จิตวิทยาเพื่อการดำเนินชีวิตและการทำงาน

Psychology for Living and Work

1.1 มีความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต
1.2 มีความเข้าใจเกี่ยวกับการจัดการอารมณ์ ความเครียดและสุขภาพจิต
1.3 มีความเข้าใจเกี่ยวกับการเข้าใจและเห็นคุณค่าในตัวเอง
1.4 มีความเข้าใจเกี่ยวกับแรงจูงใจในการเรียนรู้และการทำงาน สัมพันธภาพในการทำงาน และการบริหารความขัดแย้ง
1.5 มีความเข้าใจเกี่ยวกับการปรับตัวในสังคมและการทำงาน
1.6 มีความรู้พื้นฐานทางจิตวิทยาที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตและการทำงาน
1.7 มีทัศนคติที่ดีต่อการเรียนวิชาจิตวิทยาเพื่อการดำเนินชีวิตและการทำงาน
2.1 เพื่อให้เนื้อหารายวิชามีความทันสมัย สอดคล้องกับสถานการณ์ การเปลี่ยนแปลงของโลกในยุคปัจจุบัน ทั้งในด้าน เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และเทคโนโลยีสมัยใหม่
2.2 เพื่อให้ผู้เรียนมีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับตนเองและผู้อื่น อันจะนำไปสู่การยอมรับความแตกต่างระหว่างบุคคล การปรับตัวและอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้อย่างมีความสุข
2.3 เพื่อให้ผู้เรียนมีคุณลักษณะที่พึงประสงค์ตามนโยบายของมหาวิทยาลัยในการสร้างบัณฑิตนักปฏิบัติที่มีทั้งความรู้ ทักษะวิชาชีพ และทักษะทางสังคม รวมทั้งสามารถนำเอาความรู้เชิงจิตวิทยาไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตและการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
   ศึกษาความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต การจัดการอารมณ์ ความเครียดและสุขภาพจิต การเข้าใจและเห็นคุณค่าในตัวเอง แรงจูงใจในการเรียนรู้และการทำงาน สัมพันธภาพในการทำงาน การบริหารความขัดแย้ง ตลอดจนการปรับตัวในสังคมและการทำงาน เพื่อที่จะสามารถใช้ชีวิตในสังคมและการประกอบอาชีพได้อย่างมีความสุข
   Study basic knowledge in Psychology for living; emotional management; stress and mental health; self-understanding and self-esteem, motivation to learn and work; human relation in the workplace; conflict management, and adjustment to work and live in a society happily
อาจารย์ประจำรายวิชาประกาศเวลาให้คำปรึกษาที่ห้องพักอาจารย์แผนกสังคมศาสตร์ ชั้น 8 อาคารเฉลิมพระเกียรติ 56 พรรษา
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์ (เฉพาะรายที่ต้องการ)
   1.1.1 มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม
   1.1.2 มีจรรยาบรรณทางวิชาการหรือวิชาชีพ
   1.1.3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลาและความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและสิ่งแวดล้อม
   1.1.4 เคารพสิทธิในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
   1.2.1 สอดแทรกและส่งเสริมด้าน คุณธรรม จริยธรรมระหว่างการเรียนการสอน
   1.2.2 ปลูกฝังให้มีระเบียบวินัย โดยเน้นการเข้าชั้นเรียนและส่งงานให้ตรงเวลา
   1.2.3. ใช้กิจกรรมในการปลูกฝังความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม
   1.3.1. การแสดงความคิดเห็นและการมีส่วนร่วมในชั้นเรียน
   1.3.2. การมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมนอกสถานที่
   1.3.3. การเข้าชั้นเรียนตรงเวลา
   1.3.4. การส่งรายงานตรงเวลา
   1.3.5. ความซื่อสัตย์สุจริตในการทำงานที่ได้รับมอบหมายและการสอบ
   2.1.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา
   2.1.2 สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาวิชาที่ศึกษา
   2.1.3 สามารถบูรณาการความรู้ทางวิชาชีพกับความรู้ในศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง
   2.2.1. กรณีศึกษา
   2.2.2. บทบาทสมมติ
   2.2.3. แบบฝึกหัดในชั้นเรียน
   2.2.4. กิจกรรมกลุ่ม
   2.2.5. อภิปราย
   2.2.6. เรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน
   2.2.7. การทำแบบทดสอบทางจิตวิทยา
   2.3.1. การวิเคราะห์บุคลิกภาพตนเองและกรณีศึกษา
   2.3.2. การวิเคราะห์บทความเชิงจิตวิทยา
   2.3.3. การนำเสนอผลงาน
   2.3.4. การแสดงออกและการมีส่วนร่วมในและนอกชั้นเรียน
   2.3.5. การอภิปรายและทำงานกลุ่ม
   2.3.6. โครงงาน
   2.3.7. การสอบ
   3.1.1 มีทักษะปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ
   3.1.2. มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างมีระบบ
   3.2.1. กรณีศึกษา
   3.2.2. บทบาทสมมติ
   3.2.3. แบบฝึกหัดในชั้นเรียน
   3.2.4. กิจกรรมกลุ่ม
   3.2.5. อภิปราย
   3.2.6. เรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน
   3.2.7. การทำแบบทดสอบทางจิตวิทยา
   3.3.1. การวิเคราะห์บุคลิกภาพตนเองและกรณีศึกษา
   3.3.2. การวิเคราะห์บทความเชิงจิตวิทยา
   3.3.3. การนำเสนอผลงาน
   3.3.4. การแสดงออกและการมีส่วนร่วมในและนอกชั้นเรียน
   3.3.5. การอภิปรายและทำงานกลุ่ม
   3.3.6. โครงงาน
   3.3.7. การสอบ
   4.1.1 มีมนุษยสัมพันธ์ และมารยาทสังคมที่ดี
   4.1.2 มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ
   4.1.3 สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
   4.1.4 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
   4.2.1. เรียนรู้โดยใช้โครงการเป็นฐาน
   4.2.2. แบบฝึกหัดในชั้นเรียน
   4.2.3. กิจกรรมกลุ่ม
   4.2.4. การทำแบบทดสอบทางจิตวิทยา
   4.3.1. การวิเคราะห์บุคลิกภาพตนเองและกรณีศึกษา
   4.3.2. การวิเคราะห์บทความเชิงจิตวิทยา
   4.3.3. การนำเสนอผลงาน
   4.3.4. การแสดงออกและการมีส่วนร่วมในและนอกชั้นเรียน
   4.3.5. การอภิปรายและทำงานกลุ่ม
   4.3.6. โครงงาน
   4.3.7. การสอบ
   5.1.1 สามารถเลือกใช้วิธีการและเครื่องมือสื่อสารที่เหมาะสม
   5.1.2 สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม
   5.1.3 สามารถใช้ภาษาไทยหรือต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
   5.2.1. กรณีศึกษา
   5.2.2. แบบฝึกหัดในชั้นเรียน
   5.2.3. กิจกรรมกลุ่ม
   5.2.4. เรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน
   5.2.5. การทำแบบทดสอบทางจิตวิทยา
   5.3.1. การวิเคราะห์บุคลิกภาพตนเองและกรณีศึกษา
   5.3.2. การวิเคราะห์บทความเชิงจิตวิทยา
   5.3.3. การนำเสนอผลงาน
   5.3.4. การแสดงออกและการมีส่วนร่วมในและนอกชั้นเรียน
   5.3.5. การอภิปรายและทำงานกลุ่ม
   5.3.6. โครงงาน
   5.3.7. การสอบ
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 1.2 งานรายบุคคลครั้งที่ 1 2 5%
2 สอบกลางภาค 8 25%
3 3.2 งานรายบุคคลครั้งที่ 2 6 5%
4 5.11 งานรายบุคคลครั้งที่ 3 12 10%
5 สอบปลายภาค 17 25%
6 2.4 วิเคราะห์บทความ 5 10%
7 3.5 การนำเสนอโครงการ 7 10%
8 1.1 – 6.4 1.2,3.2,5.11 1.1 – 6.4 1.1 – 6.4 การทำงานกลุ่มและผลงาน การส่งงานตามที่มอบหมาย การเข้าชั้นเรียน การมีส่วนร่วม อภิปราย เสนอความคิดเห็นในชั้นเรียน ตลอดภาคการศึกษา 10%
วิไลวรรณ  ศรีสงคราม และคณะ.(2549) จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ:ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น
คณาจารย์ภาควิชาจิตวิทยา คณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.(2552)
เรไร  ธราวิจิตรกุล.(2544). จิตวิทยาทั่วไป.เอกสารประกอบการสอน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ภาคพายัพ เชียงใหม่
ชัยวัฒน์ วงศ์อาษา. (2556). การเห็นคุณค่าในตนเอง (Self-esteem). สืบค้น 27 มิถุนายน 2561,  
    จาก ns2.ph.mahidol.ac.th/phklb/knowledgefiles/Selfteem.pdf
ดวงกมล ทองอยู่. (2557). แนวทางการพัฒนาการเห็นคุณค่าในตนเองของวัยรุ่น ตามทฤษฎีการรับรู้
     ความสามารถของตน. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 4(2), 179-190.
ติยะบุตร, ช่อลดา. (2556). จิตวิทยาธุรกิจ. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
ธนารัฐ มีสวย, อ้อมเดือน สดมณี, และสุภาพร ธนะชานันท์. (2553). การศึกษาการเห็นคุณค่าแท้ใน  
    ตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล: กรณีศึกษาวิทยาลัยการแพทย์แผนไทย
    มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา. 2(1), 65-77.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). สืบค้นจาก : http://www.royin.go.th/dictionary/
อานันท์ งามสะอาด. (2018). การสร้างมนุษยสัมพันธ์ในการทำงาน. สืบค้นจาก : http://phillystationinc.com/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%AA%E0%B8%A 3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%99%E0%B8%B8%E0%B8
%A9%E0%B8%A2%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%A1%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0
%B8%99%E0%B8%98%E0%B9%8C%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%B2%
E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99/
Heffernan, M., Quinn Griffin, M. T., McNulty, S. R., & Fitzpatrick, J. J. (2010). Self-compassion and emotional intelligence in nurses. International Journal of Nursing Practice, 16(4), 366–373. http://doi.org/10.1111/j.1440-172X.2010. 01853.x
Merriam-Webster. (2018). Retrieved from: https://www.merriam-webster.com/dictionary/conflict
Neff, K. D. (2003b). The Development and Validation of a Scale to Measure Self-Compassion. Self and Identity, 2, 223–250. http://doi.org/10.1080/15298860390 209035
Neff, K. D. (2011a). Self-Compassion, Self-Esteem, and Well-Being. Social and Personality Psychology Compass, 1, 1–12.
Neff, K. D., & McGehee, P. (2010). Self-compassion and Psychological Resilience Among Adolescents and Young Adults. Self and Identity, 9(3), 225–240. http://doi.org/10.1080/15298860902979307
Oxford Dictionary. (2018). Retrieved from: https://en.oxforddictionaries.com/definition/conflict
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาได้ดังนี้
   1.1 ผลการประเมินของนักศึกษาผ่านระบบ Internet ของมหาวิทยาลัย
   1.2 การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน
   1.3 แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์  ดังนี้
   2.1  การสังเกตการณ์การสอนของอาจารย์ที่มีความรู้และประสบการณ์ในการสอนรายวิชาจิตวิทยา
   2.2  หัวหน้าสาขาวิชา หัวหน้าหลักสูตร และอาจารย์ประจำหลักสูตร
   2.3  การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
   3.1  นำผลการประเมินจากนักศึกษา ผลการเรียนรู้ กิจกรรมการสอน ผลการประชุมร่วมมาทบทวนและปรับปรุงการสอน
   3.2  ค้นคว้าหาวิธีสอนที่หลากหลายจากแหล่งข้อมูลต่างๆ
   3.3  เข้าร่วมประชุม เพื่อเรียนรู้เทคนิคการสอนและการวิจัยใหม่ๆ
   3.4  การปรึกษาและขอคำแนะนำจากอาจารย์ที่มีความรู้และประสบการณ์ในการสอนรายวิชาจิตวิทยา
   3.5  วิจัยในชั้นเรียน
   4.1 บันทึกหลังสอนรายคาบ
   4.2 ประชุมผู้สอนรายวิชาจิตวิทยา
   4.3 ผลการเรียนรู้เชิงพฤติกรรม
   4.4 การแจ้งผลสอบให้นักศึกษาทราบเป็นระยะ
   4.5   การออกข้อสอบ โดยผ่านความเห็นชอบจากหัวหน้าแผนกวิชาสังคมศาสตร์
   5.1 บันทึกหลังสอนรายคาบ
   5.2 ประชุมผู้สอนรายวิชาจิตวิทยา
   5.3 ผลการเรียนรู้เชิงพฤติกรรม
   5.4 ข้อเสนอแนะจากหัวหน้าแผนกวิชาสังคมศาสตร์
   5.5 ผลการประเมินของนักศึกษา