เทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวพืช

Postharvest Technology of Plant

เมื่อนักศึกษาเรียนรายวิชานี้แล้ว นักศึกษามีสมรรถนะที่ต้องการในด้านต่าง ๆ ดังนี้
        1.1 อธิบายความสำคัญและขอบเขตของวิชาเทคโนโลยีกลีงการเก็บเกี่ยวพืช
        1.2 อธิบายการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและชีวเคมีที่สำคัญหลังการเก็บเกี่ยวพืช
        1.3 ระบุปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพและอายุการเก็บรักษา
        1.4 นำความรู้และทักษะเกี่ยวกับดัชนีและวิธีการเก็บเกี่ยวไปใช้ในการทำงานจริงได้
        1.5 อธิบายการเก็บรักษาด้วยวิธีการต่าง ๆ
        1.6 บอกวิธีการตรวจสอบคุณภาพและมาตรฐานของผลผลิต
        1.7 เห็นคุณค่าของเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวพืช
ปรับปรุงเนื้อหาวิชาให้ทันกับเทคโนโลยีใหม่ ๆ ที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวพืช
         ศึกษาและฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับความสำคัญและขอบเขตของเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยว  การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและชีวเคมี  ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพและอายุการเก็บรักษา  ดัชนีและวิธีการเก็บเกี่ยว  การควบคุมศัตรูพืช การปฏิบัติการหลังการเก็บเกี่ยว เก็บรักษาด้วยวิธีการต่างๆ ตลอดจนวิธีการตรวจสอบคุณภาพและมาตรฐานของผลผลิต
จำนวนชั่วโมงที่อาจารย์ให้คำปรึกษาและแนะนำทางวิชาการแก่นักศึกษา   2  ชั่วโมงต่อสัปดาห์
š 1.1 มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม
š 1.2 มีจรรยาบรรณทางวิชาการหรือวิชาชีพ
˜ 1.3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลาและความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและสิ่งแวดล้อม
š 1.4 เคารพสิทธิในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
  -สอดแทรกหรือยกตัวอย่างประกอบในขณะที่สอนเนื้อหา โดยสอดแทรกเรื่องคุณธรรม จริยธรรม การรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม
- กำหนดหลักเกณฑ์ต่างๆ เช่น ให้เข้าห้องเรียนตรงเวลาและเข้าเรียนอย่างสม่ำเสมอ
- ให้งานมอบหมายและกำหนดเวลาส่งงานมอบหมายตามเวลาที่กำหนด
- ร้อยละ 90 ของนักศึกษา เข้าเรียนตรงเวลา
- ร้อยละ 95 ของนักศึกษา ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่อาจารย์ผู้สอนกำหนด
- ไม่มีการทุจริตในการสอบ
- มีวินัยต่อการเรียน ส่งงานที่ได้รับมอบหมายตรงตามเวลาที่กำหนด
˜ 2.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา
š 2.2 สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาวิชาที่ศึกษา
˜ 2.3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
-  ใช้การสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ได้แก่ การสอนบรรยายร่วมกับการสื่อสารสองทาง โดยเน้นให้นักศึกษาหาทางค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติม การสอนแบบร่วมมือกันเรียนรู้ (Co-Operative   Learning) การสอนแบบศึกษาด้วยตนเอง การค้นคว้าทางอินเตอร์เน็ต การสอนแบบ e-Learning  เป็นต้น 
- มอบหมายงานให้นักศึกษาไปค้นคว้าเพิ่มเติมและจัดทำเป็นรายงานตลอดจนนำเสนอรายงานในชั้นเรียน
        -  ทดสอบโดยข้อเขียนในการการสอบย่อย สอบกลางภาค และสอบปลายภาค
        -  การประเมินผลจากรายงานที่ได้รับมอบหมาย
        - ประเมินผลจากการมีส่วนร่วมในชั้นเรียน
˜ 3.1 มีทักษะปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ
š 3.2 มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างมีระบบ
- การสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem Based Learning : PBL)
          - ฝึกตอบปัญหาในชั้นเรียนและการแสดงความคิดเห็นต่อปัญหา และระดมสมองในการแก้ไขปัญหา จากกรณีศึกษาตามประเด็นปัญหาที่กำหนดไว้แล้ว โดยแบ่งนักศึกษาเป็นกลุ่ม ภายในกลุ่มจะต้องกำหนดแนวทางไปสู่การแก้ปัญหาหรือเสนอแนวทางปฏิบัติที่มีความน่าเชื่อถือและความ เป็นไปได้
           - ฝึกให้วิเคราะห์ปัญหาจากกรณีศึกษาที่มีผู้ศึกษาไว้แล้ว โดยให้ไปค้นคว้าจากเอกสารต่าง ๆ รวมการค้นคว้าจากฐานข้อมูล
- ทดสอบโดยข้อเขียน และสังเกตพฤติกรรมการมีส่วนร่วมในการอภิปรายปัญหาในชั้นเรียน
- ดูจากรายงาน การนำเสนอรายงานและการมีส่วนร่วมในการเสนอข้อคิดเห็นในชั้นเรียน
š 4.1  มีมนุษยสัมพันธ์และมารยาทสังคมที่ดี
š 4.2  มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ
š 4.3 สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม
˜ 4.4  สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
- มอบหมายงานกลุ่มและมีการเปลี่ยนกลุ่มทำงานตามกิจกรรมที่มอบหมาย เพื่อให้นักศึกษาทำงานได้กับผู้อื่น โดยไม่ยึดติดกับเฉพาะเพื่อนที่ใกล้ชิด
- ให้นักศึกษาแบ่งงานและกำหนดความรับผิดชอบของแต่ละคนในการทำงานกลุ่ม อย่างชัดเจน
- ประเมินการมีส่วนร่วมในชั้นเรียน
 - ประเมินความรับผิดชอบจากรายงานกลุ่มของนักศึกษา
- ประเมินจากกระบวนการทำงาน และผลงานที่ทำเป็นกลุ่มหรือโครงงาน
- ให้นักศึกษาประเมินสมาชิกในกลุ่ม ทั้งด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและด้านความรับผิดชอบ
š 5.1 สามารถเลือกใช้วิธีการและเครื่องมือสื่อสารที่เหมาะสม
˜ 5.2 สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่าง
เหมาะสม
š 5.3 สามารถใช้ภาษาไทยหรือต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ
นักศึกษาใช้ภาษา ที่ถูกต้อง ชัดเจนและกระชับ
- ในการค้นคว้านั้น ส่วนหนึ่ง นักศึกษาจะต้องค้นคว้าจากวารสารหรือฐานข้อมูลที่เป็นภาษาอังกฤษอย่างน้อย 1 เรื่อง
- กำหนดให้มีการนำเสนอในรูปแบบของ Power Point
ในการเขียนรายงานและการนำเสนอในชั้นเรียน
- ประเมินจากการนำเสนอข้อมูลอย่างเป็นระบบ โดยอาจนำเสนอในรูปของตัวเลข กราฟหรือตาราง
 
6.1 สามารถปฏิบัติงานได้ด้วยตนเอง
6.2 สามารถปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องแม่นยำ
6.3 สามารถปฏิบัติงานได้โดยอัตโนมัติเป็นธรรมชาติ
วิชานี้ไม่เน้นทักษะด้านนี้
วิชานี้ไม่เน้นทักษะด้านนี้
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 1.คุณธรรมจริยธรรม 2.ความรู้ 3.ทักษะทางปัญญา 4.ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ 5.ทักษะการวิเคราะห์ เชิงตัวเลขและการใช้ เทคโนโลยีสารสนเทศ ุ6.ด้านทักษะพิสัย
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา 1 มีจิตสำนึกสาธารณะและตระหนักในคุณค่าของคุณธรรม จริยธรรม 2 มีจรรยาบรรณทางวิชาการหรือวิชาชีพ 3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลาและความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและสิ่งแวดล้อม 4 เคารพสิทธิในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ 1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา 2 สามารถติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยีของสาขาวิชาที่ศึกษา 3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง 1 มีทักษะปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ 2 มีทักษะในการนำความรู้มาคิดและใช้อย่างมีระบบ 1 มีมนุษย์สัมพันธ์และมารยาทสังคมที่ดี 2 มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตามได้อย่างมีประสิทธิภาพ 3 สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งได้อย่างเหมาะสม 4 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม 1 สามารถเลือกใช้วิธีการและเครื่องมือสื่อสารที่เหมาะสม 2 สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่าง เหมาะสม 3 สามารถใช้ภาษาไทยหรือต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ 1 สามารถปฏิบัติงานได้ด้วยตนเอง 2 สามารถปฏิบัติงานได้อย่างถูกต้องแม่นยำ 3 สามารถปฏิบัติงานได้โดยอัตโนมัติเป็นธรรมชาติ
1 21011450 เทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวพืช
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 1.3 มีวินัย ขยัน อดทน ตรงต่อเวลาและความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและสิ่งแวดล้อม 2.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา การเข้าชั้นเรียน การส่งรายงานตรงเวลา การแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน 1-15 5%
2 4.4 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม การมีส่วนร่วมกิจกรรมในชั้นเรียน ทุกสับดาห์ 5 %
3 2.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา 2.3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง การทดสอบย่อย สอบกลางภาค สอบปลายภาค การทดสอบย่อย ทุกสัปดาห์ สอบกลางภาค ตามปฏิฑืนการศึกษาของมหาวิทยาลัย สอบปลายภาค ตามปฏิทินการศึกษาของมหาวิทยาลัย การทดสอบย่อย 15 % สอบกลางภาค 15 % สอบปลายภาค 15 %
4 2.1 มีความรู้และความเข้าใจทั้งด้านทฤษฎีและหลักการปฏิบัติในเนื้อหาที่ศึกษา 2.3 สามารถบูรณาการความรู้ที่ศึกษากับความรู้ในศาสตร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง 4.4 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม 5.2 สามารถสืบค้น ศึกษา วิเคราะห์ และประยุกต์ใช้เทคโนโลยีเพื่อแก้ไขปัญหาอย่างเหมาะสม 1. การทำบทปฏิบัติการ และ นำเสนองาน/การรายงาน บทปฏิบัติการ 2. การนำเสนองานมอบหมาย PBL 1. การทำบทปฏิบัติการ และ นำเสนองาน/การรายงาน บทปฏิบัติการ ทุกสัปดาห์ 2. การนำเสนองานมอบหมาย PBL สัปดาห์ที่ 14 - 16 1. การทำบทปฏิบัติการ และ นำเสนองาน/การรายงาน บทปฏิบัติการ 30 % 2. การนำเสนองานมอบหมาย PBL 15 %
จริงแท้  ศิริพานิช. 2541. สรีรวิทยาและเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวผักและผลไม้. พิมพ์ครั้งที่ 2.
              สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.กรุงเทพฯ.396 หน้า.
กรมวิชาการเกษตร.  มปป.  ความต้องการไม้ผลเมืองร้อนของอเมริกา( ตอนที่2 ).แหล่งที่มา:
            http //www.doa.go.th
กรมส่งเสริมการเกษตร.  มปป. ภาชนะบรรจุอาหาร.กลุ่มงานเคหกิจเกษตร กองพัฒนาบริหารงาน
            เกษตร. แหล่งที่มา: http //www.doa.go.th/ library 
กรมส่งเสริมการเกษตร.  2541.  การปลูกแอปเปิล.แผ่นพับเผยแพร่ที่78.  ฝ่ายส่งเสริมเกษตรที่สูง.
            แหล่งที่มา: http //www.doae.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  การจัดทำมาตรฐานสินค้าเกษตร. สำนักบริการส่งออก. แหล่งที่มา
               http //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  โครงการพัฒนามะม่วง ฝรั่ง  สมุนไพร และเครื่องเทศฉายรังสี.
               สำนักบริการส่งออก .แหล่งที่มา:  http //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546. ชาวต่างชาติรับประทานมะม่วงกันอย่างไร. สำนักบริการส่งออก. 
               แหล่งที่มา: http //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  ตลาดกล้วยของไทยในต่างประเทศ.  สำนักบริการส่งออก. แหล่ง
            ที่มา: http //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  ไต้หวันประกาศแก้ไขกฎระเบียบการตรวจกักกันโรคพืชและห้าม
           การนำเข้าสินค้าเกษตรจากไทยจำนวน7 ชนิด.  สำนักบริการส่งออก.  แหล่งที่มา:  http   
           //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  มะขามหวาน.  สำนักบริการส่งออก. แหล่งที่มา:  http           
           //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  รายงานผลโครงการความช่วยเหลือผู้เชี่ยวชาญอิสราเอลสินค้าผัก
           และผลไม้สด.  สำนักบริการส่งออก.  แหล่งที่มา:  http //www.depthai.go.th
กรมส่งเสริมการส่งออก.  2546.  อนาคตของลำไยไทย.  สำนักบริการส่งออก.  แหล่งที่มา:
           http //www.depthai.go.th
กิตติพงษ์  ห่งรักษ์.  2542 .  ผักและผลไม้. ภาควิชาอุตสาหกรรมเกษตร  คณะเทคโนโลยี
            การเกษตร สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง. กรุงเทพฯ.  311 น.
เกตุอุไร  ทองเครือ.  2541.  การปลูกสับปะรด.  กรมส่งเสริมการเกษตร. แหล่งที่มา:
            http//www.doae.go.th /library 
จริงแท้  ศิริพานิช และธีรนุช  ร่มโพธิ์ภักดิ์.  2543.   การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวผักและผลไม้. 
           โรงพิมพ์ศูนย์ส่งเสริมและฝึกอบรมการเกษตรแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
            วิทยาเขตกำแพงแสน, นครปฐม.  90 น.                 
จิรา  ณ หนองคาย.  2531.  เทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวผัก ผลไม้ และดอกไม้.  สำนักพิมพ์แมส
            พับลิชชิง, กรุงเทพฯ.  272 น.
 จุไรรัตน์   แสงสวัสดิ์.  2541.  การปลูกฝรั่ง. กองส่งเสริมพืชสวน กรมส่งเสริมการเกษตร.แหล่ง
            ที่มา: http//www.doae.go.th/library 
เฉลิมเกียรติ   โภคาวัฒนา และภัสรา  ชวประดิษฐ์.  2541.  การผลิตข้าวโพดฝักอ่อน.  กรมส่งเสริม
          การเกษตร. แหล่งที่มา: http//www.doae.go.th/library 
เฉลิมเกียรติ   โภคาวัฒนา  ภัสรา  ชวประดิษฐ์  ปิยรัตน์  เขียนมีสุข และนิยมรัตน์  ไตรศรี.  2541.
          กระเจี๊ยบเขียว.  กรมส่งเสริมการเกษตร. แหล่งที่มา: http//www.doae.go.th/library
ดนัย    บุณยเกียรติ.  2540.  สรีรวิทยาหลังการเก็บเกี่ยวพืชสวน. คณะเกษตร  มหาวิทยาลัย
          เชียงใหม่.  เชียงใหม่.  222 น.
ดนัย    บุณยเกียรติ.  2543.  โรคหลังการเก็บเกี่ยวพืชสวน. คณะเกษตร  มหาวิทยาลัย
          เชียงใหม่.  เชียงใหม่. 156 น.
ดนัย    บุณยเกียรติ  และนิธิยา  รัตนาปนนท์.  2535.  การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยวผักและผลไม้.
          สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.  กรุงเทพฯ. 146 น.
นลินี  โหมาศวิน.  2546.  การส่งออกทุเรียนสดไปตลาดต่างประเทศ.  สำนักบริการส่งออก กรมส่ง
          เสริมการเกษตร.  แหล่งที่มา:  http //www.depthai.go.th
นลินี  โหมาศวิน.  2546.  ผู้นำเข้ามังคุดจากญี่ปุ่นเยือนไทย.  สำนักบริการส่งออก กรมส่งเสริม
          การเกษตร.  แหล่งที่มา:  http //www.depthai.go.th
นิธิยา  รัตนาปนนท์. 2537.  โภชนศาสตร์เบื้องต้น.  สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, กรุงเทพฯ.
นิธิยา  รัตนาปนนท์ และดนัย  บุณยเกียรติ.  2537.  การปฏิบัติภายหลังการเก็บเกี่ยวดอกไม้.
           สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, กรุงเทพฯ.  
ปุ่น  คงเจริญเกียรติ และสมพร  คงเจริญเกียรติ. 2541.  บรรจุภัณฑ์อาหาร.  บริษัทโรงพิมพ์หยี่
           เฮง จำกัด, กรุงเทพฯ.  358 น.
พัฒนา  นรมาศ.  2541.  การปลูกมะม่วง.  คำแนะนำที่ 43.  กรมส่งเสริมการเกษตร.  แหล่งที่มา  http
           //www.doae.go.th /library
พัฒนา  นรมาศ  สมคิด  โพธิ์พันธ์ และอัญชลี  พัดมีเทศ.  มปป.  ดัชนีการเก็บเกี่ยวมังคุดเพื่อการส่ง
            ออก.  แผ่นพับเผยแพร่ 201.43.  กรมส่งเสริมการเกษตร.  แหล่งที่มา: http //www.doae.go.th
            /library
เรณู  ดอกไม้หอม.  มปป.  การป้องกันและกำจัดแมลงวันผลไม้.  กองป้องกันและกำจัดศัตรูพืช กรม
           ส่งเสริมการเกษตร.  แหล่งที่มา: http //www.doae.go.th /library
วัฒนา   สรรยาธิปิติ .  2541.  การปลูกมะม่วง.  ศูนย์ส่งเสริมและฝึกอบรมการเกษตรแห่งชาติ 
           สำนักงานส่งเสริมและฝึกอบรม  มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.  แหล่งที่มา: http
            //www.doae.go.th/library
สังคม  เตชะวงศ์เสถียร.  2536.  ดัชนีการเก็บเกี่ยว.  เอกสารคำสอนวิชาการเก็บเกี่ยวพืชสวน.  คณะ
           เกษตร  มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุนีย์  สหัสโพธ์.  2543.  ชีวเคมีทางโภชนาการ.สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, กรุงเทพฯ.
อดิศร  กระแสชัย.  2535.  เบญจมาศ. โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์, กรุงเทพฯ.  129  น.
สุวิมล  กีรติพิบูลย์.  2543.  GMP ระบบการจัดการและควบคุมการผลิตอาหารให้ปลอดภัย.  สำนัก
            พิมพ์ส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น ), กรุงเทพฯ.
สุวิมล  กีรติพิบูลย์.  2544.  ระบบประกันคุณภาพด้านความปลอดภัยของอาหาร; HACCP.  สำนัก
            พิมพ์ส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น ), กรุงเทพฯ.
Anon. 1991.  Control  atmosphere (C.A .)& modified  atmosphere.(M.A. ). P 77-87.In 
            Fresh  produce manual: handling  &  storage  practices for  fresh  produce. 2nd 
            edition. Australia  United  Fresh  Fruit & Vegetable  Association Ltd, Victori
Anon.  2003.  Baby vegetable  enjoint  boom  in  France. Eufruit  magazine. March:23 –
            24. Blacker, K. J.1989.Humidity –Temperture  magazine.p25- 61. In  Fresh
            produce manual:handling &  storage  practices for  fresh  produce. 2nd  edition.
            Australia  United  Fresh  Fruit & Vegetable  Association Ltd, Victori
อภิตา  บุญศิริ. 2545.  วิทยาการหลังการเก็บเกี่ยวพืชสวน รุ่นที่14 : เอกสารประกอบการฝึกอบรม. 
            ฝ่ายปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์  กำแพงแสน.
            นครปฐม.
อัญชลี  พัดมีเทศ. 2541 . การปลูกส้มเขียวหวาน. คำแนะนำที่ 36 .กรมส่งเสริมการเกษตร.  แหล่ง
            ที่มา: http //www.doae.go.th /library
Rom  Plastica snc.No  date.Packaging  for  fruit and  vegetable.Available: http://www.rom 
             plastica .com
ให้นักศึกษาทุกคนประเมินประสิทธิผลของรายวิชา ซึ่งรวมถึง วิธีการสอน การจัดกิจกรรมในและ
นอกห้องเรียน สิ่งสนับสนุนการเรียนการสอน ซึ่งมีผลกระทบต่อการเรียนรู้ และผลการเรียนรู้ที่ได้รับ
และเสนอแนะเพื่อการปรับปรุงรายวิชา ด้วยระบบคอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัย
ประเมินโดยสาขาวิชาแต่งตั้งคณะกรรมการประเมิน หรือจากการสังเกตการสอนโดยอาจารย์  ในสาขาวิชา หรือ การสัมภาษณ์ตัวแทนนักศึกษา
หลักสูตรกำหนดให้อาจารย์ผู้สอนทบทวนและปรับปรุงกลยุทธ์และวิธีการสอนจากผลการประเมิน
ประสิทธิภาพของรายวิชา แล้วจัดทำรายงานรายวิชาตามรายละเอียดที่ สกอ.กำหนดเมื่อสอนจบภาคการศึกษา นอกจากนี้สาขาวิชากำหนดให้อาจารย์ผู้สอนเข้ารับการฝึกอบรมกลยุทธ์การสอนหรือการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน  และมีการประชุมอาจารย์ทั้งสาขาวิชาเพื่อหารือปัญหาการเรียนรู้ของนักศึกษาและร่วมกันหาแนวทางแก้ไข
หลักสูตรมีคณะกรรมการประเมินการสอนทำหน้าที่ทวนสอบผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาในรายวิชา
 โดยการสุ่มประเมินข้อสอบและความเหมาะสมของการให้คะแนน ทั้งคะแนนดิบและระดับคะแนนของรายวิชา ๖๐% ของรายวิชาทั้งหมดในความรับผิดชอบของสาขาวิชา ภายในรอบเวลาหลักสูตร
หลักสูตรมีระบบการทบทวนประสิทธิผลของรายวิชา โดยพิจารณาจากผลการประเมินการสอนโดย นักศึกษา ผลการประเมินโดยคณะกรรมการประเมินการสอนของภาควิชา การรายงานรายวิชาโดยอาจารย์ผู้สอน หลังการทบทวนประสิทธิผลของรายวิชา อาจารย์ผู้สอนรับผิดชอบในการทบทวน เนื้อหาที่สอนและกลยุทธ์การสอนที่ใช้ และนำเสนอแนวทางในการปรับปรุงและพัฒนาในรายงานผล   การดำเนินการของรายวิชา เสนอต่อหัวหน้าสาขาวิชา เพื่อนำเข้าที่ประชุมอาจารย์ประจำหลักสูตร      พิจารณาให้ความคิดเห็นและสรุปวางแผนพัฒนาปรับปรุงสำหรับใช้ในปีการศึกษาถัดไป