การวัดและประเมินผลการศึกษา

1. เพื่อให้มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและเทคนิคการวัดและประเมินผลการศึกษา 2. เพื่อให้สามารถวางแผนการวดั และประเมินผลการศึกษาได้ 3. เพื่อให้สามารถออกแบบและพัฒนาเครื่องมือการวดั และประเมินผลการศึกษาได้ 4. เพื่อให้สามารถนำผลการวดั และประเมินการศึกษาปปรับปรุงการจัดการเรียนรู้และหลักสูตรได้ 5. เพื่อให้มีความตระหนักในจรรยาบรรณของนักวัดและประเมินผลการศึกษา

1. พัฒนาสื่อการเรียนการสอน

ศึกษาเกี่ยวกับหลักการและเทคนิคการวัดและประเมินผลการศึกษา การสร้างและการใช้เครื่องมือวัด ผลและประเมินผลการศึกษา การประเมินตามสภาพจริง การประเมินจากแฟ้มสะสมงาน การประเมินผล แบบย่อยและแบบรวม นำผลการประเมินไปใช้ในการปรับปรุงการจดัการเรียนรู้และหลักสูตร

1. อาจารย์ประจำรายวิชาให้นักศึกษาติดต่อโดยตรงและติดต่อสื่อสารผ่านทางสื่ออิเลคทรอนิกส์
2. อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการและความเหมาะสม

1. ปฏิบัติตนตามหลักคุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ   2. สามารถแก้ปัญหาด้านคุณธรรม จริยธรรมและวิชาชีพโดยคำนึงถึง สิทธิมนุษยชน ค่านิยม พื้นฐาน และจรรยาบรรณวิชาชีพ   3. ความรับผิดชอบและซื่อสัตย์สุจริตต่อหน้าที่ ทั้งในด้านวิชาการ วิชาชีพ ชุมชน และสังคม   4. เป็นแบบอยางที่ดีต่อผู้อื่นทั้งในด้านการดำรงตนและการปฏิบัติงาน

บรรยาย ตั้งคำถาม อภิปรายกลุ่ม
วิเคราะห์งานวัดและประเมินผลทางการศึกษาเกี่ยวกับประเด็นจริยธรรม

1. พฤติกรรมการเข้าเเรียนและการทำกิจกรรม 2. ส่งงานที่ได้รับมอบหมายตรงเวลา 3. ประเมินผลการอภิปรายกลุ่ม การปฏิบัติงานวัดและประเมินผลทางการศึกษา 4. ประเมินจากการอ้างอิงอย่างเหมาะสมและถูกต้องของรายงาน 5. ประเมินร่วมกันระหว่างผู้สอนและการประเมินตนเองของผู้เรียน

1. มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการและเทคนิคการวัดและประเมินผลการศึกษา   2. สามารถวางแผนการวัดและประเมินผลการศึกษาได้   3. สามารถออกแบบและพัฒนาเครื่องมือการวดั และประเมินผลการศึกษาได้   4. สามารถนำผลการวัดและประเมินการศึกษาไปปรับปรุงการจัดการเรียนรู้และหลักสูตรได้

บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การทำกิจกรรมกลุ่ม วิเคราะห์งานวดั และประเมินผลทางการศึกษา การมอบหมายงาน

ทดสอบย่อย
ทดสอบกลางภาคและปลายภาค
การตอบคำถาม
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปราย ผลการวิเคราะห์ และการทำกิจกรรม

1. ตระหนักรู้ในศักยภาพของตน เพื่อพัฒนาตนเองให้มีความสามารถที่นำไปสู่การแสวงหา ความรู้ที่มีประสิทธิภาพ   2. สามารถสืบค้นทำความเข้าใจ วิเคราะห์ และประเมินข้อมูล แนวคิด และหลักฐานใหม่ ๆ จากแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย และนำขอ้มูลที่ได้ไปใช้ในการแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ   3. สามารถใช้ทักษะและความเข้าใจอันถ่องแท้ในเนื้อหาสาระทางวิชาการ เพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่มีคุณภาพในการทำงาน   4. สามารถพัฒนาวิธีการแก้ไขปัญหาที่มีประสิทธิภาพสอดคล้องกับสถานการณ์และบริบททางสังคมที่เปลี่ยนไป โดยคำนึงถึงความรู้และผลกระทบจากการตัดสินใจ

บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การกิจกรรมกลุ่ม วิเคราะห์งานวัด และประเมินผลทางการศึกษา การมอบหมายงาน

การตอบคำถาม รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการทำกิจกรรม การอภิปรายและผลการวิเคราะห์

1. มีปฏิสัมพันธ์อย่างสร้างสรรค์กับบุคคลที่เกี่ยวข้อง   2 .สามารถทำงานเป็นทีมในบทบาทผู้นำ และสมาชิกกลุ่มในบริบทหรือสถานการณ์ที่แตกต่างกัน   3. สามารถแสดงออกซึ่งภาวะผู้นำในการผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดี ในสถานการณ์ที่หลากหลายและสถานการณ์เฉพาะหน้า   4. มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่อสังคม และรับผิดชอบในการพัฒนาตนเององค์การและสังคมอย่างต่อเนื่อง

บรรยายร่วมกับอภิปราย การทำงานกลุ่ม ตั้งคำถาม มอบหมายงาน การนำเสนอผลงาน

การตอบคำถาม รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการทำกิจกรรม อภิปรายและผลการวิเคราะห์

1. สามารถสื่อสารทั้งการฟัง พูด เขียน ทำรายงานและนำเสนอได้อย่างมีประสิทธิภาพ   2. มีทักษะในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการิเคราะห์ แปลความหมาย และนำเสนอข้อมูล สารสนเทศเกี่ยวกับการวัดและประเมินผลการเรียนรู้   3. สามารถสืบค้นข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตเพื่อทำรายงาน เตรียมและนำเสนอโดยใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม

บรรยาย การทำกิจกรรมกลุ่ม มอบหมายงาน

รายงาน การนำเสนองาน/นำเสนอผลการทำกิจกรรม อภิปราย

Miller, M. David; Linn, Robert L. & Gronlund, Norman E. (2009). Measurement and Assessment in Teaching. 10th ed. NJ: Pearson Education Ltd.

ชวาล แพรัตกลุ. (2552). เทคนิคการวัดผล. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิ
     โรฒ.
ชวลิต ชูกาแพง. (2550). การประเมินการเรียนรู้. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พิชิต  ฤทธิ์จรูญ. (2545). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์
     ออฟ เคอร์มีสท์.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2545). การวัดและประเมินผลกลุ่มวิชาเฉพาะ หน่วยที่ 1-
      7.  พิมพ์ครั้งที่ 3 นนทบุรี: มสธ.
________. (2545). การวัดและประเมินผลกลุ่มวิชาเฉพาะ หน่วยที่ 9-15. พิมพ์ครั้งที่ 3
      นนทบุรี: มสธ.
________. (2548). ประสบการณ์วิชาชีพการวัดและประเมินผลการศึกษา. หน่วยที่ 1-7.
       พิมพ์ครั้งที่ 4 นนทบุรี: มสธ.
________. (2548). ประสบการณ์วิชาชีพการวัดและประเมินผลการศึกษา. หน่วยที่ 9-15.
      พิมพ์ค์รั้งที่ 4 นนทบุรี: มสธ.
ราตรี นันทสุคนธ์. (2553). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา (ฉบับปรับปรุง). สุราษฎร์ธานี:
      คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัสุราษฎร์ธานี.
วิรัช วรรณรัตน์. (2539). การวัดและประเมินผลการศึกษา. สำนักทดสอบทางการศึกษาและ
     จิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิวัตถ์ มณีโชติ. (2549). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
     กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
ภัทรา นิคมานนท์. (2540). การประเมินผลการเรียน. กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์จํากัด.
สมศักดิ์ ภูวิภาดาวรรธนะ. (2544). การยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและการประเมินตามสภาพจริง.
      เชียงใหม่: The Knowledge Center.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2558) . การแปลความหมายคะแนน. สืบค้นเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 62.
      จาก www.watpon.com.
พวงแก้ว  ปุณยกนก. (2546). “การประเมินพุทธิพิสัย” ใน รวมบทความการประเมินผลการเรียนรู้.
     กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ โพธิสาร. (มปป). “ระดับคะแนน” ในการวัดผลและประเมินผลการศึกษาสารานุกรมศึกษา
      ศาสตร์. กรุงเทพฯ: ก๊อปปี้ แอนด์ พริ้นท์.
ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2546). “การประเมินจิตพิสัย” ในการประเมินผลการเรียนรู้แนวใหม่. โรง
     พิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เยาวดี วิบูลย์ศรี. (2549). การวัดผลและการสร้างแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์. กรุงเทพฯ: จุฬาลง
     กรณ์มหาวิทยาลัย.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2539). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.
สมชาย วรกิจเกษมสกุล. (2556). การวัดและประเมินผลการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. อุดรธานี: โรง
     พิมพ์อักษรณ์ศิลป์.
สมนึก ภัททิยธนี. (2545). การวัดผลการศึกษา. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สมหวัง พิธิยานุวัฒน์. (2535). “ความรู้พื้นฐานสําหรับการประเมินโครงการทางการศึกษา” ใน
    รวม ทความทางการประเมินโครงการ. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2546). การประเมินผลการเรียนรู้แนวใหม่. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหา
     วิทยาลัย.
สุนทร คําโตนด. (2531). การสร้างแบบทดสอบ. อุดรธานี: คณะวิชาครุศาสตร์ วิทยาลัยครู
       อุดรธานี.
สุนันท์ ศลโกสุม. (มปป). การทดสอบภาคปฏิบัติ ในการวัดผลและประเมินผลการศึกษา
     สารานุกรมศึกษาศาสตร์ อันดับที่ 3. กรุงเทพฯ :ก๊อปปี้ แอนด์ พริ้นท์.
เอมอร จังศิริพรปกรณ์ .(2546). “การประเมินผลการเรียนรู้” ในการประเมินผลการเรียนรู้แนวใหม่
     กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์.
อเนก เพียรอนุกุลบุตร. (2527). การวัดและประเมินผลทางพลศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย
     เกษตรศาสตร์.
อำนวย เลิศชยันตี. (2542). การประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศิลป์สนองการพิมพ์.
B.S. & Others. (1956). Taxonomy of Ecucational Objectives, Handbook : Cognitive
      Domian. New York : Mckay.
Bloom, Benjamin. S . (1979). Taxonomy of Educational Objectives: The
     Classification of Goals, Handbook Cognitive Domain. Longman Inc.
Cohen, Ronald Jay. (2010). Psychological Testing and Assessment An Introduction
     to Tests & Measurement. 7th ed. New York: McGraw–Hill.
D. charles & Antes. ,C. Richard. (1990). Classroom measurement and Evaluation.
     IIIinois : Publishers, nc.
Ebel, R. L. & Frisbie, D. A. (1986). Essentials for Educational Measurement. New
     Jersey: Printice – Hall Inc.
Farr, R. &Tone, B. (1994). Portfolio and Performance Assessment. Fort Worth.TX :
      Harcourt Brace & Company.
Gedye, Sharon. (2009, January). Formative assessment and feedback a review.
     Planet Issue. 23(1): 40 – 44.
G.F & John A.Upshur. (1996). “Portfolio and Conference. “Classroom- Base
      Evaluation in Secound Language Education. NewYork : Cambridge University
      Press.
Gipps, Caroline V. (2012). Beyond testing : towards a theory of educational
     assessment. New York: Routledge.
Gronlund, N. E. (1985). Measurment and Evaluation in Teaching. 5th ed. New York :
     McMillan Publishing Co.,Inc.
G.N. E. & Linn, R. L. (1990). Measurement and Evaluation in Teaching. 6th Ed.
       NewYork : Macmillan Publishing Company.
Herrera, Socorro G.; Murry, Kevin G. & Cabral, Robin M. (2007). Assessment
          Accommodations for Classroom Teachers of Culturally and Linguistically
         Diverse Students. Boston: Pearson Education Ltd.
Hopkins, Charles D.; & Antes, Richard L. (1990). Classroom measurement and
         Assessment. 3rd ed. Itasca: Peacock.
Hou, Likun, de la Torre, Jimmy; & Nandakumar, Ratna. (2014, March–June). The
     Random Effect DINA model. Journal of Educational Measurement. 51(1): 75 –
     97.
Lin, Robert L. (1995). Measurement and Assessment in Teaching. 7th ed. NJ:
      Pearson Education Ltd.
Marshall, J.C. & Hales, L.W. (1972). Essential of Testing. London: Addition-Wesley .
Miller, M. David; Linn, Robert L. & Gronlund, Norman E. (2009). Measurement and
      Assessment in Teaching. 10th ed. NJ: Pearson Education Ltd.
Nitko, Anthony J. (2004). Educational Assessment of Students. 4th ed. NJ: Pearson
      Education Ltd.
Nitko, A.J. (2007). Educational Assessment of Students. Englewood Cliffs, N.J :
      Prentice Hall, Inc.
Ronald, Reynold B.; & Wilson, Livingston Victor. (2009). Measurement and
      Assessment in Education. 2nd ed. New Jersey: Pearson Education.
Scannell & Tracy. (1975). Testing and Measurement in the classroom . Boston :
     Houghton Mifflin Co.
Stanley,J.C. & Hopkin K.D. (1972). Educational and Psychological Measurement and
     Evaluation. New Jersey : Hall,Inc. Hopkins.
 

1.1 นักศึกษาประเมินผู้สอนและประเมินรายวิชา
1.2 นักศึกษาเป็นผู้สะท้อนคิด (Reflective Journal)

2.1 การสังเกตพฤติกรรมผู้เรียน
2.2 ผลงานและการนำเสนอ
2.4 ผลการทดสอบ

3.1 ปรับปรุงเนื้อหารายวิชา
3.2 ปรับปรุงสื่อการเรียนการสอน
3.3 พัฒนางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง

ใช้หลักการประเมินตามสภาพจริง (Authentic Assessment) พิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเรียน ผลงาน และผลการทดสอบ ร่วมกับให้นักศึกษาตรวจสอบผลการเรียนรู้ของตนเองและประเมินตนเอง

5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุก 3-5 ปี
5.2 สัมมนาผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกเพื่อหาแนวทางในการวางแผนปรับปรุงรายวิชา