การออกแบบแฟชั่น 1

Fashion Design 1

รู้และเข้าใจวิธีการออกแบบแฟชั่นจากประวัติเครื่องแต่งกายไทย – สากล แรงบันดาลใจในการออกแบบ วิธีหาข้อมูลจากแนวโน้มแฟชั่นเพื่อเป็นข้อมูลออกแบบแฟชั่นตามแนวโน้มแฟชั่นปัจจุบัน ออกแบบแฟชั่นเพื่อการแสดงแบบ ออกแบบตามประโยชน์ใช้สอย ซึ่งเป็นแนวทางพัฒนารูปแบบให้สอดคล้องกับแนวโน้มของวัฏจักรแฟชั่น
เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ความเข้าใจการออกแบบแฟชั่นตามกระบวนการวิจัย แนวคิดทฤษฎีกระบวนการออกแบบ 6 ขั้นของ Hank and Edwards (1978) เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนารูปแบบให้สอดคล้องกับแนวโน้มของวัฏจักรแฟชั่น
ศึกษาและฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับวิธีการออกแบบแฟชั่นจากประวัติเครื่องแต่งกายไทย – สากล แรงบันดาลใจในการออกแบบ วิธีหาข้อมูลจากแนวโน้มแฟชั่นเพื่อเป็นข้อมูลออกแบบแฟชั่นตามแนวโน้มแฟชั่นปัจจุบัน ออกแบบแฟชั่นเพื่อการแสดงแบบ ออกแบบตามประโยชน์ใช้สอย ซึ่งเป็นแนวทางพัฒนารูปแบบให้สอดคล้องกับแนวโน้มของวัฏจักรแฟชั่น
- อาจารย์ประจำรายวิชา ประกาศเวลาให้คำปรึกษาภายในชั้นเรียน
- อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
พัฒนาผู้เรียนให้มีความรับผิดชอบ มีวินัย มีจรรยาบรรณวิชาชีพ โดยมีคุณธรรม จริยธรรมตามคุณสมบัติหลักสูตร ดังนี้

มีจรรยาบรรณทางวิชาการหรือวิชาชีพมีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม

มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม
บรรยายพร้อมยกตัวอย่างเกี่ยวกับประเด็นทางจรรยาบรรณทางวิชาชีพด้านการออกแบบแฟชั่น

บรรยายพร้อมยกตัวอย่างให้มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรมบรรยายพร้อมยกตัวอย่างเกี่ยวกับประเด็นทางจรรยาบรรณทางวิชาชีพด้านการออกแบบแฟชั่น
พฤติกรรมการเข้าเรียน และส่งงานที่ได้รับมอบหมายตามขอบเขตที่ให้และตรงเวลา
2.1 ความรู้ที่ต้องได้รับ
2.1.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งทางด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา
2.1.2 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆที่เกี่ยวข้อง
บรรยาย ยกตัวอย่างปฏิบัติงาน ปฏิบัติงานตามกระบวนการวิจัย แนวคิดทฤษฎี
2.3.1 สอบกลางภาค สอบปลายภาค ด้วยข้อสอบที่เน้นการวัดหลักการและทฤษฏี
2.3.2 ประเมินจากการปฏิบัติงาน ในชั้นเรียนและการนำเสนอผลงานนอกห้องเรียนต่อสาธารณชนพร้อมทั้งให้สาธารณะชนได้ประเมินติติงผลงานของนักศึกษาส่วนหนึ่ง
มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ
3.2.1 บรรยายและอธิบายโดยใช้สื่อการสอน
3.2.2 การให้นักศึกษาปฏิบัติงานเป็นรายบุคคลและเป็นกลุ่มบางครั้งเพื่อแลกเปลี่ยนแนวคิดซึ่งกันและกัน
3.3.1   สอบกลางภาค  โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์และสังเคราะห์
3.3.2   สอบปลายภาค  โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์และสังเคราะห์
            3.3.3   วัดผลจากการประเมินชิ้นงานเป็นรายบุคคล
            3.3.4   สังเกตพฤติกรรมการทำงานเป็นรายบุคคล
4.1.1 สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
4.1.2 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4.2.1 มอบหมายงานรายบุคคล
4.2.2 การนำเสนอผลงานเป็นรายบุคคล
4.3.1 ประเมินผลงานรายบุคคล
4.3.2 ประเมินผลงานจากการนำเสนอผลงานการทำงานเป็นรายบุคคล
5.1.1 สามารถเลือกใช้วิธีการและเครื่องมือสื่อสารที่เหมาะสม
5.1.2 สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม
5.2.1 มอบหมายงานให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จาก หนังสือ วารสาร เอกสาร บทความ งานวิจัยที่ได้มาจากเว็บไซต์ จากแหล่งที่มาข้อมูลที่น่าเชื่อถือ
5.2.2 นำเสนอโดยรูปแบบและเทคโนโลยีที่เหมาะสม
มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ
บรรยาย ยกตัวอย่างปฏิบัติงาน ปฏิบัติงานตามกระบวนการวิจัย แนวคิดทฤษฎี
สอบกลางภาค สอบปลายภาค ด้วยข้อสอบที่เน้นการวัดหลักการและทฤษฏี
ประเมินจากการปฏิบัติงาน ในชั้นเรียนและการนำเสนอผลงานนอกห้องเรียนต่อสาธารณชนพร้อมทั้งให้สาธารณะชนได้ประเมินติติงผลงานของนักศึกษาส่วนหนึ่ง
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
ไม่มีข้อมูล
เกสร สุนทรศรี. งานเสื้อผ้าและการแต่งกาย, 2541.
ดนัย เรียบสกุล.การพัฒนากระบวนการออกแบบชุดประจำชาติไทย สำหรับการนำเสนอระดับนานาชาติ .บทความวิจัย.วารสารไทยคดีศึกษา.กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์,2556.
ทวีศักดิ์ มูลสวัสดิ์.การศึกษาเพื่อพัฒนารูปแบบเครื่องประดับพลอยเนื้ออ่อนของวิสาหกิจชุมชนกาญจนบุรี เพื่อขยายโอกาสทางธุรกิจ.รายงานการวิจัยฉบับย่อ,2554.
นพวรรณ หมั้นทรัพย์. ออกแบบเบื้องต้น. เชียงใหม่ :บริษัทนครฟิลม์อินเตอร์กรุฟจำกัด, 2551.
ผกา คุโรวาท. ประวัติเครื่องแต่งกาย. กรุงเทพฯอมรการพิมพ์, 2535.
ศูนย์สร้างสรรค์การออกแบบ. ความคิดสร้างสรรค์ในไทย. งานสัมมนา กรุงเทพฯ, 9 มิย. 51.
oursewares.mju.ac.th:81/e-learning49/ca519/Chapter1/unit1.htm
รจนา ชื่นศิริกุลชัย. อัตลักษณ์แฟชั่นผ้าสีฟ้าธรรมชาติจากเมล็ดคอคอเด๊าะ. รายงานการวิจัย. เครือข่ายบริหารการวิจัยภาคเหนือตอนบน, 2553.
รจนา ชื่นศิริกุลชัย. การสร้างนักออกแบบกลุ่มวิสาหกิจชุมชนให้มีความเป็นอัตลักษณ์ล้านนาต่อการพัฒนาแฟชั่นในระบบเศรษฐกิจเชิงสร้างสรรค์ รายงานการวิจัย.สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, 2557.
รจนา ชื่นศิริกุลชัย.ผลิตภัณฑ์เคหะสิ่งทอสีธรรมชาติจากว่านยาอูเนะสู่ตลาดญี่ปุ่น. รายงานการวิจัย.สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. 2559.
ไม่มี
เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับหัวข้อในการทำรายงาน
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาไว้ดังนี้

การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน

แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์ ดังนี้
2.1 การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน
2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้
3.1 สนทนากลุ่มการจัดการเรียนการสอน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้
5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2 เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์