หลักการอาชีวะและเทคนิคศึกษา

Principles of Vocational and Technical Education

1.1 เข้าใจความหมาย ขอบข่าย  ความสำคัญของอาชีวะและเทคนิคศึกษา  
1.2 เข้าใจแนวคิดของนักปรัชญากลุ่มต่างๆ ที่มีอิทธิพลต่อการจัดการศึกษา
1.3 เข้าใจวิวัฒนาการและแนวโน้มของการอาชีวะและเทคนิคศึกษาในประเทศไทย
1.4 เข้าใจวิวัฒนาการและแนวโน้มของการอาชีวะและเทคนิคศึกษาในต่างประเทศ
1.5 เข้าใจนโยบายการจัดการศึกษา   การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้
1.6 เข้าใจกฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและอาชีพ 
1.7 เข้าใจการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรม
เพื่อให้นักศึกษาเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ เทคโนโลยีที่เปลี่ยนแปลงไป  รวมทั้งแนวคิดในการออกแบบแสงสว่าง ที่มีการพัฒนาปรับปรุงให้ทันสมัยต่อเทคโนโลยีในระบบต่างๆ
ศึกษาเกี่ยวกับความหมาย ขอบข่าย และความสำคัญของอาชีวะและเทคนิคศึกษา แนวคิดของนักปรัชญากลุ่มต่างๆ ที่มีอิทธิพลต่อการจัดการศึกษา  วิวัฒนาการและแนวโน้มของการอาชีวะและเทคนิคศึกษาในประเทศไทยและต่างประเทศ    นโยบายการจัดการศึกษา  การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้  กฎหมายและระเบียบที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและอาชีพ  การพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรม
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
1.1  มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม
1.2  มีจรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ
1.3 มีวินัย  ขยัน  อดทน ตรงต่อเวลา และความรับผิดชอบต่อตนเอง  สังคม และสิ่งแวดล้อม
1.4  เคารพสิทธิในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
1.2.1 กำหนดเรื่องการแต่งกาย  การมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม การจัดการห้องเรียน   1.2.3 ตรวจสอบการเข้าห้องเรียน การส่งงาน 
1.3.1 สังเกตุจากการแต่งกาย  การมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรม การจัดการห้องเรียน   1.3.3 ตรวจสอบการเข้าห้องเรียน การส่งงา
     2.1.1   มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา
     2.1.2    สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาวิชาที่ศึกษา       
     2.1.3    สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
การสอนบรรยายแบบมีส่วนร่วม   การนำเสนอของนักศึกษา  การทำโจทย์ในสถานะการจริง  โดยเน้นการมีส่วนร่วมกับการตอบคำถาม  แก้ไข
การทดสอบย่อย การสอบกลางภาคเรียนและปลายภาคเรียน ประเมินจากรายงานที่นักศึกษาจัดทำ ประเมินจากการนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
      3.3.1   มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการ และวิชาชีพ
      3.3.2    มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างเป็นระบบ
         ใช้การเรียนการสอนที่หลากหลายโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ  และการบูรณาการการเรียนการสอนกับการทำงาน (Work-Integrated Learning)  มุ่งเน้นให้นักศึกษารู้จักวิเคราะห์องค์ประกอบของสถานการณ์ต่าง ๆ โดยใช้บทบาทสมมติสถานการณ์จำลอง และกรณีศึกษาของแต่ละสาขาวิชาชีพเพื่อเป็นตัวอย่างให้นักศึกษาได้ฝึกวิเคราะห์แนวทางแก้ไขให้ถูกต้องและเน้นให้นักศึกษาลงมือปฏิบัติจริง          เน้นหลักการคิดอย่างเป็นระบบ โดยนักศึกษามีส่วนร่วม  แก้ไข
ทดสอบ หลักการคิด จากสถานะการสมมุติ การประยุกต์ใช้ความรู้เพื่อแก้ปัญหา ตามโจทย์กำหนด
      4.1.1   มีมนุษยสัมพันธ์และมารยาทสังคมที่ดี
        4.1.2    มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ
        4.1.3    สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
      4.1.4    สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
     4.2.1 กำหนดให้นักศึกษาทำงานกลุ่ม ตามหัวข้อที่กำหนด
     4.2.2 กำหนดให้นักศึกษา นำเสนอ แนวคิดการแกปัญหา
      4.3.1  ประเมินจากการนำเสนอ
      4.3.2  ประเมินจากเอกสารรายงาน
      5.1.1   สามารถเลือกใช้วิธีการและเครื่องมือสื่อสารที่เหมาะสม
        5.1.2    สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม 
        5.1.3    สามารถใช้ภาษาไทยและภาษาต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
        5.2.1  กำหนดใหนักศึกษาค้นคว้าหัวข้อรายงาน จาก Internet
        5.2.2  นำเสนอรายงานโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์
       5.3..1 ประเมินจากกนำเสนอ   การวิเคราะห์  การสังเคราะห์ข้อมูล
       5.3.2 ประเมินจากการนำเสนอ
    6.1.1   มีทักษะในการบริหารจัดการในด้านเวลา เครื่องมือ อุปกรณ์และวิธีการได้อย่างมีประสิทธิภาพ
          6.1.2    สามารถถ่ายทอดองค์ความรู้ ปฏิบัติตามรูปแบบการสอน ประยุกต์วิธีการสอนใด้อย่างเหมาะสมกับเนื้อหาและสภาพของกลุ่มผู้เรียนได้เป็นอย่างเหมาะสม
6.2.1 นักศึกษานำเสนอผลงาน โครงงาน  ในหัวข้อที่เกี่ยวข้อง
6.2.2 นักศึกษานำเสนอแนวคิดการทำโครงงาน
   6.3.1  ประเมินจากการนำเสนอ
   6.3.2  ประเมินจาก เอกสาร
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1 ด้านคุณธรรม จริยธรรม 2 ด้านความรู้ 3 ด้านทักษะทางปัญญา 4 ด้านความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5 ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ 6 ด้านทักษะพิสัย
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 2 3 4 1 2 3 1 2 1 2 3 4 1 2 3 1 2
1 30023101 หลักการอาชีวะและเทคนิคศึกษา
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 หน่วยที่ 1 2 หน่วยที่ 3 4 หน่วยที่ 5 6 สอบ สอบ สอบ 8 10 16 24 % 24 % 22 %
2 ทุกหน่วย การนำเสนอ การอภิปราย เอกสารรายงาน ตลอดภาคการศึกษา 20%
3 ทุกหน่วย การเข้าชั้นเรียน การมีส่วนร่วม อภิปราย เสนอความคิดเห็นในชั้นเรียน ตลอดภาคการศึกษา 10%
1. หนังสือ ตำรา และเอกสารประกอบการสอนหลัก 
 
ชนะ กสิภาร์. “หลักสูตรกับครูอาชีวะและเทคนิคศึกษาในอนาคต.” ในการสัมมนาเชิงปฏิบัติการ
เพื่อวิเคราะห์และปรับปรุงหลักสูตร สาขาวิชาช่างกลเกษตร วิทยาลัยเทคโนโลยีและ
อาชีวศึกษา, 2530. (เอกสารอัดสำเนา)
ธีรวุฒิ บุณยโสภณ. การบริหารอาชีวะและเทคนิคศึกษาเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ :
สำนักพิมพ์สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 2536.
บรรเลง ศรนิล และคณะ. รายงานการวิจัยเส้นทางการศึกษาด้านอาชีวศึกษาและเทคโนโลยี.
กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ, 2548.
กิติมา ปรีดีดิลก. ปรัชญาการศึกษาเล่ม 1. กรุงเทพมหานคร : ประเสริฐการพิมพ์. 2523.
กีรติ บุญเจือ. แก่นปรัชญาปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช, 2522.
กีรติ บุญเจือ. ปรัชญาสำหรับผู้เริ่มเรียน. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช, 2533.
จิตรกร ตั้งเกษมสุข. พุทธปรัชญากับปรัชญาการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์เคล็ดไทย, 2525.
จำนงค์ ทองประเสริฐ. ปรัชญาตะวันตกสมัยโบราณ. กรุงเทพมหานคร : แพร่วิทยา, 2514. ปรัชญาตะวันตกสมัยใหม่. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์ -มหาวิทยาลัย, 2514.
ทองปลิว ชื่นชม. ปรัชญาการศึกษานอกระบบโรงเรียน. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2529.
บุณย์ นิลเกษ. ปรัชญาเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แพร่พิทยา, 2525.
พิมพ์พรรณ เทพสุเมธานนท์ นุชนาถ สุนทรพันธุ์ และวินิตา สุทธิสมบูรณ. ปรัชญาการศึกษาเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2542.
ภิญโญ สาธร. ปรัชญาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : มส. การพิมพ์, 2525.
มาเจอรี ไซกัส. การศึกษากับปรัชญา. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ศึกษิตสยาม, 2520.
วิจิตร ศรีสอ้าน. “ปรัชญาการศึกษา”. ในพื้นฐานการศึกษา : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช, 2525.
วิทย์ วิศทเวทย์. “ปรัชญาการศึกษา”. ในปรัชญาการศึกษาและปรัชญาการศึกษาไทย (หน้า 27) :
กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช, 2523.
ศรัณย์ วงศ์คำจันทร์. “ปรัชญาการศึกษาฉบับพื้นฐาน”. บางแสน : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ,
2526.
สวามี สัตยานันทบุรี. ปฐกถา. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แพร่พิทยา, 2514.
สาโรช บัวศรี. “ปรัชญาการศึกษาในประเทศไทย” ในจุดยืนและทิศทางการศึกษาไทย. (หน้า 3 - 5) :
กรุงเทพมหานคร, 2518.
สุจิตรา รณรื่น. ปรัชญาเบื้องต้น (Introduction to Philosophy). พิมพ์ครั้งที่ 2 : กรุงเทพมหานคร :
อักษรเจริญทัศน์, 2532.
สภาการศึกษาแห่งชาติ
สำนักงานการอาชีวศึกษา
 
เอกสารทีเกี่ยวข้องกับการศึกษา
 
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาได้ดังนี้

การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์  ดังนี้
2.1   การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน
2.2   ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3   การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ  2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน  ดังนี้
3.1   สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
3.2   การวิจัยในและนอกชั้นเรียน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1  การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2   มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา  ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา  ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา  เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น  ดังนี้
5.1   ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2   เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์หรืออุตสาหกรรมต่าง ๆ