กายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น

Fashion Ergonomic

1.1   รู้ในเรื่องของขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์  1.2   เข้าใจเรื่องขีดจำกัดและความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์  1.3   มีทักษะในการนำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานในการออกแบบแฟชั่นให้มีขนาดที่มนุษย์สามารถใช้งานได้อย่างเหมาะสม  
เพื่อให้นักศึกษารู้และเข้าใจ ฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ขีดจำกัด ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ นำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานเพื่อการออกแบบแฟชั่น
ศึกษาและฝึกปฏิบัติเกี่ยวกับขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ นำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานเพื่อการออกแบบแฟชั่น
อาจารย์ประจำรายวิชา  ประกาศเวลาให้คำปรึกษาภายในชั้นเรียน อาจารย์จัดเวลาให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคล หรือรายกลุ่มตามความต้องการ 1 ชั่วโมง/สัปดาห์(เฉพาะรายที่ต้องการ)  
พัฒนาผู้เรียนให้มีความรับผิดชอบ มีวินัย มีจรรยาบรรณวิชาชีพ โดยมีคุณธรรม จริยธรรมตามคุณสมบัติหลักสูตร  ดังนี้ 1.1.1    ตระหนักในคุณค่าและคุณธรรม จริยธรรม เสียสละ และซื่อสัตย์สุจริต
1.2.1    บรรยายพร้อมยกตัวอย่างเกี่ยวกับประเด็นทางคุณธรรม และ จริยธรรม ในการนำความรู้จากวิชากายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น ไปใช้ในทางสร้างสรรค์และอย่างถูกต้อง
1.3.1   พฤติกรรมการเข้าเรียน และส่งงานที่ได้รับมอบหมายตามขอบเขตที่ให้และตรงเวลา
2.1.1  มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ขีดจำกัด ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ นำผลของการศึกษามาเป็นพื้นฐานเพื่อการออกแบบแฟชั่น
2.2.1 บรรยาย  ยกตัวอย่างปฏิบัติงาน
2.3.1   สอบกลางภาค สอบปลายภาค ด้วยข้อสอบที่เน้นการวัดหลักการและทฤษฏี 2.3.2   ประเมินจากการปฏิบัติงาน ในชั้นเรียน
3.1.1  มีทักษะการปฏิบัติจากการประยุกต์ความรู้ทั้งทางด้านวิชาการหรือวิชาชีพ พัฒนาความสามารถในการคิด วิเคราะห์และสังเคราะห์ อย่างเป็นระบบ ในเรื่องของขนาดสัดส่วนมาตรฐานของมนุษย์ ความสามารถในการทำงานของร่างกายมนุษย์ อย่างเหมาะสม  
3.2.1  บรรยายและอธิบายโดยใช้สื่อการสอน 3.2.2  และการให้นักศึกษาปฏิบัติงานเป็นรายบุคคล 
3.3.1   สอบกลางภาค  โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์และสังเคราะห์ 3.3.2   สอบปลายภาค  โดยเน้นข้อสอบที่มีการวิเคราะห์และสังเคราะห์ 3.3.3   วัดผลจากการประเมินชิ้นงานเป็นรายบุคคล
4.1.1   สามารถใช้ความรู้ในศาสตร์กายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น มาช่วยเหลือสังคมในประเด็นที่เหมาะสม
4.2.1   มอบหมายงานรายบุคคล 
4.3.1   ประเมินผลงานรายบุคคล
5.1.1   สามารถใช้ภาษาไทยหรือภาษาต่างประเทศในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพในเรื่องของ กายวิภาคสำหรับการออกแบบแฟชั่น
5.2.1   มอบหมายงานให้ศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง จาก หนังสือ วารสาร เอกสาร บทความ งานวิจัยที่ได้มาจากเว็บไซต์ จากแหล่งที่มาข้อมูลที่น่าเชื่อถือ 5.2.2   นำเสนอโดยรูปแบบและเทคโนโลยีที่เหมาะสม
5.3.1   ประเมินจากการนำเสนอผลงาน และรูปแบบการนำเสนอด้วยสื่อเทคโนโลยี 5.3.2   ประเมินจากการมีส่วนร่วมในการอภิปรายและวิธีการอภิปราย
กิจกรรมที่ ผลการเรียนรู้ * วิธีการประเมินผลนักศึกษา สัปดาห์ที่ประเมิน สัดส่วนของการประเมินผล
1 2.3.1 2.3.2 2.3.3 สอบกลางภาค สอบปลายภาค 9 18 20% 20%
2 2.1 3.1.1-3.1.2 4.1.1-4.1.2 5.1.1-5.1.2 การปฏิบัติงานรายบุคคล ตลอดภาคการศึกษา 50%
3 1.1.2-1.1.5 4.1.1 การเข้าชั้นเรียน การแต่งกาย การส่งงานตามเวลาที่กำหนด ตลอดภาคการศึกษา 10%
 1.    ราแพน พรเทพเกษมสันต์. กายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาของมนุษย์. กรุงเทพฯ: ศิลปาบรรณาคาร; 2541. 2.     เกล็ดแก้ว ด่านวิวัฒน์. พื้นฐานกายวิภาคศาสตร์ของมนุษย์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์นพวรรณ  หมั้นทรัพย์. ออกแบบเบื้องต้น. เชียงใหม่  : บริษัทนครฟิลม์อินเตอร์กรุฟจำกัด, 2551. 3.    คณะกรรมการตำราเครือข่ายการศึกษาพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้ (Se-Net). 4.    (2545). กายวิภาคศาสตร์. นนทบุรี : โครงการสวัสดิการวิชาการ 5.    สถาบันพระบรมราชชนก. 6.    ประดิษฐ์ พงศ์ทองคำ. (2543). พันธุศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ 7.    มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 8.    วินยา สุนทรเสณี และคณะ. (2540). แบบฝึกปฏิบัติชุดวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา. 9.    กรุงเทพฯ : ภาควิชาพลศึกษาและนันทนาการ คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฎส่วนดุสิต. 10.    วิไล ชินธเนศ และคณะ. (2548). Chula’s Atlas of Basic Human Anatomy. (พิมพ์ครั้งที่ 6). 11.    ภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 12.    สุโขทัยธรรมาธิราช, มหาวิทยาลัย. (2542). เอกสารการสอนชุดวิชาวิทยาศาสตร์ชีวภาพ 13.    หน่วยที่ 1-7. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. 15.    อนันต์ ปานศุภวัชร. (2542). กายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สกลนคร 16.    ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สถาบันราชภัฎสกลนคร. 17.    Anna K. C. et. al. (1991). MRI : Atlas of Normal Anatomy. International ed.
ไม่มี
เว็บไซต์ ที่เกี่ยวกับหัวข้อในการทำรายงาน
การประเมินประสิทธิผลรายวิชานี้ที่จัดทำโดยนักศึกษา ได้จัดกิจกรรมในการนำแนวคิดและความเห็นจากนักศึกษาไว้ดังนี้ 1.1    การสนทนากลุ่มระหว่างผู้สอนและผู้เรียน 1.2    แบบประเมินผู้สอน และแบบประเมินรายวิชา
ในการเก็บข้อมูลเพื่อประเมินการสอน ได้มีกลยุทธ์  ดังนี้ 2.1   การสังเกตการณ์สอนของผู้ร่วมทีมสอน 2.2   ผลการเรียนของนักศึกษา 2.3   การทวนสอบผลประเมินการเรียนรู้
หลังจากผลการประเมินการสอนในข้อ  2 จึงมีการปรับปรุงการสอน โดยการจัดกิจกรรมในการระดมสมอง และหาข้อมูลเพิ่มเติมในการปรับปรุงการสอน  ดังนี้ 3.1   สัมมนาการจัดการเรียนการสอน
ในระหว่างกระบวนการสอนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์ในรายหัวข้อ ตามที่คาดหวังจากการเรียนรู้ในวิชา ได้จาก การสอบถามนักศึกษา หรือการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษา รวมถึงพิจารณาจากผลการ ทดสอบย่อย และหลังการออกผลการเรียนรายวิชา มีการทวนสอบผลสัมฤทธิ์โดยรวมในวิชาได้ดังนี้ 4.1  การทวนสอบการให้คะแนนจากการสุ่มตรวจผลงานของนักศึกษาโดยอาจารย์อื่น หรือผู้ทรงคุณวุฒิ ที่ไม่ใช่อาจารย์ประจำหลักสูตร 4.2   มีการตั้งคณะกรรมการในสาขาวิชา  ตรวจสอบผลการประเมินการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยตรวจสอบข้อสอบ วิธีการให้คะแนนสอบ และการให้คะแนนพฤติกรรม  
จากผลการประเมิน และทวนสอบผลสัมฤทธิ์ประสิทธิผลรายวิชา  ได้มีการวางแผนการปรับปรุงการสอนและรายละเอียดวิชา  เพื่อให้เกิดคุณภาพมากขึ้น  ดังนี้ 5.1   ปรับปรุงรายวิชาทุก 3 ปี หรือตามข้อเสนอแนะและผลการทวนสอบมาตรฐานผลสัมฤทธิ์ตามข้อ 4 5.2   เปลี่ยนหรือสลับอาจารย์ผู้สอน เพื่อให้นักศึกษามีมุมมองในเรื่องการประยุกต์ความรู้นี้กับปัญหาที่มาจากงานวิจัยของอาจารย์