิทธิผลของรายวิชาจากมหาวิทยาลัย ฯ โดยนักศึกษาเมื่อหมดภาคการศึกษา
1.2 แบบประเมินผู้สอนในแต่ละรายวิชาจากมหาวิทยาลัย ฯ โดยนักศึกษาเมื่อหมดภาคการศึกษา
1.3 แบบเสนอแนะ/ข้อคิดเห็น ในการจัดการเรียนการสอนแต่ละรายวิชา ที่ประเมินโดยนักศึกษา
2.1 สาขาวิชาแต่งตั้งกรรมการประเมินการสอนของสาขาวิชา โดยมีหัวหน้าสาขาวิชา ในฐานะประธานหลักสูตรวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร และอาจารย์ประจำหลักสูตรอย่างน้อย 1 ท่าน เป็นผู้ทำหน้าที่ในการประเมินการสอน โดยการสุ่มรายวิชาอย่างน้อย 3 รายวิชา ที่เปิดสอนในแต่ละภาคการศึกษา
3.1 ปรับปรุงหลักสูตรให้ตอบสนองความต้องการของประเทศที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมอาหารและ ธุรกิจด้านอาหาร การเปลี่ยนแปลงของโลก โดยพัฒนาหลักสูตรทุก 5 ปี
3.2 ปรับปรุงการสอนโดยเพิ่มเติมข้อมูลทางวิชาจากที่เป็นปัจจุบัน ทันสมัย และบูรณาการข้อมูลหรือความรู้ที่ได้จากงานวิจัย ข้อมูลจากการฝึกอบรมต่าง ร่วมกับข้อมูลที่นักศึกษาประเมิน ข้อมูลจาก มคอ.5 จากปีการศึกษาที่ผ่านมา และคำแนะนำจากอาจารย์ผู้ที่มีประสบการณ์การสอนรายวิชาจุลชีววิทยาอาหาร รวมถึงวิธีการสอน เพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ที่ดีขึ้นแก่นักศึกษา
4.1 มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยคณะกรรมการบริหารหลักสูตร โดยกำหนดให้อาจารย์ผู้สอน มีการรายงานวิธีการที่ใช้ในการประเมิน เกณฑ์การประเมิน และผลการประเมินของนักศึกษา
4.2 คณะกรรมการบริหารหลักสูตร นำผลการเปรียบเทียบหารือและทำความเข้าใจกับอาจารย์ผู้สอน พร้อมทั้งหาแนวทางพัฒนา
5.1 ปรับปรุงรายวิชาตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4.1 และข้อมูลจาก มคอ.5
5.2 สับเปลี่ยนอาจารย์ผู้สอน หรือจัดหาอาจารย์ผู้สอนท่านอื่นที่มีความเชี่ยวชาญเพิ่มเติมเพื่อร่วมสอนในรายวิชาดังกล่าว
โดยหากมีการเปลี่ยนแปลงการดำเนินการจะนำเสนอในที่ประชุมสาขาวิชา เพื่อพิจารณาต่อไป