ศิลปหัตถกรรม
Craft
1.1 เพื่อให้เข้าใจประวัติและวิวัฒนาการของงานหัตถกรรม
1.2 เพื่อให้เข้าใจหลักการและกระบวนการออกแบบงานหัตถกรรม
1.3 เพื่อให้มีทักษะสร้างสรรค์งานหัตถกรรมจากวัสดุชนิดต่างๆ
1.4 เพื่อให้รู้จักการเลือกใช้วัสดุชนิดต่างๆ ในการสร้างสรรค์ผลงานหัตถกรรม
1.5 เพื่อให้ผู้เรียนมีเจตคติที่ดีและเห็นคุณค่าในการศึกษางานศิลปหัตถกรรม
1.2 เพื่อให้เข้าใจหลักการและกระบวนการออกแบบงานหัตถกรรม
1.3 เพื่อให้มีทักษะสร้างสรรค์งานหัตถกรรมจากวัสดุชนิดต่างๆ
1.4 เพื่อให้รู้จักการเลือกใช้วัสดุชนิดต่างๆ ในการสร้างสรรค์ผลงานหัตถกรรม
1.5 เพื่อให้ผู้เรียนมีเจตคติที่ดีและเห็นคุณค่าในการศึกษางานศิลปหัตถกรรม
เป็นการปรับรวมวิชาในหลักสูตร เพื่อสร้างความเข้าใจและให้ผู้เรียนเห็นคุณค่าในการศึกษางานศิลปหัตถกรรม สามารถสร้างสรรค์งานหัตถกรรมจากวัสดุชนิดต่างๆ และใช้เป็นพื้นฐานในการสร้างแนวคิดหรือเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานในวิชาต่างๆ ของชั้นปีที่สูงขึ้นไปที่เกี่ยวกับการออกแบบงานหัตถอุตสาหกรรม
ศึกษาและปฏิบัติ วิวัฒนาการของงานหัตถกรรมที่สร้างสรรค์จากวัสดุชนิดต่างๆ การออกแบบผลิตภัณฑ์หัตถกรรม ตามลักษณะความสวยงาม รูปทรงและประโยชน์ใช้สอย
- อาจารย์ผู้สอน ประกาศเวลาให้คำปรึกษาผ่าน Line, Facebook หรือ ทาง email ของผู้สอน
- อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 3 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
- อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 3 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม
มีจรรยาบรรณทางวิชาการหรือวิชาชีพ
3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลา และมีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและ สิ่งแวดล้อม
4. เคารพในคุณค่าและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลา และมีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและ สิ่งแวดล้อม
4. เคารพในคุณค่าและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
สอดแทรกเรื่องคุณธรรม จริยธรรมในการสอน รวมทั้งมีการจัดกิจกรรมส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม สอนความรู้ จรรยาบรรณทางด้านวิชาการและวิชาชีพ ในรายวิชา สอนให้มีระเบียบวินัย ฝึกให้รู้หน้าที่ในการทำงาน มีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคม และสิ่งแวดล้อม
ประเมินจากการตรวจสอบแผนการสอนในเรื่องของคุณธรรม จริยธรรม ประเมินจากผลการดำเนินงานตามแผนการสอน และ ประเมินจากการสังเกตพฤติกรรมของผู้เรียน
มีความรู้และความเข้าใจทั้งทางด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในงานหัตถกรรมที่ศึกษา
สามารถติดตามความก้าวหน้าของงานหัตถกรรมและเทคโนโลยีของสาขาที่ศึกษา
สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
ใช้การเรียนการสอนหลากหลายรูปแบบโดยเน้นหลักการทางทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานหัตถกรรม
จากการทดสอบย่อย
จากการสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน
และ ประเมินจากผลงานที่นักศึกษาปฏิบัติ
จากการสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน
และ ประเมินจากผลงานที่นักศึกษาปฏิบัติ
มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ
มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างเป็นระบบ
ใช้กรณ๊ศึกษา และ การมอบหมายงานทำโครงงานออกแบบงานหัตถกรรม
ประเมินตามสภาพจริงจากผลงานการปฏิบัติงานของนักศึกษาและการนำเสนองาน
มีมนุษยสัมพันธ์และมารยาทสังคมที่ดี
มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ
สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
4.สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4.สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
สอดแทรกเรื่องความสำคัญของการมีมนุษยสัมพันธ์ การมีมารยาททางสังคมมอบหมายงานหรือจัดกิจกรรมทำหน้าที่ผู้นำและผู้ตามการเคารพสิทธิและการยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น การประสานงานกับบุคคลภายนอก การแสดงความคิดเห็นและการวิพากษ์วิจารณ์งานของผู้อื่น
ประเมินจากพฤติกรรมและการแสดงออกในการนำเสนองาน และประเมินจากพฤติกรรมที่แสดงออกในการร่วมกิจกรรมต่างๆ
1.สามารถเลือกใช้วิธีการและเครื่องมือสื่อสารที่เหมาะสม
2.สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม
3 สามารถใช้ภาษาไทยหรือภาษาต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
2.สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม
3 สามารถใช้ภาษาไทยหรือภาษาต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
จัดกิจกรรมการเรียนรู้ในรายวิชาให้นักศึกษาได้วิเคราะห์แล้วนำเสนอการแก้ปัญหาที่เหมาะสมเรียนรู้เทคนิคการประยุกต์เทคโนโลยีสารสนเทศให้นักศึกษาค้นคว้างานที่ต้องอาศัยการประมวลผล โดยการใช้ตัวเลขเพื่อการจัดการข้อมูล การนำเสนอที่เหมาะสม
ประเมินจากความถูกต้องในการใช้ข้อมูลและตัวเลข การเลือกใช้เครื่องมือทางเทคโนโลยีสารสนเทศที่เหมาะสม ประเมินจากการอธิบายการนำเสนอ
1 มีทักษะในการทำตามแบบและปฏิบัติงานได้ตามข้อแนะนำ
2 มีทักษะในการหาแนวทางปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง
3 มีทักษะในการปฏิบัติงานสร้างสรรค์ผลงาน
2 มีทักษะในการหาแนวทางปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องด้วยตนเอง
3 มีทักษะในการปฏิบัติงานสร้างสรรค์ผลงาน
.ใช้วิธีการสอน ให้ปฏิบัติงานตามใบงานที่มอบหมาย สร้างสรรค์ผลงานตามหลักการและวิธีการที่ถูกต้อง
ประเมินตามสภาพจริงโดยประเมินจากการปฏิบัติงานและผลงาน
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา | คุณธรรมจริยธรรม | ความรู้ | ทักษะทางปัญญา | ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเเละความรับผิดชอบ | ทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ | ทักษะพิสัย | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ลำดับ | รหัสวิชา | ชื่อวิชา | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 |
1 | 43000003 | ศิลปหัตถกรรม |
กิจกรรมที่ | ผลการเรียนรู้ * | วิธีการประเมินผลนักศึกษา | สัปดาห์ที่ประเมิน | สัดส่วนของการประเมินผล |
---|---|---|---|---|
1 | 2,1 2,2 2.3 2.4 4.4 5.1 | สอบย่อย สอบกลางภาค สอบปลายภาค | 5, 9, 13, 17 | 10% 15% 10% 15% |
2 | 3.1., 3.2 6.1., 6.2., 6.3 | ประเมินตามสภาพจริงจากผลงานการปฏิบัติงานของนักศึกษาและการนำเสนองาน | ตลอดภาคการศึกษา | 40% |
3 | 1.1 1.2 1.3 1.4 | การเข้าชั้นเรียน การมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม การส่งงาน และการเสนอความคิดเห็นในชั้นเรียน | ตลอดภาคการศึกษา | 10% |
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. 2537. รูปแบบผลิตภัณฑ์หัตถกรรมไทย. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม
กระทรวงอุตสาหกรรม.
ธิตินัดดา จินาจันทร์. 2543. สืบสานล้านนา. เชียงใหม่: คณะกรรมการจัดงานสืบสานล้านนา.
นฤทธิ์ วัฒนชมภู. 2555. ศิลปหัตถกรรมพื้นบ้านไทย. กรุงเทพฯ: วาดศิลป์.
แน่งน้อย ปัญจพรรค์. 2534. เครื่องเงินในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เริงรมย์.
บาสเสท พีตา. 2553. ทิศทางใหม่ของวัสดุไทย. กรุงเทพฯ: ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ.
ปานฉัตร อินทร์คง. 2559. การออกแบบผลิตภัณฑ์วัฒนธรรม แนวคิด รูปแบบและการวิเคราะห์.
กรุงเทพมหานคร: อันลิมิตพริ้นติ้ง.
ไพฑูรย์ ทองทรัพย์. 2555. สร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์จากวัสดุเหลือใช้. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฎ.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. 2546. ศิลปะชาวบ้าน. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.
สันต์ทัศน์ เพ็ญจันทร์. 2554. ภูมิปัญญาเชิงช่างเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สาวิตรี เจริญพงศ์. 2537. วิวัฒนาการของศิลปหัตถกรรมในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงอุตสาหกรรม.
ธิตินัดดา จินาจันทร์. 2543. สืบสานล้านนา. เชียงใหม่: คณะกรรมการจัดงานสืบสานล้านนา.
นฤทธิ์ วัฒนชมภู. 2555. ศิลปหัตถกรรมพื้นบ้านไทย. กรุงเทพฯ: วาดศิลป์.
แน่งน้อย ปัญจพรรค์. 2534. เครื่องเงินในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เริงรมย์.
บาสเสท พีตา. 2553. ทิศทางใหม่ของวัสดุไทย. กรุงเทพฯ: ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ.
ปานฉัตร อินทร์คง. 2559. การออกแบบผลิตภัณฑ์วัฒนธรรม แนวคิด รูปแบบและการวิเคราะห์.
กรุงเทพมหานคร: อันลิมิตพริ้นติ้ง.
ไพฑูรย์ ทองทรัพย์. 2555. สร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์จากวัสดุเหลือใช้. นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฎ.
วิบูลย์ ลี้สุวรรณ. 2546. ศิลปะชาวบ้าน. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.
สันต์ทัศน์ เพ็ญจันทร์. 2554. ภูมิปัญญาเชิงช่างเชียงใหม่. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สาวิตรี เจริญพงศ์. 2537. วิวัฒนาการของศิลปหัตถกรรมในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาได้ดังนี้
การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา ข้อเสนอแนะผ่านการอภิปราย และแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน ที่มีต่อการพัฒนาการเรียนการสอนในรุ่นต่อไป ปีถัดไป
การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา ข้อเสนอแนะผ่านการอภิปราย และแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน ที่มีต่อการพัฒนาการเรียนการสอนในรุ่นต่อไป ปีถัดไป
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์ ดังนี้
2.1 การสังเกตการณ์สอนและบันทึก
2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
2.4 การส่งเสริมให้นักศึกษากล้าแสดงความคิดเห็นในการเรียนการสอน ทั้งด้านบวกและลบ
เชิงเหตุและผล จากการสัมภาษณ์ในลักษณะรายบุคคล รายกลุ่ม
2.1 การสังเกตการณ์สอนและบันทึก
2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
2.4 การส่งเสริมให้นักศึกษากล้าแสดงความคิดเห็นในการเรียนการสอน ทั้งด้านบวกและลบ
เชิงเหตุและผล จากการสัมภาษณ์ในลักษณะรายบุคคล รายกลุ่ม
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้
3.1 การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์โดยตรง
3.2 ศึกษารูปแบบวิธีการสอน จากสื่อต่างๆ เพื่อเป็นแนวทางการวางแผนปรับปรุง
3.1 การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์โดยตรง
3.2 ศึกษารูปแบบวิธีการสอน จากสื่อต่างๆ เพื่อเป็นแนวทางการวางแผนปรับปรุง
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการปฏิบัติงาน และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตร
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในหลักสูตร ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตร
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในหลักสูตร ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้
5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุกปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2 ปรับวิธีการสอน ที่จะส่งผลให้นักศึกษามีความสุขในการเรียนรู้
5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุกปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2 ปรับวิธีการสอน ที่จะส่งผลให้นักศึกษามีความสุขในการเรียนรู้