จิตวิทยาเพื่อการดำเนินชีวิตและการทำงาน
Psychology for Living and Work
1. เข้าใจธรรมชาติของพฤติกรรมมนุษย์
2. เข้าใจพฤติกรรมต่างๆของตนเองและผู้อื่นเพื่อสามารถปรับตัวอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข
3. สามารถนำความรู้ทางจิตวิทยาไปใช้ในการทำงานอยางมีประสิทธิภาพและมีความสุข
4. เห็นความสำคัญของจิตวิทยาและนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้
พัฒนาสื่อการเรียนการสอน
ศึกษาความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต การจัดการอารมณ์ ความเครียดและสุขภาพจิต การเข้าใจและเห็นคุณค่าในตัวเอง แรงจูงใจในการเรียนรู้และการทำงาน สัมพันธภาพในการทำงาน การบริหาร ความขัดแยง ตลอดจนการปรับตัวในสังคมและการทำงาน เพื่อที่จะสามารถใช้ชีวิตในสังคมและการประกอบ อาชีพได้อย่างมีความสุข
1. อาจารย์ประจำรายวิชาให้นักศึกษาติดต่อโดยตรงและติดต่อสื่อสารผ่านทางสื่ออิเล็คทรอนิกส์
2. อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการและความเหมาะสม
2. อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการและความเหมาะสม
1. ปฏิบัติตนตามหลักคุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ
2. สามารถแก้ปัญหาด้านคุณธรรม จริยธรรมและวิชาชีพโดยคำนึงถึง สิทธิมนุษยชน ค่านิยมพื้นฐาน และจรรยาบรรณวิชาชีพ
3. ความรับผิดชอบและซื่อสัตย์สุจริตต่อหน้าที่ ทั้งในด้านวิชาการ วิชาชีพ ชุมชน และสังคม
4. เป็นแบบอย่างที่ดีต่อผู้อื่นทั้งในด้านการดำรงตนและการปฏิบัติงาน
2. สามารถแก้ปัญหาด้านคุณธรรม จริยธรรมและวิชาชีพโดยคำนึงถึง สิทธิมนุษยชน ค่านิยมพื้นฐาน และจรรยาบรรณวิชาชีพ
3. ความรับผิดชอบและซื่อสัตย์สุจริตต่อหน้าที่ ทั้งในด้านวิชาการ วิชาชีพ ชุมชน และสังคม
4. เป็นแบบอย่างที่ดีต่อผู้อื่นทั้งในด้านการดำรงตนและการปฏิบัติงาน
บรรยาย ตั้งคำถาม อภิปรายกลุ่ม
วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์
วิเคราะห์ตนเองและผู้อื่นเกี่ยวกบประเด็นจริยธรรม
วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์
วิเคราะห์ตนเองและผู้อื่นเกี่ยวกบประเด็นจริยธรรม
พฤติกรรมการเข้าเรียนและการมีส่วนร่วมในกิจกรรม
ส่งงานที่ได้รับมอบหมายตรงเวลา
ประเมินผลการอภิปรายกลุ่ม วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์
ประเมินจากการอ้างอิงอยางเหมาะสมและถูกต้องของรายงาน
ประเมินร่วมกันระหว่างผู้สอนและผู้เรียน
ส่งงานที่ได้รับมอบหมายตรงเวลา
ประเมินผลการอภิปรายกลุ่ม วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์
ประเมินจากการอ้างอิงอยางเหมาะสมและถูกต้องของรายงาน
ประเมินร่วมกันระหว่างผู้สอนและผู้เรียน
1. มีความรู้ความเข้าใจในหลักการและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับจิตวิทยาในการดำเนินชีวิตและทำงาน
2. มีความรู้และความเข้าใจในสาระสำคัญของจิตวิทยาและการนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตและการทำงานได้อย่างถูกต้องเหมาะสมและมีความสุข
3. มีทักษะในการแสวงหาความรู้ที่เกี่ยวข้องกับจิตวิทยาการดำเนินชีวิตและการทำงาน
4. มีทักษะในการวางแผนการดำเนินชีวิต การปรับตัวและการแก้ปัญหาชีวิตและการทำงาน
2. มีความรู้และความเข้าใจในสาระสำคัญของจิตวิทยาและการนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตและการทำงานได้อย่างถูกต้องเหมาะสมและมีความสุข
3. มีทักษะในการแสวงหาความรู้ที่เกี่ยวข้องกับจิตวิทยาการดำเนินชีวิตและการทำงาน
4. มีทักษะในการวางแผนการดำเนินชีวิต การปรับตัวและการแก้ปัญหาชีวิตและการทำงาน
บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การทำงานกลุ่ม
วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์ การมอบหมายงาน
วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์ การมอบหมายงาน
ทดสอบย่อย
ทดสอบกลางภาคและปลายภาค
การตอบคำถาม
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
ทดสอบกลางภาคและปลายภาค
การตอบคำถาม
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
1. ตระหนักรู้ในศักยภาพของตน เพื่อพัฒนาตนเองให้มีความสามารถที่นำไปสู่การแสวงหาความรู้ที่มีประสิทธิภาพ
2. สามารถสืบค้น ทำความเข้าใจ วิเคราะห์ และประเมินขอ้มูล แนวคิด และหลักฐานใหม่ๆจากแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย และนำขอ้มูลที่ได้ไปใช้ในการแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ
3. สามารถใช้ทักษะและความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในเนื้อหาสาระทางวิชาการ เพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่มีคุณภาพในการทำงาน
4. สามารถพัฒนาวิธีการแก้ไขปัญหาที่มีประสิทธิภาพสอดคล้องกับสถานการณ์และบริบททางสังคมที่ เปลี่ยนไปโดยคำนึงถึงความรู้และผลกระทบจากการตัดสินใจ
2. สามารถสืบค้น ทำความเข้าใจ วิเคราะห์ และประเมินขอ้มูล แนวคิด และหลักฐานใหม่ๆจากแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย และนำขอ้มูลที่ได้ไปใช้ในการแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ
3. สามารถใช้ทักษะและความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในเนื้อหาสาระทางวิชาการ เพื่อให้เกิดผลลัพธ์ที่มีคุณภาพในการทำงาน
4. สามารถพัฒนาวิธีการแก้ไขปัญหาที่มีประสิทธิภาพสอดคล้องกับสถานการณ์และบริบททางสังคมที่ เปลี่ยนไปโดยคำนึงถึงความรู้และผลกระทบจากการตัดสินใจ
บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การทำงานกลุ่ม วิเคราะห์พฤติกรรมมนุษย์
การตอบคำถาม
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
1. มีปฏิสัมพันธ์อย่างสร้างสรรค์กับบุคคลที่เกี่ยวข้อง
2. สามารถทำงานเป็นทีมในบทบาทผู้นำ และสมาชิกกลุ่มในบริบทหรือสถานการณ์ที่ แตกต่างกัน
3. สามารถแสดงออกซึ่งภาวะผู้นำในการผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดี ในสถานการณ์ที่ หลากหลายและสถานการณ์ เฉพาะหน้า
4. มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่อสังคม และรับผิดชอบในการพัฒนาตนเอง องค์การ และสังคมอย่างต่อเนื่อง
2. สามารถทำงานเป็นทีมในบทบาทผู้นำ และสมาชิกกลุ่มในบริบทหรือสถานการณ์ที่ แตกต่างกัน
3. สามารถแสดงออกซึ่งภาวะผู้นำในการผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ดี ในสถานการณ์ที่ หลากหลายและสถานการณ์ เฉพาะหน้า
4. มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่อสังคม และรับผิดชอบในการพัฒนาตนเอง องค์การ และสังคมอย่างต่อเนื่อง
บรรยายร่วมกับอภิปราย ตั้งคำถาม การทำงานกลุ่ม นำเสนอผลงาน
การตอบคำถาม
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
1. สามารถสื่อสารทั้งการฟัง พูด เขียน ทำรายงานและนำเสนอได้อย่างมีประสิทธิภาพ
2 มีทักษะในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการิเคราะห์ แปลความหมาย และนำเสนอข้อมูลสารสนเทศเกี่ยวกับจิตวิทยา
3สามารถสืบค้นข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตเพื่อทำรายงาน เตรียมและนำเสนอโดยใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม
2 มีทักษะในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการิเคราะห์ แปลความหมาย และนำเสนอข้อมูลสารสนเทศเกี่ยวกับจิตวิทยา
3สามารถสืบค้นข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตเพื่อทำรายงาน เตรียมและนำเสนอโดยใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม
บรรยายร่วมกับ อภิปราย การวิเคราะห์พฤติกรรม การถอดบทเรียน การทำงานกลุ่ม มอบหมายงาน การนำเสนอ
รายงาน
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
การนำเสนองาน/นำเสนอผลการอภิปรายและผลการวิเคราะห์
กิจกรรมที่ | ผลการเรียนรู้ * | วิธีการประเมินผลนักศึกษา | สัปดาห์ที่ประเมิน | สัดส่วนของการประเมินผล |
---|---|---|---|---|
1 | 1.1-4.6 6.1-6.7 5.1-7.6 | สอบกลางภาค ทดสอบย่อย สอบปลายภาค | 9 15 17 | 30% 10% 20% |
2 | 1.1-7.6 1.5-1.7 2.5 4.1-4.6 6.5-6.7 4.1-4.7 6.1-6.7 | การมีส่วนร่วมอภิปราย/การตอบคำถาม การวิเคราะห์และการนำเสนอ การทำรายงาน/งานกลุ่มและผลงาน และการนำเสนอ | ตลอดภาคการศึกษา | 30% |
3 | 1.1–7.6 | การเข้าชั้นเรียน การมีส่วนร่วมกิจกรรม | ตลอดภาคการศึกษา | 10% |
อรอนงค์ นิยมธรรม. (2560). จิตวิทยาเพื่อการดำเนินชีวิตและการทำงาน. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ตาก.
กรมสุขภาพจิต. (2547). รายงานวิจัยพัฒนาแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์เด็ก. กรุงเทพฯ: กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
กันยา สุวรรณแสง. (2538). จิตวิทยาทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: อักษรพิทยา.
กานดา จันทร์แย้ม . (2546). จิตวิทยาอุตสาหกรรมเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
จรรจา สุวรรณทัต . (2535). “ความรู้เบือ้งต้นเกี่ยวกับจิตวิทยา” ใน เอกสารการสอนชุดวิชา จิตวิทยาทั่วไป หน่วยที่ 1. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิ
ราช.
จุมพล หนิมพานิช. (2545). “ การจูงใจ” ใน เอกสารชุดวิชาองค์การและการจัดการ หน่วยที่ 9 – 15. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิ
ราช.
----------. (2539). “หน่วยที่ 4 ปัจจัยทางชีวภาพ จิตวิทยา สังคมวิทยาและวัฒนธรรมที่กา หนดพฤติกรรม มนุษย์” เอกสารการสอนชุดวิชาพฤติกรรม
มนุษย์.นนทบุรี:โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จารุวดี บุณยารมย์. (2541). การเปรียบเทียบผลของกิจกรรมกลุ่มและการให้คำ ปรึกษาเป็นกลุ่ม แบบยึดบคุ คลเป็นศูนย์กลางที่มีต่อความภาคภูมิใจในตนเองของผ้ รับการสงเคราะห์ในสถานคุ้มครองและพัฒนาอาชีพบ้านเกร็ดตระการ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (จิตวิทยาการแนะแนว). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
ชนินทร์ ชุณหพนั ธรักษ์. (2545). “ ความสัมพันธ์ระหวางบุคคลกับความขัดแยง้” ใน เอกสาร ชุดวิชาองค์การและการจัดการ หน่วยที่ 9 - 15. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี:
โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
ถวิล ธาราโรจน์ และศรัณย์ ดา ริสุข. (2540). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
ทรงพล ภูมิพัฒน์. (2538). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: SR printing.
ธีระ ชัยยุทธยรรยง. (2544. กมุ ภาพันธ์). ”การสร้างเสริมความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเอง”. วารสาร การศึกษา กทม. 24(5): 19 – 26.
นันทนา วงษ์อินทร์. (2543). การพัฒนาอารมณ์. ใน รวมบทความทางวิชาการ EQ. บรรณาธิการ โดย อัจฉรา สุขารมณ์, วิลาสลักษณ์ ชววัลลี และอรพินทร์ ชูชม.
หน้า 136. กรุงเทพฯ:เดสก์ท็อป
ปรารถนา ช้อนแก้ว . (2542). การพัฒนาความภาคภูมิใจในตนเองของเยาวชนชายในสถานพินิจ และคุมครองเดก็ และเยาวชน จังหวัดระยอง โดยใช้กิจกรรมการ
ออกกำลงั กายเป็นสื่อ ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (จิตวิทยาพัฒนาการ). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิ โรฒ.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2553). ทฤษฎีจิตวิทยาพัฒนาการ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรรณราย ทรัพยะประภา. (2548). จิตวิทยาประยุกต์ในชีวิตและการทำงาน. . กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนูญ ตนะวัฒนา. (2539). จิตวิทยาพัฒนาชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ธีรพงษ์การพิมพ์. มลัลิกา ต้นสอน. (2544). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพ : ด่านสุทธาการ
พิมพ์.
โยธิน ศนัสนยทุธ และคณะ. (2533). จิตวิทยา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศูนยส่งเสริมวิชาการ.
รัศมี โพนเมืองหล้า. (2543). การศึกษาการเห็นคุณค่าในตนเองของเดก็ ปัญญาเลิศ ที่มีผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนต่ำกว่าความสามารถที่แท้จริงจากการจัดกิจกรรม
สัมพันธ์. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาพิเศษ). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ราชบณัฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
เรียม ศรีทอง. (2540). มนุษยสัมพันธ์มิติใหม่แห่งการสร้างมนุษยสัมพันธ์ที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนว คณะครุศาสตร์สถาบันราชภัฏ
สวนดุสิต.
โรเบิร์ต อี. ซลั เวอร์แมน. (2539). จิตวิทยาทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: เนติกลุ การพิมพ์.
วิจิตร อาวะกลุ . (2542). เทคนิคมนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: โอเอสพริ้นติ้งเฮาส์.
วิชัย แหวนเพชร. (2543). มนุษยสัมพันธ์ในการบริหารอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: ธรรมกมล. วิภาพร มาพบสุข. (2543). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
วีรวัฒน์ ปันนิตามัย. (2551). เชาว์อารมณ์ (EQ) ดัชนีวัดความสุขและ ความสำเร็จของชีวิต. พิมพ์ ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สำนกัพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชา จันทน์เอม. (2535). จิตวิทยาทั่วไป ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช. สุพานี สฤษฏ์วานิช. (2552). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่:
แนวคิดและทฤษฏี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภา มาลากุล ณ อยุธยา และยงยุทธ์ วงศ์ภิรมยศานติ์. (2535). “พื้นฐานทางสรีระของพฤติกรรม อิทธิพล ของพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม” ใน เอกสารการสอนชุด
วิชาจิตวิทยาทั่วไป หน่วยที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 7. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุรพล พะยอมแย้ม. (2545). จิตวิทยาอุตสาหกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กาญจนบุรี: ธรรมเมธี – สหายพัฒนาการพิมพ์.
สุรางค์ โคว้ ตระกูล. (2537). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรทัยั ชื่นมนุษย์ และคณะ. (2535). จิตวิทยาทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Bernstein , Douglass A. and others. (1994). Psychology. 3rd ed., Geneva: Houghton Miffin Company. Bootzin , Richard R. and others. (1986).
Psychology today : An introduction. 6th ed., NY: McGraw – Hill Publishing Company.
Bourne , Lyle E. & Ekstrand , Bruce R. (1982). Psychology. 4th ed., NY: CBS college Publishing.
Bower , Gardon H. and others. (1987). Principle of Psychology today. NY: Random House , Inc.
Carlson , Meil R. (1990). Psychology: The science of behavior. 3rd ed., Boston : Allyn and Bacon , Inc. Coon , Dennis. (1994). Essentials of
Psychology: Exploration and Application. 6th ed., NY : West Publishing Company.
Cooper & Sawaf. (1997). Executive EQ Emotional Intelligence in Business. Tanner Ltd.
Coopersmith, S. (1981). SEI: Self – esteem Inventories. California: Psychologist Press.
Davidoff , Lindal. (1987). Introduction to Psychology. 3rd ed., NY: McGraw – Hill , Inc.
Feldman , Robert S. (1993). Understanding Psychology. 3rd ed., NY: McGraw – Hill, Inc.
Fisher, Ronald J. (1990). Needs Theory, Social Identity and an Eclectic Model of Conflict. In J.W. Burton (ed.), Conflict: Human Needs Theory.
London: MacMillan, 89 -112.
Girdano, Danial & Everly, George. (1979). Controlling Strees Tension: A Holistic.Engle.Wood Cliffs: Prentice Mall .
Goldman D. (1995). Emotional Intelligence; Why it can Matter More than IQ. New York: BantamBooks.
_________(1998). Working with emotional Intelligence. New York: Bantam Book.
Herzbreg, Frederick. (1959). The Motivation to Work. New York: John Willey and Sons Inc.
Lefton , Lester A. (1985). Psychology. 3rd ed., Boston : Allyn and Bacon , Inc.
Miner, John B. (1992). Industrial Organizational Psychology. NY: McGraw – Hill ,Inc.
Newman, Phillip R. & , Babara M. (1983). Principle of Psychology. Homewood Illinois: The
Plotnik , Rod. Introduction to Psychology. (1989). 2nd ed., NY: Newbery Award Records , Inc.
Podesta, Connie. (2001). Self – esteem and the 6-Second Secret. California: Corwin Press.
Richard H. and others. (1982). Principle of Psychology. NY: CBS College Publishing. .
Stephen P. (2001). Organizational Behavior. 9th ed. NJ : Printice – Hall Inc.
Robbin Stephen P; & Mater, J.D. (1997). Emotional Intelligence. Imagination, Cognition, and Personality. 9: 185 - 211.
Sasse, C.R. (1978). Person to Person. Illinois: Bennep.
Spector, Paul E. (2000). Industrial & Organizational Psychology: Research and Practice. NY : John Wiley & Sons.
Steer, R.W. & Porter, L. W. (1979). Motivation and Work Behavior. 4th ed. New York: McGraw-Hill.
Yelsma, Paul. & Yelsma ,Julie. (1998, April). “Self Esteem and Social Respect Within The High School,” The Journal of Social Psychology. 138
(4): 434 – 441. Dorsey Press.
กันยา สุวรรณแสง. (2538). จิตวิทยาทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: อักษรพิทยา.
กานดา จันทร์แย้ม . (2546). จิตวิทยาอุตสาหกรรมเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
จรรจา สุวรรณทัต . (2535). “ความรู้เบือ้งต้นเกี่ยวกับจิตวิทยา” ใน เอกสารการสอนชุดวิชา จิตวิทยาทั่วไป หน่วยที่ 1. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิ
ราช.
จุมพล หนิมพานิช. (2545). “ การจูงใจ” ใน เอกสารชุดวิชาองค์การและการจัดการ หน่วยที่ 9 – 15. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิ
ราช.
----------. (2539). “หน่วยที่ 4 ปัจจัยทางชีวภาพ จิตวิทยา สังคมวิทยาและวัฒนธรรมที่กา หนดพฤติกรรม มนุษย์” เอกสารการสอนชุดวิชาพฤติกรรม
มนุษย์.นนทบุรี:โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จารุวดี บุณยารมย์. (2541). การเปรียบเทียบผลของกิจกรรมกลุ่มและการให้คำ ปรึกษาเป็นกลุ่ม แบบยึดบคุ คลเป็นศูนย์กลางที่มีต่อความภาคภูมิใจในตนเองของผ้ รับการสงเคราะห์ในสถานคุ้มครองและพัฒนาอาชีพบ้านเกร็ดตระการ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (จิตวิทยาการแนะแนว). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
ชนินทร์ ชุณหพนั ธรักษ์. (2545). “ ความสัมพันธ์ระหวางบุคคลกับความขัดแยง้” ใน เอกสาร ชุดวิชาองค์การและการจัดการ หน่วยที่ 9 - 15. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี:
โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
ถวิล ธาราโรจน์ และศรัณย์ ดา ริสุข. (2540). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
ทรงพล ภูมิพัฒน์. (2538). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: SR printing.
ธีระ ชัยยุทธยรรยง. (2544. กมุ ภาพันธ์). ”การสร้างเสริมความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเอง”. วารสาร การศึกษา กทม. 24(5): 19 – 26.
นันทนา วงษ์อินทร์. (2543). การพัฒนาอารมณ์. ใน รวมบทความทางวิชาการ EQ. บรรณาธิการ โดย อัจฉรา สุขารมณ์, วิลาสลักษณ์ ชววัลลี และอรพินทร์ ชูชม.
หน้า 136. กรุงเทพฯ:เดสก์ท็อป
ปรารถนา ช้อนแก้ว . (2542). การพัฒนาความภาคภูมิใจในตนเองของเยาวชนชายในสถานพินิจ และคุมครองเดก็ และเยาวชน จังหวัดระยอง โดยใช้กิจกรรมการ
ออกกำลงั กายเป็นสื่อ ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (จิตวิทยาพัฒนาการ). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิ โรฒ.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2553). ทฤษฎีจิตวิทยาพัฒนาการ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรรณราย ทรัพยะประภา. (2548). จิตวิทยาประยุกต์ในชีวิตและการทำงาน. . กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มนูญ ตนะวัฒนา. (2539). จิตวิทยาพัฒนาชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ธีรพงษ์การพิมพ์. มลัลิกา ต้นสอน. (2544). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพ : ด่านสุทธาการ
พิมพ์.
โยธิน ศนัสนยทุธ และคณะ. (2533). จิตวิทยา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศูนยส่งเสริมวิชาการ.
รัศมี โพนเมืองหล้า. (2543). การศึกษาการเห็นคุณค่าในตนเองของเดก็ ปัญญาเลิศ ที่มีผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนต่ำกว่าความสามารถที่แท้จริงจากการจัดกิจกรรม
สัมพันธ์. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาพิเศษ). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ราชบณัฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
เรียม ศรีทอง. (2540). มนุษยสัมพันธ์มิติใหม่แห่งการสร้างมนุษยสัมพันธ์ที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนว คณะครุศาสตร์สถาบันราชภัฏ
สวนดุสิต.
โรเบิร์ต อี. ซลั เวอร์แมน. (2539). จิตวิทยาทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: เนติกลุ การพิมพ์.
วิจิตร อาวะกลุ . (2542). เทคนิคมนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: โอเอสพริ้นติ้งเฮาส์.
วิชัย แหวนเพชร. (2543). มนุษยสัมพันธ์ในการบริหารอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: ธรรมกมล. วิภาพร มาพบสุข. (2543). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.
วีรวัฒน์ ปันนิตามัย. (2551). เชาว์อารมณ์ (EQ) ดัชนีวัดความสุขและ ความสำเร็จของชีวิต. พิมพ์ ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สำนกัพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุชา จันทน์เอม. (2535). จิตวิทยาทั่วไป ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช. สุพานี สฤษฏ์วานิช. (2552). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่:
แนวคิดและทฤษฏี. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภา มาลากุล ณ อยุธยา และยงยุทธ์ วงศ์ภิรมยศานติ์. (2535). “พื้นฐานทางสรีระของพฤติกรรม อิทธิพล ของพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม” ใน เอกสารการสอนชุด
วิชาจิตวิทยาทั่วไป หน่วยที่ 2. พิมพ์ครั้งที่ 7. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุรพล พะยอมแย้ม. (2545). จิตวิทยาอุตสาหกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กาญจนบุรี: ธรรมเมธี – สหายพัฒนาการพิมพ์.
สุรางค์ โคว้ ตระกูล. (2537). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรทัยั ชื่นมนุษย์ และคณะ. (2535). จิตวิทยาทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Bernstein , Douglass A. and others. (1994). Psychology. 3rd ed., Geneva: Houghton Miffin Company. Bootzin , Richard R. and others. (1986).
Psychology today : An introduction. 6th ed., NY: McGraw – Hill Publishing Company.
Bourne , Lyle E. & Ekstrand , Bruce R. (1982). Psychology. 4th ed., NY: CBS college Publishing.
Bower , Gardon H. and others. (1987). Principle of Psychology today. NY: Random House , Inc.
Carlson , Meil R. (1990). Psychology: The science of behavior. 3rd ed., Boston : Allyn and Bacon , Inc. Coon , Dennis. (1994). Essentials of
Psychology: Exploration and Application. 6th ed., NY : West Publishing Company.
Cooper & Sawaf. (1997). Executive EQ Emotional Intelligence in Business. Tanner Ltd.
Coopersmith, S. (1981). SEI: Self – esteem Inventories. California: Psychologist Press.
Davidoff , Lindal. (1987). Introduction to Psychology. 3rd ed., NY: McGraw – Hill , Inc.
Feldman , Robert S. (1993). Understanding Psychology. 3rd ed., NY: McGraw – Hill, Inc.
Fisher, Ronald J. (1990). Needs Theory, Social Identity and an Eclectic Model of Conflict. In J.W. Burton (ed.), Conflict: Human Needs Theory.
London: MacMillan, 89 -112.
Girdano, Danial & Everly, George. (1979). Controlling Strees Tension: A Holistic.Engle.Wood Cliffs: Prentice Mall .
Goldman D. (1995). Emotional Intelligence; Why it can Matter More than IQ. New York: BantamBooks.
_________(1998). Working with emotional Intelligence. New York: Bantam Book.
Herzbreg, Frederick. (1959). The Motivation to Work. New York: John Willey and Sons Inc.
Lefton , Lester A. (1985). Psychology. 3rd ed., Boston : Allyn and Bacon , Inc.
Miner, John B. (1992). Industrial Organizational Psychology. NY: McGraw – Hill ,Inc.
Newman, Phillip R. & , Babara M. (1983). Principle of Psychology. Homewood Illinois: The
Plotnik , Rod. Introduction to Psychology. (1989). 2nd ed., NY: Newbery Award Records , Inc.
Podesta, Connie. (2001). Self – esteem and the 6-Second Secret. California: Corwin Press.
Richard H. and others. (1982). Principle of Psychology. NY: CBS College Publishing. .
Stephen P. (2001). Organizational Behavior. 9th ed. NJ : Printice – Hall Inc.
Robbin Stephen P; & Mater, J.D. (1997). Emotional Intelligence. Imagination, Cognition, and Personality. 9: 185 - 211.
Sasse, C.R. (1978). Person to Person. Illinois: Bennep.
Spector, Paul E. (2000). Industrial & Organizational Psychology: Research and Practice. NY : John Wiley & Sons.
Steer, R.W. & Porter, L. W. (1979). Motivation and Work Behavior. 4th ed. New York: McGraw-Hill.
Yelsma, Paul. & Yelsma ,Julie. (1998, April). “Self Esteem and Social Respect Within The High School,” The Journal of Social Psychology. 138
(4): 434 – 441. Dorsey Press.
http://www.riclib.nrct.go.th/
http://www.library.tu.ac.th/
http://www.lib.swu.ac.th/
http://www.hs.chula.ac.th/
http://www.library.tu.ac.th/
http://www.lib.swu.ac.th/
http://www.hs.chula.ac.th/
นักศึกษาประเมินผู้สอนและประเมินรายวิชา
นักศึกษาเป็นผู้สะท้อนคิด (Reflective Journal)
การสังเกตพฤติกรรมผู้เรียน
ผลงานและการนำเสนอ
ผลการทดสอบ
ปรับปรุงเนื้อหารายวิชาโดยใช้ Evidence Based
ปรับปรุงสื่อการเรียนการสอน
พัฒนางานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
ใช้หลักการประเมินตามสภาพจริง (Authentic Assessment) พิจารณาความสัมพันธ์ระหว่าง พฤติกรรมการเรียน ผลงาน และผลการทดสอบ ร่วมกับให้นักศึกษาตรวจสอบผลการเรียนรู้ของตนเองและ ประเมินตนเอง
1. ปรับปรุงรายวิชาทุก 3-5 ปี
2. สัมมนาผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกเพื่อหาแนวทางในการวางแผนปรับปรุงรายวิชา