ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสิ่งทอ แฟชั่นและเครื่องประดับ

Introduction to Textile, Fashion and Jewelry

1.1 มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับประวัติ ประเภท ลักษณะ และคุณสมบัติ ของงานสิ่งทอ แฟชั่น และเครื่องประดับ
1.2 มีความรู้ความเข้าใจเบื้องต้นเกี่ยวกับธุรกิจทางด้านสิ่งทอ แฟชั่น และเครื่องประดับ
เพื่อปรับเนื้อหา และกระบวนการให้นักศึกษามีความรู้พื้นฐาน และเป็นการเตรียมความพร้อมในการนำความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับ สิ่งทอ แฟชั่น และเครื่องประดับไปเป็นพื้นฐานการเรียนในวิชาอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องและ เพื่อให้สอดคล้องกับแนวโน้ม ด้านต่าง ๆ ที่มีความก้าวหน้าไปตามยุคสมัย
      ศึกษาเกี่ยวกับประวัติสิ่งทอ แฟชั่น และเครื่องประดับ ประเภทของงาน  ลักษณะ  คุณสมบัติของงานสิ่งทอ แฟชั่น เครื่องประดับอัญมณี งานอุตสาหกรรมสิ่งทอ แฟชั่น และเครื่องประดับ ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับธุรกิจสิ่งทอ แฟชั่น และเครื่องประดับ
     Study of the history type particularities and qualification of textiles, fashion and jewelry, the characteristics of textiles, fashion and jewelry industrial, study the principles of textile, fashion and jewelry business.
3. จำนวนชั่วโมงต่อสัปดาห์ที่อาจารย์ให้คำปรึกษาและแนะนำทางวิชาการแก่นักศึกษาเป็นรายบุคคล
- อาจารย์ประจำรายวิชาประกาศเวลาให้คำปรึกษากับนักศึกษา
- อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษา 1 ชั่วโมง/สัปดาห์ 
1. มีทัศนคติที่เปิดกว้าง ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
1. บรรยายสอดแทรกเรื่องการมีทัศนคติที่ดี และยอมรับฟังความคิดเห็นของเพื่อนร่วมชั้น (ระบบออนไลน์)
2. จัดกิจกรรมให้นักศึกษาร่วมแสดงความคิดเห็น
1.3.1  การสังเกตพฤติกรรมของนักศึกษาในชั้นเรียน
2.1.2 มีความสามารถในการค้นคว้าแก้ไขปัญหา และพัฒนาทางด้านศิลปกรรมศาสตร์อย่างมีระบบ
2.1.4 มีความรู้เกี่ยวกับมาตรฐานหรือธรรมเนียมปฏิบัติในการประกอบวิชาชีพด้านศิลปกรรมศาสตร์ในสาขาวิชาที่ศึกษา
2.2.1 บรรยาย อภิปราย การนำเสนอรายงาน การวิเคราะห์กรณีศึกษา (ระบบออนไลน์)
2.2.2 ให้ติดตามค้นหาข้อมูลความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้อง และนำเสนอผลการศึกษาโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ (ระบบออนไลน์)
สอบกลางภาค สอบปลายภาค และการนำเสนอรายงาน(ระบบออนไลน์)
 
3.1.1 สามารถค้นคว้า รวบรวมและประเมินข้อมูลจากแหล่งข้อมูลที่หลากหลายอย่างมีวิจารณญาณ
3.1.3 สามารถบูรณาการความร้กับศาสตร์อื่นเพื่อสร้างสรรค์ผลงานทางวิชาการและวิชาชีพได้
 
3.2.1 มอบหมายรายงานที่ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์โดยใช้ความรู้ทั้งวิชาการและวิชาชีพ(ระบบออนไลน์)
3.2.2 จัดอภิปรายกลุ่มหรือการหาข้อมูลนอกเวลาเรียน
3.2.3 การสรุปผลการศึกษาค้นคว้ารายงานทางเอกสารและการรายงานกลุ่ม(ระบบออนไลน์)
3.2.4 การสะท้อนแนวคิดในการวิเคราะห์สังเคราะห์จากการรายงานผลการศึกษา
 
3.3.1 ประเมินจากการคิดวิเคราะห์แก้ไขปัญหาและการนำเสนอผลงาน
3.3.2 ประเมินผลจากการทำงานกลุ่มที่ได้รับมอบหมายในแต่ละหัวเรื่อง
4.1.2 มีความรับผิดชอบต่องานของตนเองและสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ
4.2.1 จัดกิจกรรมกลุ่มในการวิเคราะห์กรณีศึกษาที่ต้องเกี่ยวข้องกับสังคม (ระบบออนไลน์)
4.2.2 มอบหมายรายงานกลุ่มโดยศึกษางานนอกสถานที่และการจัดองค์กรภายในกลุ่ม (ระบบออนไลน์)
4.2.3 การนำเสนอรายงานกลุ่มอย่างเป็นระบบโดยองค์กรภายในกลุ่ม (ระบบออนไลน์)
4.3.1 ประเมินตนเอง และจากการรายงานในระบบออนไลน์
4.3.2 พิจารณาจากการเข้าร่วมกิจกรรมระบบออนไลน์และผลงานของนักศึกษา
4.3.3 พิจารณาจากผลการตอบข้อคำถามที่เกี่ยวกับการนำความรู้ไปช่วยเหลือสังคมในระบบออนไลน์
5.1.2 สามารถเลือกใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการสืบค้นข้อมูลเพื่อการสร้างสรรค์ผลงานหรือการนำเสนอผลงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
 
5.2.1 มอบหมายงานให้นำเสนองานในระบบออนไลน์โดยใช้สื่อที่เหมาะสม
5.2.2 ประเมินจากการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการหาข้อมูล การอ้างอิง อย่างถูกต้องเหมาะสม
5.3.1 ประเมินจากผลการนำเสนอโดยเลือกและใช้สื่ออย่างถูกต้องเหมาะสม
5.3.2 ประเมินจากผลการสืบค้นและอ้างอิงโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศอย่างถูกต้องเหมาะสม
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1.ด้านคุณธรรมจริยธรรม 2.ความรู้ 3. ทักษะทางปัญญา 4. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5. ทักษะการวิเคราะห์ เชิงตัวเลขและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ 6. ทักษะพิสัย
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 2 3 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 1 2 3 1 2 3
1 BAATJ101 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสิ่งทอ แฟชั่นและเครื่องประดับ
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 1.1.2 การสังเกตพฤติกรรม 1-17 ร้อยละ 10
2 2.1.2, 2.1.4 การสอบกลางภาคและการสอบปลายภาค 9,17 ร้อยละ 60
3 3.1.1, 3.1.3, 4.1.2,5.1.2 การมอบหมายงาน การนำเสนองาน 3,5,15,16 ร้อยละ 30
สิ่งทอ
กฤตย์ เวียงอำพล. การออกแบบเขียนแบบ. กรุงเทพฯ : โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์. 2540.
เครือจิต ศรีบุญนาค. สุนทรียภาพของชีวิต. กรุงเทพฯ : เธิร์ดเวฟ เอ็ดดูเคชั่น. 2542.

เถาทอง. ศิลปะกับมนุษย์. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์. 2532. หมั้นทรัพย์. การออกแบบเบื้องต้น. เชียงใหม่ : โชตนาพริ้นท์. 2521. บุญวงษ์. หลักการออกแบบ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2539. ยอดบางเตย. ออกแบบผลิตภัณฑ์. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์. 2538. ลี้สุวรรณ. ศิลปะกับชีวิต. กรุงเทพฯ : คอมแพคท์พริ้นท์. 2537. รังสินันท์. ความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ : ธนะการพิมพ์. 2527.

บุญเยี่ยม แย้มเมือง. สุนทรียะทางทัศนศิลป์. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์. 2537.
จีรพันธ์ สมประสงค์. ประวัติศิลปะ. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์. 2533.
ดุษฎี สุนทราชุน. การออกแบบลายพิมพ์ผ้า. พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์. 2531.
พีนาลิน สาริยา. การออกแบบลวดลาย. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์. 2549.
อัจฉราพร ไศละสูต. การออกแบบลวดลายผ้าและเทคนิคการพิมพ์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : สหประชาพาณิช. 2524.
แฟชั่น
Alex Newman & Zakee Shariff . Fashion A to Z An illustrated dictionary . United Kingdom:
Laurence King Publishing, 2009
Carol Brown. Fashion & Textiles The Essential Careers Guide. United Kingdom: Laurence
King Publishing, 2010.
Caroline Tatham & Julian Seaman . Fashion Design Drawing Course . United Kingdom:
Thames & Hudson , 2010
Macarena San Martin. Patterns In Fashion . Spain: Paco Asensio , 2009
เครื่องประดับ
นาทาชา อ๊อด ปัญญา, จนัญญา เตรียมอนุรักษ์. Jewelry Art and Design Journal Vol.1 No.1.2547
วรรณรัตน์ อินทร์อ่ำ. ศิลปะเครื่องประดับ. กรุงเทพมหานคร : โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์. 2536
รงคกร อนันตศานต์. ยุคสมัยของเครื่องประดับ. กรุงเทพมหานคร : เคเอ็ม พับบลิชชิ่ง. 2551
Codina, C., The Complete Book of Jewelry Making. New York : Lark Books. 2006.
ไม่มี
เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับสิ่งทอ อุตสาหกรรมสิ่งทอ สิ่งทอพื้นถิ่น เช่น
http://www.ttistextiledigest.com
http://www.thaitextile.org
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็น จากนักศึกษาได้ดังนี้

การสนทนา และตอบข้อคำถามระหว่างผู้สอน และผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชาของมหาวิทยาลัย
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์ ดังนี้
2.1 สังเกตการเรียน ความตั้งใจของนักศึกษา และการสอบถามของนักศึกษา
2.2 การอภิปราย การรายงาน การนำเสนอของผู้เรียนต่อเนื้อหาที่เรียน
2.3 การตอบข้อสอบกลางภาคและปลายของนักศึกษา
2.4 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดม สมองและหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้
3.1 การวิเคราะห์ผลการประเมินแล้วเรียงลำดับความสำคัญ หาปัญหา และแนวทางแก้ไข
3.2 ประชุมผลและวางแผนการจัดการเรียนการสอนเมื่อสิ้นภาคเรียน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียน รู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียน รายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา
4.2 การตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจ สอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมินและทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอน และรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้
5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุกปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2 เปลี่ยนหรือปรับวิธีการสอน เพื่อให้นักศึกษาได้รับมุมมอง วิธีการ และรายละเอียดเนื้อหาที่หลากหลายเหมาะสมและทันกับสภาวะปัจจุบัน