จริยธรรมและกฎหมายสำหรับการท่องเที่ยวและการบริการ

Ethics and Laws for Tourism and Hospitality

1. นักศึกษามีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับจริยธรรมในการดำเนินงานทางธุรกิจการท่องเที่ยวและบริการ ทำให้นักศึกษามีจริยธรรมและจรรยาบรรณในการปฏิบัติงานทางด้านการท่องเที่ยวและการบริการ
2. นักศึกษามีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับกฎระเบียบ ข้อบังคับ กระบวนการ/ขั้นตอนการดำเนินการ และบทลงโทษของกฎหมายต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวและการบริการ ทำให้มีความรู้และสามารถปฏิบัติตามกฎระเบียบข้อบังคับได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม
3. นักศึกษาสามารถนำเอาองค์ความรู้ไปประยุกต์หรือปรับใช้ในชีวิตประจำวัน หรือการทำงานในอนาคตได้
 
1. เพื่อให้สอดคล้องกับคำอธิบายรายวิชาและตรงตามวัตถุประสงค์ของรายวิชาของหลักสูตร
2. เพื่อพัฒนาคุณภาพของบัณฑิตให้สอดคล้องกับเกณฑ์มาตรฐานของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา และสำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา 
3. เพื่อให้มีความทันสมัยสอดคล้องกับสถานการณ์ทางการท่องเที่ยว เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อมในปัจจุบัน
ศึกษาเกี่ยวกับบทบาทและความรับผิดชอบของธุรกิจการท่องเที่ยวและการบริการที่มีต่อลูกค้าและสังคม แนวคิดเกี่ยวกับจริยธรรมทางธุรกิจ ปัญหาทางจริยธรรมในการดำเนินงานท่องเที่ยว แนวทางการแก้ไขและพัฒนา กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจการท่องเที่ยวและการโรงแรม ได้แก่ กฎหมายธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ กฎหมายเกี่ยวกับสถานบริการ กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภค กฎหมายเกี่ยวกับภาษีอากรและศุลกากร กฎหมายเกี่ยวกับป่าไม้และสิ่งแวดล้อม กฎหมายเกี่ยวกับโบราณสถานโบราณวัตถุ กฎหมายเกี่ยวกับแรงงาน โสเภณี และยาเสพติด
จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์ (เฉพาะรายที่ต้องการ)
1. มีความซื่อสัตย์ สุจริต และสามารถจัดการปัญหาความขัดแย้งระหว่างผลประโยชน์ที่ได้รับกับจริยธรรมและจรรยาบรรณวิชาชีพ
2.  มีทัศนคติที่ดีต่ออาชีพ และแสดงออกซึ่งคุณธรรมและจริยธรรมในการปฏิบัติงาน และการปฏิบัติตนต่อผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอ
3.   ความรับผิดชอบในหน้าที่ เป็นสมาชิกที่ดี และมีส่วนร่วมในกิจกรรมเพื่อการพัฒนา มีภาวะผู้นำ และเป็นแบบอย่างที่ดีต่อผู้อื่น
4.  มีวินัยในการทำงาน และปฏิบัติตามกฎระเบียบและข้อบังคับขององค์กรและสังคม
1. สอนคุณธรรม จริยธรรมสอดแทรกในบทเรียนวิชาเฉพาะ
2. สอนโดยใช้กรณีศึกษาและอภิปรายร่วมกัน
3. สอนโดยการอ้างอิงประมวลกฎหมาย (Ethic Coad) ที่เกี่ยวข้องกับจรรยาบรรณ
4. การแสดงออกอันเป็นแบบอย่างที่ดีของผู้สอน
1. สังเกตการณ์แสดงพฤติกรรมระหว่างผู้เรียนร่วมกันและกับผู้สอนทุกคน
2. ทำงานเป็นกลุ่ม และรายงานผลงาน
3. กำหนดหัวข้อทางคุณธรรม จริยธรรมให้พูดแสดงออก
1.  มีความรู้ในสาขาวิชาการท่องเที่ยวและการโรงแรม ทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติอย่างกว้างขวาง เป็นระบบ เป็นสากล และทันสมัยต่อสถานการณ์โลก
2.  มีความรู้เกิดจากการบูรณาการความรู้ในศาสตร์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง
3.  มีความรู้ในกระบวนการ และเทคนิคการวิจัยเพื่อแก้ไขปัญหาและต่อยอดองค์ความรู้ในงานอาชีพ
1.  การบรรยายภายในชั้นเรียน และการถาม-ตอบ
2.  มอบหัวข้อเรื่องให้ค้นคว้าและทำรายงานทั้งเดี่ยวและกลุ่ม
3.  อภิปรายเป็นกลุ่ม โดยให้ผู้สอนตั้งคำถามตามระบบการสอนยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง
4.  การศึกษานอกสถานที่และทำรายงาน
1.  ทดสอบทฤษฎีและปฏิบัติ โดยการสอบย่อย และให้คะแนน
2.  ทดสอบโดยการสอบข้อเขียนกลางภาคและปลายภาค
3.  ประเมินจากการทำงานที่ได้รับมอบหมายและรายงาน
4.  ประเมินจากรายงานที่ให้ค้นคว้า
1.  มีความสามารถประมวลและศึกษาข้อมูลเพื่อวิเคราะห์สาเหตุของปัญหาและความขัดแย้ง รวมทั้งหาแนวทางป้องกันและแก้ไขปัญหาได้อย่างเหมาะสม ทั้งเชิงกว้างและเชิงลึก
2.  มีความสามารถประยุกต์ใช้ความรู้ภาคทฤษฎี ภาคปฏิบัติ ไปใช้ประโยชน์ในการฝึกประสบการณ์ภาคสนาม และการปฏิบัติงานจริงตามสถานการณ์ได้อย่างเหมาะสม
3.  มีความสามารถประยุกต์ใช้นวัตกรรมจากภาคธุรกิจ และจากศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง เพื่อพัฒนาทักษะการทำงานให้เกิดประสิทธิผล
1.  การอภิปรายเป็นกลุ่ม
2.  การทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ค้นคว้าหรืองานเกี่ยวกับการพัฒนา
3.  การบรรยายโดยผู้เชี่ยวชาญหรือผู้ประกอบการในสายอาชีพ
1.  ประเมินผลจากผลงานที่มอบหมายให้ทำ
2.  การสอบข้อเขียน
3.  การเขียนรายงาน
1.  มีสามารถในการปฏิบัติและรับผิดชอบงานที่ได้รับมอบหมายตามหน้าที่และบทบาทของตนในกลุ่มงานได้อย่างเหมาะสม รวมทั้งมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือผู้ร่วมงานและแก้ไขปัญหาได้ดี
2.  มีความสามารถพัฒนาตนเอง และพัฒนาวิชาชีพให้ทันสมัยอย่างต่อเนื่อง และตรงตามมาตรฐานสากล
3. มีความสามารถทำงานร่วมกับผู้ร่วมวิชาชีพทุกระดับในสภาพสังคมการทำงานที่หลากหลายได้อย่างเหมาะสม
1.  มอบหมายงานเป็นกลุ่มย่อย และแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบ โดยหมุนเวียนกันในกลุ่ม
2.  สอนโดยใช้กรณีศึกษา
1.  ประเมินจากผลงานของกลุ่มและผลงานของผู้เรียนในกลุ่มที่ได้รับมอบหมายให้ทำงาน
2. สังเกตพฤติกรรมในการเรียน
1.  มีความสามารถในการใช้ภาษาไทยและภาษาต่างประเทศในการฟัง การพูด การอ่าน การเขียน และสรุปประเด็นได้อย่างมีประสิทธิภาพ
2.  มีความสามารถสื่อสารกับชาวต่างชาติได้อย่างเหมาะสมตามสถานการณ์และวัฒนธรรม
3.  สามารถใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการติดต่อสื่อสาร รู้จักเลือกรูปแบบของการนำเสนอที่เหมาะสมสำหรับเรื่อง และผู้ฟังที่แตกต่างกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ
1.  ทดสอบระดับความสามารถทางภาษาในการติดต่อกับคนไทยและต่างชาติโดยการสอบปฏิบัติและสอบวัดความรู้ภาษาอังกฤษ
2.  นำเสนอผลงานที่ค้นคว้าและอภิปรายด้วยตนเองหรือแบบกลุ่มในห้องเรียน
3.  บูรณาการการโปรแกรมทางคอมพิวเตอร์ เครือข่าย และซอฟต์แวร์หรือสิ่งต่างๆ
1.  ประเมินผลโดยการสอบข้อเขียนและสอบปฏิบัติ
2.  ประเมินผลจากการนำเสนอผลงาน
3.  ประเมินผลจากการใช้คอมพิวเตอร์
1.  มีทักษะและสามารถปฏิบัติงานขั้นพื้นฐานของบุคลากรวิชาชีพด้านการท่องเที่ยวและการบริการ
2.  มีทักษะและสามารถปฏิบัติงานตามตำแหน่งงานของบุคลากรวิชาชีพด้านการท่องเที่ยวและการบริการ
3.  มีทักษะและสามารถปฏิบัติงานตามสมรรถนะวิชาชีพด้านการท่องเที่ยวและการบริการที่มีมาตรฐานและเป็นสากล
1.  ทดสอบทักษะทางวิชาชีพด้านการท่องเที่ยวและการบริการโดยการสอบปฏิบัติ
2.  ทดสอบทางด้านภาษาต่างประเทศเพื่อการทำงานที่มีมาตรฐานสากล
1.  ประเมินผลจากความถูกต้องตามมาตรฐาน
2.  ประเมินผลจากการสอบข้อเขียนและสอบปฏิบัติ
3.  ประเมินผลจากผลสอบภาษาต่างประเทศที่มีมาตรฐาน
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1. คุณธรรมจริยธรรม 2. ความรู้ 3. ทักษะทางปัญญา 4. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5. ทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลขและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ 6. ทักษะด้านการปฏิบัติงานในวิชาชีพ
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 2 3 4 1 2 3 1 2 3 1 2 3 1 2 3 1 2 3
1 BOATH108 จริยธรรมและกฎหมายสำหรับการท่องเที่ยวและการบริการ
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 1.1, 2.1, 3.1, 4.1, 5.1, 6.1 - ทำงานเดี่ยว และรายงานผลงาน - สังเกตการแสดงพฤติกรรมระหว่างผู้เรียนร่วมกันและกับผู้สอนทุกคน - ประเมินผลจากการทำงานที่ได้รับมอบหมายและรายงาน - ประเมินจากรายงานที่ให้ค้นคว้า - ประเมินผลจากผลงานที่มอบหมายให้ทำ - ประเมินผลจากการนำเสนอผลงาน - ประเมินผลจากความถูกต้องตามมาตรฐาน 7,11,14,17 30%
2 2.1, 3.1, สอบกลางภาค - ทดสอบโดยการสอบข้อเขียน 9 30%
3 2.1, 3.1, สอบปลายภาค - ทดสอบโดยการสอบข้อเขียน 18 30%
4 1.1 จิตพิสัย/กิจกรรมในชั้นเรียน - สังเกตการแสดงพฤติกรรมระหว่างผู้เรียนร่วมกันและกับผู้สอนทุกคน ตลอดภาคการศึกษา 10%
- คณาธิป ทองรวีวงศ์. (2558). กฎหมายเกี่ยวกับการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : นิติธรรม
- จันทร์ศรี ลีลาชินาเวศ. (2549). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายธุรกิจท่องเที่ยว. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร
- ฉันทัช วรรณถนอม. (2560). กฎหมายการท่องเที่ยว (Thai Tourism Law). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา
- ฝ่ายวิชาการสูตรไพศาล. (2555). พระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ เชิงอธิบาย พ.ศ. 2555.กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สูตรไพศาล
- หยุด แสงอุทัย และ สมยศ เชื้อไทย. (2560). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
- กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). แผนการพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.2560-2564).   กรมการท่องเที่ยว, (online). http://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=8370. ( 19 เม.ย. 2560 )
- พระราชบัญญัติกฎหมายที่เกี่ยวข้องต่างๆ
วารสารการท่องเที่ยว
http://thai.tourismthailand.org
http://www.tourism.go.th
http://www.mots.go.th
http://www.tatreviewmagazine.com
 
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาได้ดังนี้

การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา ข้อเสนอแนะผ่านแบบสอบถาม ที่อาจารย์ผู้สอนได้จัดทำเป็นช่องทางการสื่อสารกับนักศึกษา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์  ดังนี้
2.1   การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน
2.2   ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3   การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้ 
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ  2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน  ดังนี้
3.1   สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
3.2   การวิจัยในและนอกชั้นเรียน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1  การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2   มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา  ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา  ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา  เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น  ดังนี้
5.1   ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2   เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์หรืออุตสาหกรรมต่าง ๆ