วิศวกรรมความปลอดภัย

Safety Engineering

เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับสรีระร่างกาย มีส่วนใดที่จะเกิดอันตรายได้มากน้อยอย่างไร  วิธีการป้องกันทั้งทางตรงและทางอ้อม การวางแผนการป้องกันรวมถึงการศึกษาวิธีการที่จะทำให้บุคคลยอมรับต่ออุปกรณ์ป้องกันความปลอดภัย  และทราบถึงวิธีการแก้ไขเมื่อมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นในแต่ละด้าน
ไม่มี
ศึกษาสรีระร่างกาย มีส่วนใดที่จะเกิดอันตรายได้มากน้อยอย่างไร วิธีการป้องกันทั้งทางตรงและทางอ้อม การวางแผนการป้องกันรวมถึงการศึกษาวิธีการที่จะทําให้ บุคคลยอมรับต่ออุปกรณ์ป้องกันความปลอดภัย และทราบถึงวิธีการแก้ไขเมื่อมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นในแต่ละด้าน
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
1.1.1  มีวินัย ตรงต่อเวลา รับผิดชอบต่อตนเองและสังคม
1.1.2  เคารพกฎระเบียบและข้อบังคับ  ต่างๆ ขององค์กรและสังคม
1.1.3  มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตาม สามารถทำงานเป็นหมู่คณะ     สามารถแก้ไขข้อขัดแย้งตามลำดับความสำคัญ เคารพสิทธิและรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น   รวมทั้งเคารพในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
1.1.4  มีจรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ และมีความรับผิดชอบในฐานะผู้ประกอบวิชาชีพ   รวมถึงเข้าใจถึงบริบททางสังคมของวิชาชีพวิศวกรรมในแต่ละสาขา ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
1.1.5  สามารถวิเคราะห์ และประเมินผลกระทบจากการใช้ความรู้ทางวิศวกรรมต่อบุคคล  องค์กร  สังคมและสิ่งแวดล้อม
1.2.1  ปลูกฝังให้นักศึกษามีระเบียบวินัย ปฏิบัติตามกฎกติกาที่กำหนดหรือได้ตกลงกันไว้ มีการปลูกฝังความรับผิดชอบให้นักศึกษา ตั้งแต่การเข้าชั้นเรียนให้ตรงเวลา การส่งงานตามกำหนดเวลา ตลอดจนการแต่งกายที่เป็นไปตามระเบียบข้อบังคับของมหาวิทยาลัย การทำงานกลุ่มนั้นต้องฝึกให้รู้หน้าที่ของการเป็นผู้นำกลุ่มและการเป็นสมาชิกกลุ่ม มีความซื่อสัตย์ โดยต้องไม่กระทำการทุจริตในการสอบหรือลอกการบ้านของผู้อื่น เป็นต้น
  1.2.2  บรรยายพร้อมยกประเด็นตัวอย่างเกี่ยวกับจริยธรรม ความรับผิดชอบในการประกอบ  
  วิชาชีพ    การนำเอาวิชาชีพไปใช้อย่างซื่อสัตย์สุจริต  ไม่ใช้ วิชาชีพในการแสวงหา 
  ผลประโยชน์ให้แก่ตนเอง โดยไม่คำนึงถึงสังคมและผู้ประกอบการที่อาจจะ
 ได้รับความเสียหายได้
1.3.1 ประเมินจากการตรงเวลาของนักศึกษาในการเข้าชั้นเรียน
1.3.2 ประเมินจากการส่งงานตามกำหนด ระยะเวลาที่มอบหมาย และการร่วมกิจกรรม การมีวินัยและพร้อมเพรียงของนักศึกษาในการเข้าร่วมกิจกรรมเสริมหลักสูตร ปริมาณการกระทำทุจริตในการสอบ ความรับผิดชอบในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
2.1.1  มีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการที่สำคัญในเนื้อหาของวิศวกรรมความปลอดภัย สามารถใช้ความรู้และทักษะในวิชาวิศวกรรมความปลอดภัยในการประยุกต์แก้ไขปัญหาในงานจริงได้
2.1.2  สามารถนำความรู้ที่เรียนจากวิชาวิศวกรรมความปลอดภัยไปใช้ในการวิเคราะห์และแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในงานจริงได้
2.2.1 เน้นหลักการทางทฤษฏีของวิศวกรรมความปลอดภัยและยกตัวอย่างประกอบเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้งานจริงในเชิงวิศวกรรม
2.2.2 เน้นการแก้โจทย์ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับงานทางด้านวิศวกรรมความปลอดภัยโดยใช้พื้นฐานของวิศวกรรมความปลอดภัยในการแก้ปัญหา
2.3.1   ทดสอบย่อย สอบกลางภาค สอบปลายภาค ด้วยข้อสอบที่เน้นการวัดหลักการและทฤษฏี
2.3.2   ประเมินจากการนำเสนอผลการค้นคว้าข้อมูล  กรณีศึกษา หรือโจทย์
3.1.1  สามารถรวบรวม ศึกษา วิเคราะห์ และสรุปประเด็นปัญหาและความต้องการ
3.1.2  สามารถคิด วิเคราะห์ และแก้ไขปัญหาด้านวิศวกรรมความปลอดภัยได้อย่างมีระบบ รวมถึงการใช้ข้อมูลประกอบการตัดสินใจในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
3.2.1  ใช้หลักการศึกษา  ค้นคว้า วิจัย และรายงานทางเอกสารรวมถึงรายงานหน้าชั้นเรียน
โดยมอบหมายงานที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยโดยใช้พื้นฐานด้านวิศวกรรมความปลอดภัยมาประยุกต์
3.3.1  ประเมินตามสภาพจริงจากผลงาน การนำเสนอรายงานในชั้นเรียน การทดสอบโดยใช้แบบทดสอบหรือสัมภาษณ์ เป็นต้น
4.1.1   รู้จักบทบาทหน้าที่ และมีความรับผิดชอบงานที่มอบหมาย สามารถปรับตัวและทำงานร่วมกับผู้อื่นในฐานะผู้นำและผู้ตาม
4.1.2   สามารถวางแผนและรับผิดชอบในการพัฒนาการเรียนรู้ด้วยตนเองและสอดคล้องกับวิชาชีพ
4.1.3   สามารถริเริ่มแสดงการแก้ไขสถานการณ์เชิงสร้างสรรค์ทั้งส่วนตัวและส่วนรวม พร้อมทั้ง
           แสดงจุดยืนพอเหมาะทั้งของตนเองและของกลุ่มสามารถวางแผนและรับผิดชอบในการ
       พัฒนาการเรียนรู้ทั้งของตนเองและผู้อื่น
4.2.1   มอบหมายงานและค้นคว้ารายกลุ่มและรายบุคคล
4.2.2   ให้มีการอภิปรายแสดงความคิดเห็นในการวิเคราะห์กรณีศึกษา
4.2.3   มอบหมายโจทย์ปัญหาของบทเรียน
4.3.1   ประเมินจากรายงานที่นำมาเสนอทั้งรายบุคคลและกลุ่ม
4.3.2  ประเมินจากการอภิปรายแสดงความคิดเห็น
4.3.3   ประเมินจากความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มเพื่อน
4.3.1   ประเมินจากรายงานที่นำมาเสนอทั้งรายบุคคลและกลุ่ม
4.3.2  ประเมินจากการอภิปรายแสดงความคิดเห็น
4.3.3   ประเมินจากความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มเพื่อน
5.2.1   มอบหมายงานให้ค้นคว้ากรณีศึกษาจากเว็บไซต์
5.2.2   นำเสนอกรณีศึกษาโดยใช้เทคโนโลยี
5.3.1   ประเมินจากการเสนอกรณีศึกษาจากการค้นคว้า
5.3.2   ประเมินจากรายงานข้อมูลที่ได้จากการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
ไม่มี
ไม่มี
ไม่มี
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
ไม่มีข้อมูล
กิตติ อินทรานนท์. 2538. วิศวกรรมความปลอดภัย พื้นฐานของวิศวกร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จันทร์จารี เกกตุมาโร. อาชีวอนามัย. ม.ป.ป. มหาวิทยาลัยรามคำแหง
ณรงค์ ณ เชียงใหม่. 2537. การจัดการความปลอดภัยในอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ยศศักดิ์ สายสนิท. 2547. เอกสารประกอบการสอน วิชาวิศวกรรมความปลอดภัย. ภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
วิฑูรย์ สิมะโชคดี, และ วีรพงษ์ เฉลิมจิระรัตน์. 2543. วิศวกรรมและการบริหารความปลอดภัยในโรงงาน. กรุงเทพฯ: ส.ส.ท.
ชุดการเรียนรู้ความปลอดภัยและอาชีวอนามัยด้านการยศาสตร์, กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน, http://www.oshthai.org.
ชุดการเรียนรู้ความปลอดภัยและอาชีวอนามัยด้านเครื่องจักร, กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน, http://www.oshthai.org.
ไม่มี
เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับหัวข้อในประมวลรายวิชา
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาได้ดังนี้ 1.1 การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน 1.2 แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา 1.3 ข้อเสนอแนะผ่านเว็บบอร์ด ที่อาจารย์ผู้สอนได้จัดทำเป็นช่องทางการสื่อสารกับนักศึกษา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์ ดังนี้ 2.1 การสังเกตการณ์ผลการสอนว่าผู้เรียนให้ความสนใจมากน้อยเพียงใด 2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา 2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้ 3.1 สัมมนาการจัดการเรียนการสอน 3.2 การวิจัยในและนอกชั้นเรียน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้ 4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร 4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้ 5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4 5.2 เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์หรืออุตสาหกรรมต่าง ๆ