กายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น
Fashion Ergonomic
1.1 รู้ในเรื่องของขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์
1.2 เข้าใจเรื่องขีดจำกัดและความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์
1.3 มีทักษะในการนำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานในการออกแบบแฟชั่นให้มีขนาดที่มนุษย์สามารถใช้งานได้อย่างเหมาะสม
เพื่อให้นักศึกษารู้และเข้าใจ ฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ขีดจำกัด ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ นำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานเพื่อการออกแบบแฟชั่น
ศึกษาและฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ นำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานเพื่อการออกแบบแฟชั่น
อาจารย์ประจำรายวิชา ประกาศเวลาให้คำปรึกษาภายในชั้นเรียน
อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)
พัฒนาผู้เรียนให้มีความรับผิดชอบ มีวินัย มีจรรยาบรรณวิชาชีพ โดยมีคุณธรรม จริยธรรมตามคุณสมบัติหลักสูตร ดังนี้
1.1.1 ตระหนักในคุณค่าและคุณธรรม จริยธรรม เสียสละ และซื่อสัตย์สุจริต
1.2.1 บรรยายพร้อมยกตัวอย่างเกี่ยวกับประเด็นทางคุณธรรม และ จริยธรรม ในการนำความรู้จากวิชากายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น ไปใช้ในทางสร้างสรรค์และอย่างถูกต้อง
1.3.1 พฤติกรรมการเข้าเรียน และส่งงานที่ได้รับมอบหมายตามขอบเขตที่ให้และตรงเวลา
2.1.1 มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ขีดจำกัด ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ นำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานเพื่อการออกแบบแฟชั่น
2.2.1 บรรยาย ยกตัวอย่างปฏิบัติงาน
2.3.1 สอบกลางภาค สอบปลายภาค ด้วยข้อสอบที่เน้นการวัดหลักการและทฤษฏี
2.3.2 ประเมินจากการปฏิบัติงาน ในชั้นเรียน
3.1.1 มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ พัฒนาความสามารถในการคิด วิเคราะห์และสังเคราะห์ อย่างเป็นระบบ ในเรื่องของขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ อย่างเหมาะสม
3.2.1 บรรยายและอธิบายโดยใช้สื่อการสอน
3.2.2 และการให้นักศึกษาปฏิบัติงานเป็นรายบุคคล
3.3.1 สอบกลางภาค โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์และสังเคราะห์
3.3.2 สอบปลายภาค โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์และสังเคราะห์
3.3.3 วัดผลจากการประเมินชิ้นงานเป็นรายบุคคล
4.1.1 สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์กายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4.2.1 มอบหมายงานรายบุคคล
4.3.1 ประเมินผลงานรายบุคคล
5.1.1 สามารถใช้ภาษาไทยหรือภาษาต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพในเรื่องของ กายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น
5.2.1 มอบหมายงานให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จาก หนังสือ วารสาร เอกสาร บทความ งานวิจัยที่ได้มาจากเว็บไซต์ จากแหล่งที่มาข้อมูลที่น่าเชื่อถือ
5.2.2 นำเสนอโดยรูปแบบและเทคโนโลยีที่เหมาะสม
5.3.1 ประเมินจากการนำเสนอผลงาน และรูปแบบการนำเสนอด้วยสื่อเทคโนโลยี
5.3.2 ประเมินจากการมีส่วนร่วมในการอภิปรายและวิธีการอภิปราย
กิจกรรมที่ | ผลการเรียนรู้ * | วิธีการประเมินผลนักศึกษา | สัปดาห์ที่ประเมิน | สัดส่วนของการประเมินผล |
---|---|---|---|---|
1 | 2.3.1 2.3.2 2.3.3 | สอบกลางภาค สอบปลายภาค | 9 18 | 20% 20% |
2 | 2.1 3.1.1-3.1.2 4.1.1-4.1.2 5.1.1-5.1.2 | การปฏิบัติงานรายบุคคล | ตลอดภาคการศึกษา | 50% |
3 | 1.1.2-1.1.5 4.1.1 | การเข้าชั้นเรียน การแต่งกาย การส่งงานตามเวลาที่กำหนด | ตลอดภาคการศึกษา | 10% |
1. ราแพน พรเทพเกษมสันต์. กายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาของมนุษย์. กรุงเทพฯ: ศิลปาบรรณาคาร; 2541.
2. เกล็ดแก้ว ด่านวิวัฒน์. พื้นฐานกายวิภาคศาสตร์ของมนุษย์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์นพวรรณ หมั้นทรัพย์. ออกแบบเบื้องต้น. เชียงใหม่ : บริษัทนครฟิลม์อินเตอร์กรุฟจำกัด, 2551.
3. คณะกรรมการตำราเครือข่ายการศึกษาพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ (Se-Net).
4. (2545). กายวิภาคศาสตร์. นนทบุรี : โครงการสวัสดิการวิชาการ
5. สถาบันพระบรมราชชนก.
6. ประดิษฐ์ พงศ์ทองคำ. (2543). พันธุศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์
7. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
8. วินยา สุนทรเสณี และคณะ. (2540). แบบฝึกปฏิบัติชุดวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา.
9. กรุงเทพฯ : ภาควิชาพลศึกษาและนันทนาการ คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฎส่วนดุสิต.
10. วิไล ชินธเนศ และคณะ. (2548). Chula’s Atlas of Basic Human Anatomy. (พิมพ์ครั้งที่ 6).
11. ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
12. สุโขทัยธรรมาธิราช, มหาวิทยาลัย. (2542). เอกสารการสอนชุดวิชาวิทยาศาสตร์ชีวภาพ
13. หน่วยที่ 1-7. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
15. อนันต์ ปานศุภวัชร. (2542). กายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สกลนคร
16. ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สถาบันราชภัฎสกลนคร.
17. Anna K. C. et. al. (1991). MRI : Atlas of Normal Anatomy. International ed.
ไม่มี
เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับหัวข้อในการทำรายงาน
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาไว้ดังนี้
1.1 การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน
1.2 แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์ ดังนี้
2.1 การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน
2.2 ผลการเรียนของนักศึกษา
2.3 การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ 2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน ดังนี้
3.1 สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้
4.1 การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร
4.2 มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น ดังนี้
5.1 ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4
5.2 เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์