ออกแบบชุมชนเมือง
Urban Design
เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ ความเข้าใจความเป็นมาและพัฒนาการออกแบบชุมชนเมือง หลักการและแนวคิดในการออกแบบชุมชนเมือง เข้าใจการสร้างสุนทรียภาพ การสร้างสรรค์สภาพแวดล้อม ที่มีต่อพื้นที่ชุมชนและเมือง และมีทักษะในการฝึกปฏิบัติการสำรวจและการออกแบบชุมชนเมืองในพื้นที่ขนาดเล็กเพื่อการอนุรักษ์ ฟื้นฟู หรือพัฒนา และสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการปฏิบัติวิชาชีพสถาปัตยกรรมที่สร้างสรรค์การอนุรักษ์และพัฒนาพื้นที่สภาพแวดล้อมให้มีคุณภาพที่เหมาะสมต่อบริบทชุมชนและเมือง
-
ศึกษาความเป็นมาและพัฒนาการออกแบบชุมชนเมือง หลักการและแนวคิดในการออกแบบชุมชนเมือง การสร้างสุนทรียภาพ การสร้างสรรค์สภาพแวดล้อม ฝึกปฏิบัติการออกแบบชุมชนเมืองในพื้นที่ขนาดเล็กเพื่อการอนุรักษ์ ฟื้นฟู หรือพัฒนา
จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์ (เฉพาะรายที่ต้องการ) โดยประกาศเวลาให้คำปรึกษา
3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลา มีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและสิ่งแวดล้อม
กําหนดกติกาการเข้าเรียนและการส่งงาน ให้ความสําคัญและสร้างความตระหนักในบทบาท สถาปนิกชุมชนทีควรจะมีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคม ชุมชนและสิงแวดล้อม ส่งเสริม คุณธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณทางด้านวิชาการและวิชาชีพ
ประเมินจากผลการดำเนินงานตามแผนการสอน และการสังเกตพฤติกรรม การเข้าเรียน การทำงานภาคสนาม งานภาคปฏิบัติ การส่งงานตรงตามเวลาที่กำหนด และ ความรับผิดชอบในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
2.1.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมศาสตร์
2.1.2 สามารถติดตามความก้าวหน้า ใฝ่รู้ทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาสถาปัตยกรรม
2.1.3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษาในสถาปัตยกรรมศาสตร์กับความรู้ในศาสตร์อื่นๆที่เกี่ยวข้อง
2.1.2 สามารถติดตามความก้าวหน้า ใฝ่รู้ทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาสถาปัตยกรรม
2.1.3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษาในสถาปัตยกรรมศาสตร์กับความรู้ในศาสตร์อื่นๆที่เกี่ยวข้อง
ใช้การเรียนการสอนหลากหลายรูปแบบ โดยเน้นหลักการทางทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงาน โดยทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี ทั้งนี้ให้เป็นไปตามลักษณะของรายวิชาตลอดจนเนื้อหาสาระของรายวิชาออกแบบชุมชนเมือง นอกจากนี้ อาจจัดให้มีการเรียนรู้จากสถานการณ์จริง โดยการสำรวจภาคสนาม การศึกษาดูงาน หรือเชิญผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ตรงมาเป็นวิทยากรพิเศษเฉพาะเรื่อง
ประเมินจากผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและผลการปฏิบัติงานของนักศึกษา ในด้านต่าง ๆ คือ
2.3.1 การสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน
2.3.2 ประเมินจากรายงานที่นักศึกษาจัดทำ
2.3.3 ประเมินจากการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
2.3.4 ประเมินจากผลงานที่ปฏิบัติ
2.3.5 ประเมินจากการทำงานในภาคสนาม
2.3.1 การสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน
2.3.2 ประเมินจากรายงานที่นักศึกษาจัดทำ
2.3.3 ประเมินจากการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
2.3.4 ประเมินจากผลงานที่ปฏิบัติ
2.3.5 ประเมินจากการทำงานในภาคสนาม
3.1.1 มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ
3.1.2 มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างเป็นระบบ
3.1.2 มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างเป็นระบบ
3.2.1 ใช้กรณีศึกษาการออกแบบชุมชนเมือง การมอบหมายงานให้นักศึกษาสืบค้นข้อมูลวิเคราะห์ สังเคราะห์และสรุปข้อมูล การนำเสนองาน โดยอภิปรายเดี่ยวหรือกลุ่ม ร่วมแสดงความคิดเห็น
3.2.2 ให้นักศึกษาฝึกปฏิบัติการสำรวจ วิเคราะห์ข้อมูล และนำเสนอผลการศึกษาและการออกแบบ
3.2.2 ให้นักศึกษาฝึกปฏิบัติการสำรวจ วิเคราะห์ข้อมูล และนำเสนอผลการศึกษาและการออกแบบ
ประเมินตามสภาพจริงจากผลงาน การปฏิบัติงานของนักศึกษาและการนําเสนองาน
3 สามารถทำงานเป็นทีม และสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
4 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4.3.1 ประเมินจากบทบาทของนักศึกษาในกลุ่ม และผลสำเร็จของงานแต่ละกลุ่ม
4.3.2 ประเมินจากการมีส่วนร่วมในการทำงานเพื่อสังคมและพฤติกรรมที่แสดงออกในการร่วมกิจกรรม
4.3.1 ประเมินจากบทบาทของนักศึกษาในกลุ่ม และผลสำเร็จของงานแต่ละกลุ่ม
4.3.2 ประเมินจากการมีส่วนร่วมในการทำงานเพื่อสังคมและพฤติกรรมที่แสดงออกในการร่วมกิจกรรม
2 มีทักษะในการหาแนวทางปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง
3 มีทักษะในการปฏิบัติงานสร้างสรรค์ผลงาน
3 มีทักษะในการปฏิบัติงานสร้างสรรค์ผลงาน
ใช้วิธีการสอน ด้วยวิธีสำรวจภาคสนาม สัมภาษณ์ความต้องการ การใช้กรณีศึกษาการออกแบบชุมชนเมือง วิเคราะห์แนวทางของการปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง
ประเมินตามสภาพจริง โดยประเมินจากการปฏิบัติงานและผลงาน
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา | คุณธรรมจริยธรรม | ความรู้ | ทักษะทางปัญญา | ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ | ทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลขและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ | ทักษะพิสัย | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ลำดับ | รหัสวิชา | ชื่อวิชา | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 |
1 | BARAT508 | ออกแบบชุมชนเมือง |
กิจกรรมที่ | ผลการเรียนรู้ * | วิธีการประเมินผลนักศึกษา | สัปดาห์ที่ประเมิน | สัดส่วนของการประเมินผล |
---|---|---|---|---|
1 | คุณธรรม จริยธรรม การเข้าชั้นเรียน/พฤติกรรมในชั้นเรียน/การส่งงานตรงเวลา | การเข้าชั้นเรียน/พฤติกรรมในชั้นเรียน/การส่งงานตรงเวลา | 1-18 | 10% |
2 | ความรู้ | สอบทฤษฎีกลางภาค สอบทฤษฎีปลายภาค | 9, 18 | 25 % |
3 | ทักษะทางปัญญา | นำเสนอแนวทางการออกแบบชุมชนเมือง | 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 | 30 % |
4 | ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ | การมีส่วนร่วมในปฏิบัติการออกแบบชุมชนเมือง | 1-8 และ 10-13 | 15% |
5 | ทักษะการสื่อสารและใช้เทคโนโลยี | |||
6 | ทักษะพิสัย | การนำเสนอผลงานปฏิบัติการออกแบบชุมชนเมือง | 14, 15, 16, 17 | 20 % |
กำธร กุลชล (2546) การออกแบบชุมชนเมืองคืออะไร : การติดตามหาคำตอบในรอบ 40 ปี. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กฤตพร ห้าวเจริญ (2561) ทฤษฎีและแนวความคิดทางการวางแผนและผังเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จิตติศักดิ์ ธรรมาภรณ์พิลาศ. (2558) สถาปัตยกรรมผังเมืองเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิมลสิทธิ์ หรยางกูร, บุษกร เสรฐวรกิจ, ศิวาพร กลิ่นมาลัย (2556) จิตวิทยาสภาพแวดล้อม: มูลฐานการสร้างสรรค์และจัดการสภาพแวดล้อมน่าอยู่อาศัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: จี.บี.พี เซ็นเตอร์ จำกัด
ปรานอม ตันสุขานันท์ และ มนสิชา เพชรานนท์. (2555) พื้นที่สาธารณะในเมือง : ชีวิตเมืองขอนแก่น. เชียงใหม่: แมกซ์ปรินท์.
ปรานอม ตันสุขานันท์ และ มนสิชา เพชรานนท์. (2559) การอนุรักษ์ชุมชนเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ระหัตร โรจนประดิษฐ์. (2554) การออกแบบชุมชนเมืองในสหราชอาณาจักร : Urban Design in The United Kingdom. เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภคนันท์ เสนาขันธ์ รุ่งแสง. (2556). เมืองมีชีวิต: การใช้พื้นที่สาธารณะ. กรุงเทพมหานคร: บริษัทลายเส้น พับบลิชชิ่ง จำกัด. แปลจาก J. Gehl. 1971. Livert Mellem Husene.Copenhagen. n.p.
ระวิวรรณ โอฬารรัตน์มณี และ วีระ สัจกุล. (2555). การใช้พื้นที่สาธารณะเป็นถนนคนเดินแบบตลาดนัดในเมืองของไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ศรีสุเมธ ฤทธิ์ไพโรจน์. (2559). เมืองของผู้คน. กรุงเทพมหานคร: ลายเส้น. แปลจาก J. Gehl. 2011. Cities for People. Island press: Washington.
Jacobs, J. 1961. The death and life of great American cities. New York: Vintage.
กฤตพร ห้าวเจริญ (2561) ทฤษฎีและแนวความคิดทางการวางแผนและผังเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จิตติศักดิ์ ธรรมาภรณ์พิลาศ. (2558) สถาปัตยกรรมผังเมืองเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิมลสิทธิ์ หรยางกูร, บุษกร เสรฐวรกิจ, ศิวาพร กลิ่นมาลัย (2556) จิตวิทยาสภาพแวดล้อม: มูลฐานการสร้างสรรค์และจัดการสภาพแวดล้อมน่าอยู่อาศัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: จี.บี.พี เซ็นเตอร์ จำกัด
ปรานอม ตันสุขานันท์ และ มนสิชา เพชรานนท์. (2555) พื้นที่สาธารณะในเมือง : ชีวิตเมืองขอนแก่น. เชียงใหม่: แมกซ์ปรินท์.
ปรานอม ตันสุขานันท์ และ มนสิชา เพชรานนท์. (2559) การอนุรักษ์ชุมชนเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ระหัตร โรจนประดิษฐ์. (2554) การออกแบบชุมชนเมืองในสหราชอาณาจักร : Urban Design in The United Kingdom. เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภคนันท์ เสนาขันธ์ รุ่งแสง. (2556). เมืองมีชีวิต: การใช้พื้นที่สาธารณะ. กรุงเทพมหานคร: บริษัทลายเส้น พับบลิชชิ่ง จำกัด. แปลจาก J. Gehl. 1971. Livert Mellem Husene.Copenhagen. n.p.
ระวิวรรณ โอฬารรัตน์มณี และ วีระ สัจกุล. (2555). การใช้พื้นที่สาธารณะเป็นถนนคนเดินแบบตลาดนัดในเมืองของไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ศรีสุเมธ ฤทธิ์ไพโรจน์. (2559). เมืองของผู้คน. กรุงเทพมหานคร: ลายเส้น. แปลจาก J. Gehl. 2011. Cities for People. Island press: Washington.
Jacobs, J. 1961. The death and life of great American cities. New York: Vintage.
บทความวิชาการ
1. ศิวพงศ์ ทองเจือ. (2554) ขอบเขตด้านอาชีพ ของนักออกแบบชุมชนเมือง. ออนไลน์ . เข้าถึงจาก https://asiamuseum.co.th/upload/forum/ScopeOfUrbanDesignerProjectPart1.pdf
2. วิมลสิทธิ์ หรยางกูร. (2559) การออกแบบและพัฒนาชุมชนเมือง: สู่การสร้างสรรค์ความน่าอยู่อาศัย.
วารสารวิชาการ การออกแบบสภาพแวดล้อม. 3 (2). 3-23.
3. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, โครงสร้างและองค์ประกอบการวางผังออกแบบพื้นที่ริมน้ำเพื่อฟื้นฟูศูนย์กลางเมืองเก่า: กรณีเมืองอุบล , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 23 (2008): มกราคม - ธันวาคม 2551
4. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, การออกแบบชุมชนเมืองที่น่าอยู่ และยั่งยืน : ทฤษฎีและ ประสบการณ์ , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 22 (2007): กันยายน 2549 - สิงหาคม 2550
5. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, การออกแบบสภาพแวดล้อมกายภาพเพื่อป้องกันอาชญากรรม , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 3 (1983): มกราคม - ธันวาคม 2526
6. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, การอนุรักษ์ชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรม : แนวคิดหลักการและผลการปฏิบัติ , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 20 (2004): กันยายน 2546 - สิงหาคม 2547
1. ศิวพงศ์ ทองเจือ. (2554) ขอบเขตด้านอาชีพ ของนักออกแบบชุมชนเมือง. ออนไลน์ . เข้าถึงจาก https://asiamuseum.co.th/upload/forum/ScopeOfUrbanDesignerProjectPart1.pdf
2. วิมลสิทธิ์ หรยางกูร. (2559) การออกแบบและพัฒนาชุมชนเมือง: สู่การสร้างสรรค์ความน่าอยู่อาศัย.
วารสารวิชาการ การออกแบบสภาพแวดล้อม. 3 (2). 3-23.
3. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, โครงสร้างและองค์ประกอบการวางผังออกแบบพื้นที่ริมน้ำเพื่อฟื้นฟูศูนย์กลางเมืองเก่า: กรณีเมืองอุบล , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 23 (2008): มกราคม - ธันวาคม 2551
4. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, การออกแบบชุมชนเมืองที่น่าอยู่ และยั่งยืน : ทฤษฎีและ ประสบการณ์ , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 22 (2007): กันยายน 2549 - สิงหาคม 2550
5. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, การออกแบบสภาพแวดล้อมกายภาพเพื่อป้องกันอาชญากรรม , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 3 (1983): มกราคม - ธันวาคม 2526
6. สิทธิพร ภิรมย์รื่น, การอนุรักษ์ชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรม : แนวคิดหลักการและผลการปฏิบัติ , NAJUA: Architecture, Design and Built Environment: Vol. 20 (2004): กันยายน 2546 - สิงหาคม 2547
สอบถามนักศึกษาถึงจุดอ่อน จุดแข็งของรายวิชาและสิ่งที่ต้องการให้ปรับปรุงขณะสอน
แบบประเมินรายวิชา
2.1 แบบประเมินการสอน
2.2 ข้อมูลจาก มคอ.5 ของปีการศึกษาที่ผ่านมา
2.2 ข้อมูลจาก มคอ.5 ของปีการศึกษาที่ผ่านมา
3.1 นำผลการประเมินรายวิชา และการประเมินการสอนมาปรับปรุงในจุดอ่อน
3.2 แก้ปัญหาข้อจำกัดด้านทรัพยากรที่มีเพื่อให้การเรียนการสอนมีประสิทธิภาพมากขึ้น
3.2 แก้ปัญหาข้อจำกัดด้านทรัพยากรที่มีเพื่อให้การเรียนการสอนมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนของนักศึกษา
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนของนักศึกษา
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา ดังนี้
5.1 ปรับปรุงแผนการสอนทุกปี
5.2 การปรับปรุงรายวิชาตามรอบการปรับปรุงหลักสูตรทุก 5 ปี
5.1 ปรับปรุงแผนการสอนทุกปี
5.2 การปรับปรุงรายวิชาตามรอบการปรับปรุงหลักสูตรทุก 5 ปี