ประวัติและแบบอย่างศิลปะตะวันออก
History and Style of Eastern Art
1. รู้เข้าใจและเห็นคุณค่าประวัติความเป็นมาของศิลปะตะวันออกแต่ละยุคสมัย
2. รู้เข้าใจและเห็นคุณค่าเนื้อหาของศิลปะตะวันออกแต่ละยุคสมัย
3. รู้เข้าใจและเห็นคุณค่าวิธีการสร้างสรรค์ศิลปะตะวันออกแต่ละยุคสมัย
4. รับผิดชอบงานที่ได้รับมอบหมาย
เพื่อเป็นการพัฒนาการเรียนการสอน ให้เข้ากับสภาวะสังคมในปัจจุบัน
ศึกษาเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของศิลปะตะวันออก โดยเน้นการเรียนรู้รูปแบบ เนื้อหา วิธีการสร้างสรรค์ของยุคสมัยต่างๆ
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์ (เฉพาะรายที่ต้องการ)
1.1 ซื่อสัตย์สุจริต มีวินัย และมีความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม
1.2 มีทัศนคติที่เปิดกว้าง ยอมรับฟังแนวคิดของผู้อื่น
1.2 มีทัศนคติที่เปิดกว้าง ยอมรับฟังแนวคิดของผู้อื่น
การขานชื่อ การเข้าชั้นเรียน และการส่งงานตรงเวลา และปฏิบัติตนที่เหมาะสม ถูกต้องระเบียบข้อบังคับของมหาวิทยาลัย การแสดงความคิดเห็นของตนเอง และยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
คะแนนจิตพิสัย คะแนนความสนใจ ความกระตือรือร้น และการแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน
2.1 รอบรู้ในศาสตร์ทางศิลปกรรม และศาสตร์อื่นที่เกี่ยวข้อง
2.4 มีความรู้เกี่ยวกับมาตรฐานหรือธรรมเนียมปฏิบัติในการประกอบวิชาชีพด้านศิลปกรรมศาสตร์ในสาขาวิชาที่ศึกษา
2.4 มีความรู้เกี่ยวกับมาตรฐานหรือธรรมเนียมปฏิบัติในการประกอบวิชาชีพด้านศิลปกรรมศาสตร์ในสาขาวิชาที่ศึกษา
ศึกษาค้นคว้าผลงานศิลปะในประวัติศาสตร์ตะวันออกในแขนงต่างๆ เช้่น สถาปัตยกรรม ประติมากรรม และจิตรกรรม
การทดสอบย่อย การสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน ประเมินจากรายงานที่นักศึกษาจัดทำ ประเมินจากการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
3.1 สามารถค้นคว้า รวบรวมและประเมินข้อมูลจากแหล่งข้อมูลที่หลากหลายอย่างมีวิจารณญาน
3.3 สามารถบูรณาการความรู้กับศาสตร์อื่นเพื่อสร้างสรรค์ผลงานทางวิชาการและวิชาชีพได้
3.3 สามารถบูรณาการความรู้กับศาสตร์อื่นเพื่อสร้างสรรค์ผลงานทางวิชาการและวิชาชีพได้
ใช้กรณีศึกษา การจัดทำโครงงาน หรือการจัดทำศิลปนิพนธ์ การมอบหมายงานให้นักศึกษาสืบค้นข้อมูลวิเคราะห์ สังเคราะห์และสรุปข้อมูล การนำเสนองาน โดยอภิปรายเดี่ยวหรือกลุ่ม ร่วมแสดงความคิดเห็น
การให้คะแนนจากผลงานปฏิบัติ จากการนำเอาความรู้ัที่เรียนไปประยุกต์กับการสร้างสรรค์งานศิลปะ
4.1 มีภาวะผู้นำเข้าใจบทบาทหน้าที่ของตนเอง รับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น และ มนุษยสัมพันธ์ที่ด
4.2 มีความรับผิดชอบต่องานของตนเอง และสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ
4.2 มีความรับผิดชอบต่องานของตนเอง และสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ
- สอดแทรกเรื่องความสำคัญของการมีมนุษยสัมพันธ์ การมีมารยาททางสังคม มอบหมายงานโดยมีการแบ่งหน้าที่ผู้นำและผู้ตาม การเคารพสิทธิ การแสดงความคิดเห็น และการยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น
ประเมินจากพฤติกรรมการทำงานเป็นกลุ่ม การส่งงานตามเวลาที่กำหนด และการนำเสนองาน
5.2 สามารถเลือกใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการสืบค้นข้อมูลเพื่อการสร้างสรรค์ผลงานหรือการนำเสนอผลงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ประเมินจากความถูกต้องในการใช้ข้อมูลและตัวเลข การเลือกใช้เครื่องมือทางเทคโนโลยีสารสนเทศที่เหมาะสม ประเมินจากการอธิบาย การนำเสนอ
การค้นคว้าการทำรายงาน และการสืบค้นข้อมูลที่นอกเหนือจากเนื้อหาที่เรียน
-
-
-
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา | 1.คุณธรรมจริยธรรม | 2.ความรู้ | 3.ทักษะทางปัญญา | 4.ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ | 5.ทักษะการวิเคราะห์ เชิงตัวเลขและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ | 6.ทักษะพิสัย | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ลำดับ | รหัสวิชา | ชื่อวิชา | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 |
1 | BFAVA104 | ประวัติและแบบอย่างศิลปะตะวันออก |
กิจกรรมที่ | ผลการเรียนรู้ * | วิธีการประเมินผลนักศึกษา | สัปดาห์ที่ประเมิน | สัดส่วนของการประเมินผล |
---|---|---|---|---|
1 | 1.1, 3.1, 5.2 | สอบกลางภาค สอบปลายภาค | 9 , 18 | สอบกลางภาค 30 % สอบปลายภาค 30 % |
2 | 1.2, 2.1, 2.4, 3.1, 3.3, 4.1, 4.2, 5.2 | ประเมินจากการเก็บคะแนนแบบทดสอบท้ายบท การค้นคว้า และการนำเสนอจากการทำงานกลุ่ม | 2, 6, 8, 10, 13, 16, 17 | 30 % |
3 | 1.1 | จิตพิสัย ความสนใจ การเรียนสม่ำเสมอ และการส่งงานตรงเวลาที่กำหนด | ตลอดภาคการศึกษา | 10% |
กำจร สุนพงษ์ศรี. (2553). ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดีย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เชษฐ์ ติงสัญชลี. (2558). ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. นนทบุรี: มิเซียมเพรส.
ปัญญา เทพสิงห์. (2548). ศิลปะเอเชีย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภัทรดิส ดิศกุล, มจ. (2534). ศิลปะอินเดีย. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.
สุภัทรดิส ดิศกุล, มจ. (2538). ประวัติศาสตร์ศิลปะประเทศใกล้เคียง. กรุงเทพฯ: มติชน.
Basil Gray. (1981). The art of India. Britain: Phaidon press limited 1981.
David Bellingham, Clio Whittaker, John Grant. (1996). Myths and legends. London: Quantum books Ltd.
Gilles Beguin. (2009). Buddhist art historical and cultural journey. Bangkok: River books Co.Ltd.
Piriya Krairiksh. (2012). The root of Thai art. Bangkok: River book.
เชษฐ์ ติงสัญชลี. (2558). ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. นนทบุรี: มิเซียมเพรส.
ปัญญา เทพสิงห์. (2548). ศิลปะเอเชีย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภัทรดิส ดิศกุล, มจ. (2534). ศิลปะอินเดีย. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.
สุภัทรดิส ดิศกุล, มจ. (2538). ประวัติศาสตร์ศิลปะประเทศใกล้เคียง. กรุงเทพฯ: มติชน.
Basil Gray. (1981). The art of India. Britain: Phaidon press limited 1981.
David Bellingham, Clio Whittaker, John Grant. (1996). Myths and legends. London: Quantum books Ltd.
Gilles Beguin. (2009). Buddhist art historical and cultural journey. Bangkok: River books Co.Ltd.
Piriya Krairiksh. (2012). The root of Thai art. Bangkok: River book.
เนื้อหาประวัติศาสตร์ศิลปะตะวันออก ที่ใช้สอน โปรแกรม Power Point
เว็บไซด์ที่เกี่ยวกับศิลปะตะวันออก,Eastern Art
แบบประเมินอาจารย์ผู้สอน แบบประเมินรายวิชาในรูปแบบของใบประเมิน หรือการประเมินทางอินเทอร์เนต
การสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นระหว่างผู้สอนและผู้เรียน
สังเกตการณ์จากพฤติกรรมผู้ร่วมชั้นเรียนฟ
1. การสังเกตการณ์สอน
2. ผลการเรียนของนักศึกษา
3. การทบทวนบทเรียนและความเข้าใจในเนื้อหาทั้งหมด
4. การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
4. การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
ค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อประกอบการเรียนรู้ในการพัฒนานักศึกษา
- การสังเกตพฤติกรรมการเรียนของผู้เรียนและผู้สอน
- ผลการเรียนของนักศึกษา
- การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
- การประเมินความคิดเห็นของนักศึกษา
- การสังเกตพฤติกรรมการเรียนของผู้เรียนและผู้สอน
- ผลการเรียนของนักศึกษา
- การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
- การประเมินความคิดเห็นของนักศึกษา
กระบวนการที่ใช้ในการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาตามมาตรฐานผลการเรียนรู้ของรายวิชา
- ทวนสอบจากคะแนนข้อสอบ หรืองานที่มอบหมาย จากการสุ่มตัวอย่างผลงานของนักศึกษาจากอาจารย์ต่างหลักสูตร
- ตั้งคณะกรรมการในสาขาตรวจสอบผลการประเมินและกระบวนการการให้คะแนน
- ทวนสอบจากคะแนนข้อสอบ หรืองานที่มอบหมาย จากการสุ่มตัวอย่างผลงานของนักศึกษาจากอาจารย์ต่างหลักสูตร
- ตั้งคณะกรรมการในสาขาตรวจสอบผลการประเมินและกระบวนการการให้คะแนน
- นำข้อมูลที่ได้จากการประเมินจากข้อ 1 และ 2 มาวางแผนปรับปรุงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลรายวิชา โดยปรับปรุงตามข้อเสนอแนะเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์อย่างต่อเนื่อง
- ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลสอบทวนมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
- สลับเปลี่ยนอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษาได้เรียนรู้จากมุมมองทัศนคติ ที่หลากหลาย
- ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลสอบทวนมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
- สลับเปลี่ยนอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษาได้เรียนรู้จากมุมมองทัศนคติ ที่หลากหลาย