หลักการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ

Principles of Integrated Pest Management

1.1 รู้หลักการและมีทักษะการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
1.2 มีความรู้ ปัจจัยทางนิเวศวิทยาที่มีผลต่อการระบาดของศัตรูพืช
1.3 วิเคราะห์การระบาดของศัตรูพืชและจำแนกปัจจัยสาเหตุ
1.4 วิธีการควบคุมศัตรูพืช
1.5 วางแผน ออกแบบวิธีการจัดการศัตรูพืชที่เหมาะสมกับสภาพการผลิต
1.6 นำความรู้และเทคโนโลยีด้านการจัดการศัตรูพืชไปประยุกต์ใช้ในการผลิตพืช และผลิตภัณฑ์จากพืชที่ปลอดภัยและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอย่างมีประสิทธิภาพ
1.7 มีค่านิยมที่ดีในการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
1.8 มีทักษะในการฟัง ค้นคว้า สรุปและวิเคราะห์ข้อมูล เขียนรายงาน และนำเสนอทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ
- เพื่อให้นักศึกษารู้จักหลักและวิธีการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการที่ทันสมัย โดยใช้แนวคิดทางนิเวศวิทยา
- เพื่อปรับปรุงวิธีการสอน กิจกรรมในชั้นเรียนให้สอดคล้องกับคุณสมบัติบัณฑิตนักปฏิบัติอันพึงประสงค์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา 
ศึกษาและปฏิบัติเกี่ยวกับแนวคิด ปรัชญา ยุทธศาสตร์และวิธีการจัดการประชากรศัตรูพืช คำจำกัดความ ประวัติและภาพรวมของการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ แนวคิดด้านนิเวศวิทยาในการจัดการศัตรูพืช หลักการพื้นฐานเกี่ยวกับประชากรศัตรูพืชและระดับเศรษฐกิจเพื่อการตัดสินใจ เครื่องมือในการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน การสุ่มตัวอย่างและการเฝ้าสังเกตการระบาดศัตรูพืช การประเมินความสูญเสียของผลผลิต การวิเคราะห์ระบบ และการสร้างแบบจำลอง กรณีศึกษาของระบบการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
- ตามตารางกำหนดเวลาของอาจารย์ผู้สอนในแต่ละภาคการศึกษา
  โทรศัพท์ 0816979931 email: ychalermsan@gmail.com
 - อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์    (เฉพาะรายที่ต้องการ)
1.1.1           ตระหนักในคุณค่าและคุณธรรม จริยธรรม เสียสละ และซื้อสัตย์สุจริต
1.1.2           มีวินัย ตรงต่อเวลา และความรับผิดชอบต่อตนเองและสงคม
1.1.3           มีภาวะความเป็นผู้นำและผู้ตาม สามารถทำงานเป็นทีมและสามารถแก้ไขข้อขัดแย้งและลำดับความสำคัญ
1.1.4           เคารพสิทธิและรับฟังความคิดเห็นผู้อื่น รวมทั้งเคารพในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
1.1.5           เคารพกฎระเบียบและข้อบังคับต่างๆ ขององค์กรและสังคม
มีจรรยาบรรณทางวิชาการและวิชาชีพ
1.2.1    บรรยายแนวคิดและหลักการการผลิตที่ปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อมและผู้บริโภค
1.2.2    แนวปฏิบัติของเกษตรกรที่ดี ที่มีความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคม ละสิ่งแวดล้อม
อภิปรายกลุ่มการวิเคราะห์ศัตรูพืชเศรษฐกิจ ปัจจัยการระบาด และรูปแบบการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
1)       การทดสอบแต่ละหน่วยเรียน 60 คะแนน หรือ 60 % (ช่วงสอบกลางภาค 30% ช่วงสอบปลายภาค 30%)
2)       ผลงานที่ได้รับมอบหมาย 35 คะแนน  หรือ 35 % แบ่งเป็นรายงานผลศึกษา 25% และรายงานค้นคว้า 10 %
3)       จิตพิสัย  ความตั้งใจ การเข้าร่วมกิจกรร 5 คะแนน หรือ 5 %
2.1.1           หลักการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
2.1.2           ปัจจัยทางนิเวศวิทยาที่มีผลต่อการระบาดของศัตรูพืช
2.1.3           วิธีการควบคุมศัตรูพืช
2.1.4           วิธีการจัดการศัตรูพืชที่เหมาะสมกับสภาพการผลิต
2.1.5     การจำแนกและวินิจฉัยศัตรูพืชที่สำคัญทางเศรษฐกิจ
2.1.6  การวิเคราะห์บทบาทของปัจจัยการระบาดของศัตรูพืชในระบบนิเวศเกษตร
2.1.1  บรรยายและอภิปรายกลุ่มย่อยหลักและทฤษฎีการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
2.1.2  กรณีตัวอย่างการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการทั้งในภูมิภาค ระดับชาติและนานาชาติ
2.1.3  ให้นักศึกษาค้นข้อมูลศัตรูพืชที่สำคัญทางเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค ระดับชาติ และระดับนานาชาติจากเอกสาร ข่าวสาร หรือแหล่งข้อมูลอื่นๆ
2.1.4  การจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่มการวิเคราะห์ศัตรูพืชเศรษฐกิจ ปัจจัยการระบาด และรูปแบบการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
การประเมินสรุปผลการเรียนรู้ (Summative Assessment) มักเกิดขึ้นเมื่อจบหน่วยการเรียนรู้เพื่อตรวจสอบผลการเรียนรู้ของผู้เรียนตามตัวชี้วัด
2.3.2  การประเมินผลย่อย (Formative Assessment) เป็นการประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ (assessment for learning) ที่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องตลอดการเรียนการสอน
พัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีการคิดอย่างเป็นระบบ มีการวิเคราะห์การระบาดของศัตรูพืชและการออกแบบแนวทางการจัดการศัตรูพืชอย่างเหมาะสม เพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหาศัตรูพืชที่เกิดขึ้น
1 วิธีการสอนโดยใช้การอภิปรายกลุ่มย่อย
3.2.2 วิธีการสอนโดยใช้โครงงานหรือโครงการ
3.2.3 การมอบให้นักศึกษาค้นคว้า วิเคราะห์และแก้ไขปัญหา และการนำเสนอผลงาน
การประเมินสรุปผลการเรียนรู้ (Summative Assessment) มักเกิดขึ้นเมื่อจบหน่วยการเรียนรู้เพื่อตรวจสอบผลการเรียนรู้ของผู้เรียนตามตัวชี้วัด
3.3.2 การประเมินผลย่อย (Formative Assessment) เป็นการประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ (assessment for learning) ที่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องตลอดการเรียนการสอน
4.1.1   พัฒนาทักษะในการสร้างสัมพันธภาพระหว่างผู้เรียนด้วยกัน
4.1.2   พัฒนาความเป็นผู้นำและผู้ตามในการทำงานเป็นทีม
4.1.3   พัฒนาการเรียนรู้ด้วยตนเอง และมีความรับผิดชอบในงานที่มอบหมายให้ครบถ้วนตามกำหนดเวลา
4.2.1 วิธีการสอนโดยใช้การอภิปรายกลุ่มย่อย
4.2.2 วิธีการสอนโดยใช้โครงงานหรือโครงการ
4.2.3 การมอบให้นักศึกษาค้นคว้า วิเคราะห์และแก้ไขปัญหา และการนำเสนอผลงาน
การประเมินผลย่อย (Formative Assessment) เป็นการประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ (assessment for learning) ที่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องตลอดการเรียนการสอน
5.1.1 ทักษะการคิดคำนวณความหลากหลายทางชีวภาพในระบบนิเวศเกษตร
5.1.2 ทักษะการสำรวจและประเมินประชาการศัตรูพืช
5.1.3 พัฒนาทักษะในการสืบค้น ข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตและวารสารวิชาการ
5.2.1 วิธีการสอนโดยใช้การทดลองการสำรวจและประเมินประชากรศัตรูพืช
5.2.2 วิธีการสอนโดยใช้การทดลองปฏิบัติการจำแนก นับประชากรศัตรูพืชและประเมินความหลากหลายทางชีวภาพ
5.2.3 ให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จากวารสารทางวิชาการ แหล่งข้อมูลอื่นที่เชื่อถือได้
5.2.4 การนำเสนอโดยรูปแบบและเทคโนโลยีที่เหมาะสม
การประเมินผลย่อย (Formative Assessment) เป็นการประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ (assessment for learning) ที่ดำเนินการอย่างต่อเนื่องตลอดการเรียนการสอน
แผนที่แสดงการกระจายความรับผิดชอบมาตรฐานผลการเรียนรู้จากหลักสู่รายวิชา (Curriculum Mapping)
กลุ่มวิชา 5. ด้านทักษะการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสาร และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ที่ต้องพัฒนา (Numerical Analysis, Communication and Information Technology Skills) 1. ด้านคุณธรรม จริยธรรมที่ต้องพัฒนา(Ethics and Moral) 2. ด้านความรู้ที่ต้องได้รับ(Knowledge) 3. ด้านทักษะทางปัญญาที่ต้องพัฒนา(Cognitive Skills) 4. ด้านทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบที่ต้องพัฒนา(Interpersonal Skills and Responsibility)
ลำดับ รหัสวิชา ชื่อวิชา มีทักษะทางเทคโนโลยีสารสนเทศ หมายถึง การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศที่เหมาะสมในการสื่อสารและค้นคว้าข้อมูลได้อย่างมีประสิทธิภาพ 1) มีคุณธรรมและจริยธรรม หมายถึง ศรัทธาในความดี มีหลักคิดและแนวปฏิบัติในทางส่งเสริมความดีและคุณค่าความเป็นมนุษย์ มีความรับผิดชอบ มีศีลธรรม ซื่อสัตย์สุจริตและสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมอย่างสันติ มีความรู้ในสาขาวิชาชีพ หมายถึง มีความรู้ ความเข้าใจ ในสาขาวิชาชีพที่เรียนอย่าง ถ่องแท้และเป็นระบบ ทั้งหลักการ ทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ความรู้ที่ทันสมัยในสาขาวิชาที่เกี่ยวข้อง มีความรอบรู้ หมายถึง มีความรู้ในหลายสาขาวิชาและสามารถประยุกต์ใช้ใน การดำรงชีวิต รู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยี สังคม เศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม มีจิตอาสาและสำนึกสาธารณะ หมายถึง มีจิตสำนึกห่วงใยต่อสังคม สิ่งแวดล้อม และสาธารณสมบัติ มีจิตอาสา ไม่ดูดาย มุ่งทำประโยชน์ให้สังคม
1 21011347 หลักการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 หลักการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการ การจำแนกและวินิจฉัยศัตรูพืชที่สำคัญทางเศรษฐกิจ วิธีการสอนโดยใช้โครงงานหรือโครงการ การมอบให้นักศึกษาค้นคว้า วิเคราะห์และแก้ไขปัญหา และการนำเสนอผลงาน สอบกลางภาค สอบปลายภาค 8,17 30% และ 30%
2 ทักษะการคิดคำนวณความหลากหลายทางชีวภาพในระบบนิเวศเกษตร ทักษะในการสืบค้น ข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตและวารสารวิชาการ วิเคราะห์กรณีศึกษาค้นคว้า การนำเสนอรายงาน การส่งงานตามที่มอบหมาย 16 20%
3 พัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีการคิดอย่างเป็นระบบ มีการวิเคราะห์การระบาดของศัตรูพืชและการออกแบบแนวทางการจัดการศัตรูพืชอย่างเหมาะสม เพื่อการป้องกันและแก้ไขปัญหาศัตรูพืชที่เกิด พัฒนาทักษะในการสร้างสัมพันธภาพระหว่างผู้เรียนด้วยกัน พัฒนาการเรียนรู้ด้วยตนเอง และมีความรับผิดชอบในงานที่มอบหมายให้ครบถ้วนตามกำหนดเวลา การเข้าชั้นเรียน การมีส่วนร่วม อภิปราย เสนอความคิดเห็นในชั้นเรียน ตลอดภาคการศึกษา 20%
Altieri, M.A. 1994. Biodiversity and Pest Management in Agroecosystems. Haworth Press, Binghamton, NY.
Andow, D.A., D.W. Ragsdale,  and R.F. Nyvall (eds.). 1997. Ecological Interactions and Biological Control.  Westview Press, Boulder, CO.
Barbosa, P. (ed.). 1998. Conservation Biological Control. Academic Press, San Diego, CA.
Benbrook, C.M. 1996. Pest Management at the Crossroads. Consumers Union, Yonkers, NY.
Burdon, J.J. 1987. Diseases and Plant Population Biology. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
Campbell, R.  1989.  Biological Control of Microbial Plant Pathogens.  Cambridge University Press, Cambridge, UK.
Cook, R.J. and K.F. Baker.  1983.  The Nature and Practice of Biological Control of Plant Pathogens. American Phytopathological Society, St. Paul, MN.
Cousens, R. and M. Mortimer. 1995. Dynamics of Weed Populations. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
Horn, D.J. 1988. Ecological Approach to Pest Management. Guilford Press, New York, NY.
Jackson, L.E. (ed.). 1997. Ecology in Agriculture. Academic Press, San Diego, CA.
Kogan, M. (ed.). 1986. Ecological Theory and Integrated Pest Management. John Wiley & Sons, New York, NY.
Liebman, M. C.L. Mohler, and C.P. Staver. 2001. Ecological Management of Agricultural Weeds. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
Mayerfeld, D.B., G.R. Hallberg, G.A. Miller, W.K. Wintersteen, R.G. Hartzler, S.B. Brown, M.D. Duffy, and J.R. DeWitt. 1996. Planning for the Future: Pest Management in Iowa.  Publication IFM 17. Iowa State University Extension, Ames, IA.
National Research Council. 1996. Ecologically Based Pest Management: New Solutions for a New Century. National Academy Press, Washington, DC.
Padgitt, M., D. Newton, R. Penn, and C. Sandretto. 2000. Production Practices for Major Crops in U.S. Agriculture, 1990-97. Statistical Bulletin 969. Economic Research Service, U.S. Department of Agriculture, Washington, DC.
Schneider, R.W. (ed.). 1984.  Suppressive Soils and Plant Disease. American Phytopathological Society, St. Paul, MN.
Thurston, H.D. 1992. Sustainable Practices for Plant Disease Management in Traditional Farming Systems. Westview Press, Boulder, CO.
Van Bruggen, A.H.C. 1995. Plant disease severity in high-input compared to reduced-input and organic farming systems. Plant Disease 79: 976-984.
Vorley, W. and D. Keeney (eds.). 1998. Bugs in the System: Redesigning the Pesticide Industry for Sustainable Agriculture. Earthscan Publications Ltd., London, UK.
วารสารวิชาการในประเทศและต่างประเทศ
วารสารวิชาการในประเทศและต่างประเทศ
1.1        การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน
1.2        แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
1.3    ข้อเสนอแนะผ่านช่องทางสื่อออนไลน์ที่ผู้สอนได้จัดทำเป็นช่องทางการสื่อสารกับนักศึกษา
.1   การสังเกตการณ์พฤติกรรมในห้องเรียนของผู้เรียน
2.2   ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3   การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
3.1   สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
3.2   การวิจัยในและนอกชั้นเรียน
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ รายงาน วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
5.1   ปรับปรุงรายวิชาทุกปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2   เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์หรือจากเกษตรกร